عمق رنگ یا Color depth چیست؟ کاربرد عمق رنگ چیست؟ عمق بیت چیست؟ در این مقاله به تمامی سؤالات در رابطه با عمق رنگ و bit depth چیست پاسخ خواهیم داد و به جزییاتی در این زمینه میپردازیم.
عمق رنگ یا Color depth چیست؟ عمق رنگ که به عنوان عمق بیت یا عمق پیکسل نیز شناخته میشود و به تعداد بیتهای در هر پیکسل روی یک مانیتور اشاره دارد که برای نشان دادن یک رنگ خاص استفاده میشود. هرچه تعداد بیتها در هر پیکسل بیشتر باشد، تنوع رنگ و در نتیجه کیفیت نمایشگر بیشتر میشود. مانیتورها و کارتهای گرافیک اولیه فقط از رنگهای 1 بیتی یا سیاه و سفید پشتیبانی میکردند، درحالیکه اکنون اکثر مانیتورهای موجود در بازار فعلی حداقل 32 بیت یا 16.7 میلیون رنگ را ارائه میدهند. با عمق رنگ بالاتر، گزینههای جذابتری از نظر بصری و زیبایی شناختی مانند سایهها، شفافیت و گرادیان در دسترس کاربران قرار میگیرد.
در تصویربرداری دیجیتال، کلمه پیکسل مخفف عنصر تصویر است. پیکسل کوچکترین عنصر ممکن در تمام نقاط یک تصویر در یک دستگاه نمایشگر است. در واقع از بسیاری جهات، پیکسل کوچکترین عنصر تصویر به حساب میآید که روی صفحهنمایش داده میشود و قابل کنترل است. در نتیجه مربعهای کوچک رنگی روی نمایشگر همان پیکسل بوده که در بسیاری از مدلها قابل تشخیص هستند.
دانستن نحوه محاسبه تعداد پیکسلهای نمایشگر به دلایل مختلفی ضروری است. یکی از دلایل این است که وضوح صفحهنمایش خود را درک کنید. ویرایشگرهای ویدئو اغلب به وضوح نمایشگر توجه میکنند. تعداد پیکسلها در هر صفحه به اندازهی نمایشگر بستگی دارد. برای مثال، نمایشگر روی دستگاه ممکن است 1080×1920 را نشان دهد. این معادله به این معنی است که صفحهنمایش یا نمایشگر شبکهای است که 1080 پیکسل طول و 1920 پیکسل عرض دارد. اگر میخواهید تعداد پیکسلهای یک دستگاه معین را محاسبه کنید، کافی است طول را در عرض ضرب کنید. اگر رزولوشن بالای صفحهنمایش 1080×1920 را در نظر بگیرید، به این معنی است که در مجموع 2,073,600 پیکسل روی صفحهنمایش وجود دارد.
با توجه به این واقعیت که بسیاری از مردم تصور میکنند که یک تصویر دیجیتال از مجموعهای از مربعهای کوچک تشکیل شده است، میتوان فرض کرد که پیکسلها باید با ظاهری بلوک مانند با درز نمایش داده شوند. دو دلیل اصلی وجود دارد که چرا این اتفاق نمیافتد. یکی از این دلایل دید شما است. در واقع چشمان ما توانایی فوقالعادهای برای ترکیب رنگها دارند مخصوصا برای پیکسلها که بسیار کوچک هستند. دلیل دوم این است که نحوه عملکرد پیکسلها اینگونه است که هر نقطه با نقاط اطراف خود ترکیب میشود تا به ایجاد توهم تصویر صاف و رنگ یکدست کمک کند. مقاله ” موشن گرافیک چیست ” را بخوانید.
هنگام خرید مانیتورهای جدید و تلویزیونهای صفحه بزرگ، مصرفکنندگان اغلب به دنبال وضوح تصویر هستند. از سوی دیگر تعیین اینکه چند رنگ را میتوان به صورت جداگانه روی یک صفحهنمایش داد آسان است. تعداد بیتها، وضوح تصویر را نشان میدهد و بیتها همچنین تعیین میکنند که صفحهنمایش چند رنگ را میتواند نمایش دهد.
