هدفون های بلوتوثی یا سیمی، کدام یک کیفیت بهتری دارد؟ هر کدام از این دو مزایا و معایبی دارند. اما شما کدام هدفون را ترجیح میدهید و چرا؟ هر دو نوع میتوانند بهترین کیفیت صدا را تحویل دهند اما به راستی کدام یک بر دیگری برتری دارد؟
هدفون های فوقالعادهای در بازار موجود هستند که برخی از آنها نهتنها از برندهای بسیار معتبری هستند بلکه کیفیتی که ارائه میدهند آنها را بسیار محبوب ساختهاند. برخی از این هدفون ها عبارتاند از ایرپادز پرو اپل ( AirPods Pro)، هدفون سونی WF-1000XM4 و هدفون جبرا Elite Active 75t که بر بازار ایربادهای پرچمدار و بالارده فرمانروایی میکنند، درحالیکه هدفون های سونی WH-1000XM4 و Bose Noise Canceling 700 نیز ازجمله بهترین انواع هدفون های دورگوشی با فناوری حذف نویز فعال هستند. با این حال، این هدفون ها همان طور که در شرایط بی شمار، عالی به نظر میرسند، باز هرگز به اندازه هدفونهای سیمی نمیتوانند کیفیت صدایی عالی، بینقص و بدون افت کیفیت را به شما ارائه دهند. چرا؟ به دلایلی که در ادامه مورد بررسی قرار میگیرند.
سرویسهای استریم (آنلاین) موسیقی چه بسا به خاطر جلب مشتریان و کاربران بیشتر و در تلاش برای ارائه خدمات، قابلیتهاصی بیشتر و بهتر، بهتازگی وارد میدان بازی افزایش صدا شدهاند. Tidal یکی از اولین کسانی بود که پخش آنلاین بدون اتلاف یا از دست دادن کیفیت را در مد نظر قرار دادو افزایش کیفیت صدا را با کیفیت CD بر پایه FLAC پیشنهاد داد اما اعلام کرد که ارائهی چنین کیفیت صدایی نیز، برای کاربران با افزایش هزینه همراه باشد.
اما درست در سال گذشته، سرویسهای دیگر مانند Apple Music، Amazon Music و Spotify خیلی زود پیشنهادهای مشابهی را اعلام کردند که سرویسهای بدون اتلاف بیت ریت (نرخ یا سرعت بیت) را ارائه دهند اما با همان هزینهای که قبلاً داشتید.
اگر این کلمات کلیدی برای شما معنی ندارند، در این جا یک توضیح عمیقتر را شرح میدهیم: موسیقی دیجیتال، مانند همه محصولات دیجیتال، از اطلاعات دیجیتالی اعداد «۱»و «۰» (یک و صفر) تشکیل شده است. هرچه اطلاعات بیشتری از یک سیگنال صدا در یک فایل جای گیرد، صدای فوق بهتر به نظر میرسد. در حالت ایدهآل، شما تا آنجا که ممکن است حجم اطلاعات بیشتری را در یک فایل لازم دارید تا بتوانید از تجربه کامل آن آهنگ (تَرَک) خاص لذت ببرید.
با این حال، این اطلاعات فضا را اشغال میکند. هرچه اطلاعات یک فایل بیشتر باشد، فضای بیشتری اشغال کرده و جریان بیشتری را درخواست میکند. برای حل این مشکل، استراتژی مرسوم این است که سرویسهای آنلاین (استریم) یا فایلها را فشرده میکنند یا مقداری از اطلاعات را حذف میکنند. بنابراین قانون آنها این است:
« برای کاهش حجم فایل، تا هر اندازه که مقدور و لازم باشد، از میزان دادهها یا اطلاعات را حذف کنید، اما میزان حذف این اطلاعات باید به حدی و گونهای باشد که بیشتر مردم متوجه کاهش کیفیت موسیقی خود نشوند.»
