در حال حاضر ما میتوانیم سیمکارتهایی که در گوشیهای هوشمند خود قرار میدهیم را قلب تپنده آنها بنامیم. این ماژولهای کوچک به کاربران این امکان را میدهند تا تماسهایی را دریافت کنند، پیام بفرستند و به انواع خدمات اینترنتی دسترسی داشته باشند.
آنها بهقدری با گوشیهای همراه و مخصوصا نوع هشومند آنها یکپارچه شدهاند که سازندگان گوشیهای هوشمند باید راهی برای جمع کردن آنها بدون توجه به محدودیتهای فضایی پیدا کنند. در نتیجه این موضوع، ما در سالهای اخیر شاهد کاهش اندازه سیمکارتها از کامل به میکرو و در نهایت هم نانوسیمها بودیم. این روزها، برخی از گوشیهای هوشمند حتی از eSIM یا همان سیمکارتهای تعبیه شده در گوشی هم بهره میبرند که میتوان آن را بهعنوان جانشینی برای سیمکارتهای سنتی بهحساب آورد. متاسفانه در حال حاضر سیمکارتهای الکترونیکی چند مشکل اساسی دارند که میتواند در نهایت تبدیل به مانعی در سد راه چیره شدن بر انواع دیگری از سیمکارتها باشد؛ اما بهنظر میرسد که گوگل قصد دارد تا این مشکل را با ارائه راهحلی در اندروید 13 بهطور کامل برطرف کند.
مشکل اصلی بسیاری از اوپراتورها و شرکتهای تولیدکننده گوشیهای هوشمند این است که چگونه میتوان با استفاده از eSIM به دو اوپراتور مختلف وصل شد و درست مانند زمانی از گوشی استفاده کرد که انگار دو سیمکارت را درون آن قرار داده باشیم؟ خب، گوگل قصد دارد تا با ارائه راهحلی تحت عنوان پروفایلهای فعال چندگانه یا همان MEP این امکان را فراهم آورد تا با استفاده از یک eSIM قرار گرفته در گوشی بتوان به چند اوپراتور متصل شد. بهعبارت دیگر، یک ماژول eSIM قادر خواهد بود که به دو اوپراتور مختلف بهصورتی همزمان متصل شود و امکاناتی را درست مانند زمانی که در دستگاه خود دو سیمکارت میگذاشتید را قرار دهد.
چیزی که روش MEP شرکت گوگل را بسیار جالب میکند، این است که همه چیز در سطح نرمافزار اتفاق خواهد افتاد و خبری از تغییرات سختافزاری نخواهد بود. چندین رابط منطقی بهعنوان کانالهای ارتباطی مستقل بین مشخصات سیمکارت و مودم عمل میکنند، درحالیکه تنها یک ارتباط فیزیکی واقعی بین اجزا وجود خواهد داشت. گوگل قصد دارد تا برای اضافه کردن این قابلیت کلاسهای API را به AOSP اضافه کند تا به برنامههای شرکتهای مخابراتی اجازه دهد تا اطلاعاتی را درباره رابطهای منطقی و فیزیکی در کنار پروفایلهای سیمکارت ذخیره شده توسط آنها، دریافت کنند.
درحالیکه سیمکارتهای الکترونیکی که در حال حاضر در گجتهای الکترونیکی استفاده میشود همگی توانایی ذخیرهسازی چندین پروفایل در یک تراشه را دارند و این امکان را در اختیار شما قرار خواهند داد تا بین آنها جابهجا شوید، اما تنها یکی از آن پروفایلها میتواند بهصورتی در لحظه فعال باشد. به عبارت دیگر، تنها راه برای دریافت پشتیبانی از دو سیمکارت با استفاده از راهکارهای موجود، خرید یک دستگاه است که در آن چندین eSIM وجود دارد. البته میتوانید به سراغ دستگاههایی هم بروید که از چند سیمکارت فیزیکی یا یک سیمکارت فیزیکی و یک سیمکارت الکترونیکی پشتیبانی میکنند.
با توجه به تمام موارد گفته شده شاید برای شما این سوال پیش بیاید که چرا شرکتهای سازنده گوشیهای هوشمند در حال حاضر از چند سیمکارت الکترونیکی در گوشیهای خود استفاده نمیکنند؟ خب، در پاسخ به این سوال باید بگوییم که استفاده از دو سیمکارت الکترونیکی حتی اگر اندازهای کمتر از سیمکارتهای فیزیکی را اشغال کنند، اما باز هم فضای موجود در گوشی ساخته شده را بسیار کاهش خواهد داد.
همه اطلاعاتی که در حال حاضر در دست داریم به این موضوع اشاره میکنند که گوگل قصد دارد تا بهصورتی جدی روی سیمکارتهای الکترونیکی در اندروید 13 کار کند. گزارش منتشر شده توسط میشل رحمان به ما نشان میدهد که AOSP به این فناوری اشاره میکند، درحالیکه وبسایت توسعهدهندگان اندروید به ما میگوید که ممکن است آن را به صورتی یکپارچه ارائه دهد. برخی از APIهای جدید MEP حتی از قبل هم در نسخه DP2 سیستمعامل اندروید 13 هم وجود داشتند. در حال حاضر ما فقط منتظریم که گوگل اطلاعاتی بیشتری را در مورد آن منتشر کند یا اینکه حتی در نسخههای بتا آینده شاهد استفاده از آنها باشیم.