برخی از برچسبهای صفحهنمایش تعداد رنگهایی را که میتوان نمایش داد را نشان میدهند. این استاندارد برای اکثر دستگاهها، اعم از مانیتور، تلویزیون یا تلفن همراه صادق است. اگر یک صفحهنمایش با پیکسلهای 8 بیتی ارائه شود، میدانیم که صفحهنمایش تنها 256 رنگ را نشان میدهد. در مقایسه، یک صفحهنمایش 24 بیتی 16777216 رنگ را نمایش خواهد داد. پیشنهاد میشود مقاله ” Infographic یا اینفوگرافیک چیست” را مطالعه کنید.
پیکسلها روی وضوح نمایشگر تأثیر دارند. هرچه پیکسلها در یک صفحهنمایش متراکمتر باشند، تصویر واضحتر و رنگارنگتر خواهد بود. وضوح، بر حسب پیکسل در هر اینچ PPI اندازهگیری میشود. در نتیجه هرچه عدد PPI بیشتر باشد، وضوح بالاتر است.
عمق رنگ معادل عمق بیت یا عمق پیکسل است و این اصطلاحات اغلب به جای یکدیگر استفاده میشوند. عمق رنگ به میزان رنگی که هر پیکسل میتواند نمایش دهد اشاره دارد و با تعداد رنگهایی که هر پیکسل در یک تصویر میتواند نشان دهد، اندازهگیری میشود. هرچه عمق رنگ بیشتر باشد، یک تصویر میتواند رنگهای بیشتری را نمایش دهد. پیکسلها اطلاعات رنگ را در تعداد معینی از بیتها ذخیره میکنند که از یک بیت تا 48 بیت متغییر است. یک پیکسل با یک بیت میتواند تنها یکی از دو رنگ را نمایش دهد، سیاه یا سفید. با افزایش عمق بیت، تعداد رنگهای موجود برای نمایش نیز افزایش مییابد.
برای عمق رنگ بهینه، توصیه میشود از یک دوربین دیجیتال با کیفیت بالا استفاده کنید و تصویر را با فرمت RAW ذخیره کنید. انجام این کار نیز به فضای هارد دیسک بیشتری نیاز دارد. اگر قصد ویرایش تصاویر را دارید، نمایش یا ویرایش نیز به حافظه بیشتری نیاز دارد. بسیاری از برنامههای ویرایش عکس، رنگها را به صورت زیر ارائه میدهند:
عمق رنگ برای کیفیت تصویر شما ضروری است. فرمت فایلهای خاص، تعداد رنگهای پشتیبانی شده را محدود میکند. برای مثال، تصاویر GIF از عمق 8 بیتی یا 256 رنگ پشتیبانی میکنند در نتیجه شما نمیتوانید تصویری را با کیفیت بهتر در قالب گیف دریافت کنید.
نمایشگرهای خاص دارای عمق رنگ هستند که با قابلیتهای مانیتور، از پیش تعیین شده است. ممکن است عکس شما با کیفیت بالا و با فرمت رنگی 16 بیتی RGB در هر کانال باشد، اما صفحهی موبایلی که در آن عکس را مشاهده میکنید ممکن است فقط در سطح 8 بیت نمایش داده شود. اینها همه مواردی هستند که باید هنگام قالببندی تصاویر خود برای برنامههای وب در نظر گرفته شوند. مشکل دیگری که ممکن است ویرایشگرهای تصویر و ویدیو با آن مواجه شوند این است که بسیاری از دستورها افکت و تصحیح موجود در برنامههایی مانند فتوشاپ، فقط روی تصاویر با عمق رنگ بالاتر کار میکنند.
عمق رنگ بسیار قابل توجه است زیرا میزان دادهای را که میتوان در یک مربع یا پیکسل جداگانه ذخیره کرد را توصیف میکند. هرچه تعداد رنگهایی که یک پیکسل نمایش میدهد بیشتر باشد، وضوح تصویر بهتر است.