این همان موضوعی است که ما در مورد نرخ بیت صحبت میکنیم. بنابراین منظور از بیان این مطلب این است که چه میزان داده یا اطلاعات میتواند با یک پرونده یا فایل منتقل شود. نرخ بیت یعنی سرعت بیت. به عبارت سادهتر یعنی این که هرچه نرخ یا سرعت بیت بیشتر باشد، میزان اطلاعات بیشتری منتقل میشود که در نتیجه باعث میشود تا به همان نسبت کیفیت سیگنال صدای ارسالی افزایش یابد و عکس این قضیه نیز درست است یعنی هرچه سرعت یا نرخ بیت پایینتر و کمتر باشد میزان اطلاعاتی که منتقل میشود کمتر است و در نتیجه فایل صوتی از کیفیت پایینتری برخوردار میشود.
آنچه استریم بدون ضرر انجام میدهد اجتناب از فشردهسازی بیشتر است، زیرا هدف آن این موضوع است که تا هر اندازه که برای آن مقدور است، تجربه شنیداری و گوش دادن شما به یک فایل را تا حد ممکن به کیفیت ضبط اصلی نزدیک کند. اکنون که تقریباً هر سرویس پخش استریم محبوب، این تجربه گوش دادن بدون ضرر را ارائه میدهد، باید بتوانید با هر هدفونی که در اختیار دارید، از آن نهایت استفاده را ببرید، درست است؟ در ادامه به این سؤال نیز پاسخ خواهیم داد.
هدفونهای بیسیم شما درواقع از طریق خدمتی که بلوتوث به شما ارزانی میدارد، میتواند به دستگاه پخش صوت یا موزیک متصل شود، صدا را از آن دریافت کرده و به گوش شما برساند. اما بلوتوث، این فناوری محبوب اتصال هدفونهای بیسیم به دستگاه پخشکننده صوت شما، برای اتصال هدفون شما به دستگاه منبع و دریافت دادههای صوتی از آن دستگاه و سپس انتقال آن به دستگاه هدفون شما از نظر انتقال دادههای صوتی نمیتواند هر نرخ بیتی که دستگاه منبع ارائه میدهد، همان را بدون کم و کاست و با همان نرخ سرعت بالا انتقال دهد بلکه نرخ بیتی که میتواند انتقال دهد محدود است. بنابراین کیفیت صوت منبع وقتی از یک میزانی که از حداکثر قدرت پشتیبانی بلوتوث بالاتر باشد، بلوتوث کیفیت سیگنال صوت را تا همان میزانی که از عهدهی انتقال آن برمیآید، کاهش میدهد.
بنابراین فرقی نمیکند که سرویس پخش آن مانند اپل موزیک ( Apple Music) فایل صوتی مورد نظر را بدون کاهش کیفیت پخش کند یا خیر، زیرا در هر صورت این فایلها آن قدر فشرده میشوند تا به اندازهای برسند که دستگاه بلوتوث از عهدهی انتقال آن برآید.
البته منظور این نیست که با انجام چنین کاری و فشرده کردن فایلها کیفیت موسیقی یا صوت به حدی کاهش پیدا میکند که بد به نظر برسد یا شما خیلی سریع متوجه آن بشوید، خیر ابداً چین چیزی درست نیست بلکه دقیقاً عکس آن درست است یعنی این فایلها تا اندازهای فشرده میشوند که از یک سو دستگاه بلوتوث بتواند از عهدهی انتقال آن بهراحتی برآید و از سوی دیگر تلاش میشود تا شنونده وقتی به آن گوشی میدهد، بهخصوص اگر شنوندهی عادی باشد، متوجه این فشرده سازی فایل و حذف برخی از اجزای سیگنال آن نشود. بنابراین بلوتوث تلاش میکند در عین حال که حجم سیگنال را برای این که بتواند انتقال دهد به اندازه لازم فشرده سازی انجام دهد، تا حد مقدور از کیفیت سیگنال آن فایل چیزی کاسته نشود.
به عنوان مثال، «اپل موزیک» از کدک بلوتوث AAC (AAC Bluetooth Codec) برای انتقال و پخش موسیقی در هدفونهای بلوتوث دار خود استفاده میکند که با سرعت ۲۵۶ کیلوبیت بر ثانیه عرضه میشود. با این حال، حداکثر سرعت بیت اسپاتیفای 320 کیلوبیت بر ثانیه است.
این بیت ریت یا نرخ انتقال و سرعت بیت در هدفون بلوتوثی شما عالی به نظر میرسد. حتی در هدفون نگین تاج سونی، یعنی مدل WF-1000XM4، حداکثر سرعت انتقال 990 کیلوبیت بر ثانیه دارد. درحالیکه این میزان تقریباً سه برابر نرخ بیت صوتی معمولی بلوتوثی است، اما هنوز هم برای این که کاملاً بدون اتلاف یا بدون افت کیفیت باشد، کافی نیست.
اما وضعیت در هدفونهای سیمی چگونه است و آیا در این هدفونها نیز در هنگام انتقال صوت از منبع به اسپیکرهای هدفون، باید از همان فناوری فشرده سازی استفاده شود؟
پاسخ در یک کلام، «خیر» است و هدفونهای سیمی این مشکل فشردهسازی را ندارند. آنها میتوانند سیگنال کامل دستگاه منبع پخش صدا را بدون هیچگونه نیاز به فشرده سازی یا حذف مقداری از سیگنال صدا، بهطور کامل و بدون کم و کاست انتقال دهند.
البته در برخی موارد، این دستگاه منبع پخش صدا است که نمیتواند آن قدرت و کیفیتی را که هدفون شما به آن نیاز دارد تا بتواند حداکثر قدرت و کیفیت خود را تحویل دهد، به هدفون انتقال دهد و به اصطلاح عام، دستگاه پخش موزیک در برابر این هدفون «کم میآورد».
به هر حال این هم مشکل حادی نیست و میتوان راه و چارهای برای آن پیدا کرد. برخی از هدفونها برای این که بتوانند نهایت قدرت و کیفیت کامل خود را ارائه دهند، نیاز به قدرت و توان زیادی دارند. در اینجا است که دستگاههای دیگری مانند داک (DAC) وارد این میدان شده و در این بازی خود را شریک میکنند. این گجتها میتوانند با تقویت سیگنال صدا و عبور سیگنال از مدارات طراحی شده برای همین منظور، قدرت و توان مورد نیاز هدفون را فراهم کنند.
شیوهی کار نیز به این صورت است که صدا از طریق یک کابل از منبع پخش صدا به ورودی این دستگاه یعنی داک متصل شده و وارد آن میشود. در داخل این داک مدارات الکترونیکی ظریف طراحی شده که قدرت و کیفیت صدای ورودی را افزایش میدهد و در نهایت، شما فیش کابل هدفون خود را به خروجی صدای دستگاه داک متصل میکنید و از قدرت و کیفیت شگفتانگیز آن نهایت بهره را میبرید.
دستگاههای داک نیز با توانهای مختلف و همچنین کیفیتهای متفاوت در بازار موجود هستند. با استفاده از این دستگاهها، بدون توجه به نوع هدفون سیمی که در اختیار دارید، میتوانید از پخش بالاترین قدرت و کیفیت صدا بدون هیچگونه اتلاف کیفیت و با بالاترین نرخ ریت بیت در Apple Music لذت ببرید.
همه هدفونهای سیمی نیز از کیفیتی برابر برخوردار نیستند. اگر بخواهیم صادق باشیم، باید بگوییم که انواع مختلفی از هدفونهای سیمی وجود دارند. فقط به این دلیل که سیم به جفت هدفون متصل شده است، به این معنی نیست که پس حتماً بهتر از ایرپادز اپل شما خواهد بود. بسیاری از ایربادها و هدفونهای بیسیم دارای فناوریهای پیشرفتهای هستند که باعث میشود واقعاً صدای شگفتانگیزی را تجربه کنید.
یک جفت هدفون سیمی ارزانقیمت میتواند سیگنالهای کامل و بدون اتلاف کیفیت را که سرویس پخشکننده شما ارسال میکند، دریافت کند، اما این احتمال نیز مطرح میشود که آن هدفون امکان دارد دارای چنان کیفیت پایینی باشد که صدای ایربادز شما با وجود فشرده سازی و حذف مقداری از سیگنال، نسبت به کیفیت صدای آن هدفون، خارقالعاده و شگفتانگیز به نظر برسد.
پس میتوان نتیجه گرفت که در کیفیت صدای یک هدفون بیسیم یا سیمدار تنها نرخ بیت نمیتواند ملاک باشد، بلکه نحوه تولید صدا در این گونه هدفونها نیز بسیار مهم است. همانطور که شاهد هستید، در سالهای اخیر، فناوری بهطور چهار نعل به جلو میتازد، شاید آن روز زیاد دور نباشد که فناوری بیسیم به جایی برسد که بتوانیم سیگنالهای صوتی را از طریق هدفونهای بیسیم و بلوتوثی خود بدون اتلاف کیفیت و بهطور مستقیم به گوش خود منتقل کنیم. اما، در حال حاضر، اگر میخواهیم به موسیقی بدون کمترین هدر رفت کیفیت گوش بسپاریم، بهتر است از هدفونهای باکیفیت سیمدار استفاده کنیم.
در این مقاله مزایا و معایب هر کدام را به تفصیل برشمردیم. مسلماً سلیقهها مختلف است و نمیتوان یکی را بر دیگری برتری کامل داد اما شما کدامیک از این دو هدفون را بر دیگری ترجیح میدهید؟ نظر خود را در بخش کامنتها با ما و دیگر کاربران سایت کارو تک در میان بگذارید.
من خودم از اون دسته کاربرا هستم که خیلی از زمانم رو به گوش دادن موسیقی میپردازم؛ اما مسئلهای که وجود داره اینه که نه من و نه خیلی دیگه از کاربرها، خورهی موسیقی نیستن که بخوان از هدفون سیمی استفاده کنند. از طرفی هم استفاده از هدفون سیمی، مستلزم دانلود فایلهای غیرفشردهی موسیقیها هستند که اگر یوزر سرویسهای استریم موزیک باشیم، فعلا صرفا یه تعدادی از سرویسهای خیلی محدودی از این نوع فایل ساپورت میکنن که معمولا هزینهی اشتراک کمی هم ندارد و در عین حال آرشیوشون هم احتمالا به حد کافی زیاد نیست.
در هر صورت من شخصا استفاده از هدفونهای بیسیم رو که تجربهی کاربری و راحتی بیشتری دارند رو ترجیح میدم. =)
امین جان فرمایش شما کاملاً درسته اما نویسنده این مقاله میگه اگه شما قصد خرید یه هدفون داشته باشین و مثلا ۵۰۰ هم واسه خرید اون بودجه در نظر گرفته باشین، کیفیت صدایی که یه هدفون سیمی ۵۰۰ تومانی بهتون تحویل میده بسیار بالاتر از کیفیت صدای یه هدفون ۵۰۰ تومانی بیسیمه. این دیدگاه درکل درسته منتها به این هم که هر دو هدفون از یه برند باشند یا نه، بستگی داره. مثلا اگه هر دو هدفون سیمی و بیسیم از یه برند باشه، قطعا کیفیت صدای هدفون سیمی از بیسیم (باتوجه به قیمت یکسان) بیشتره. البته این موضوع که شاید کیفیت صدای یه هدفون ۵۰۰ تومانی بی سیم از برند شیائومی از کیفیت صدای هدفون ۵۰۰ تومانی سیمی مثلا فیلیپس بیشتر باشه، این بحثی جداست.
دوستان هم لطفا نظرشون رو اعلام کنن!
منم موافقم که برند روی این قضیه کاملا تأثیرگذار هستش. خیلی از شرکتای تازه تأسیس و نوپا ممکنه واسه شروع فعالیت شون یه محصول با کیفیت رو با قیمت پایینی تولید و ارائه کنن که اگه اون محصول رو شرکتایی مثل اپل، سامسونگ یا برندای معروف بخوان عرضه کنن با قیمت چند برابری همراه باشه. تا بوده همین بوده و این داستان همیشه هست