کاروتک

تکنولوژی و علمی

تلویزیون و سینما

تلویزیون کاروتک

آیا اپل می‌تواند از بعد گیمینگ هم وارد رقابت با رقیب دیرینه خود یعنی مایکروسافت شود؟

به عنوان یک علاقه‌مند به دنیای فناوری و خواندن داستان‌های مختلف، داستان تراشه‌های سیلیکون اپل طی چند مدت اخیر برایم بسیار جذاب بوده است. کنجکاوم که بدانم اپل چه آینده‌ای را برای چیپ‌های خانواده M در نظر گرفته. شاید اوایل معرفی و عرضه این چیپ از بهینه بودن آن شگفت‌زده شده بودیم و سرعت بالای آن فک‌برانداز بود، اما حالا به دنبال کنکاش دنیای جدیدی از چیپ‌های جدید اپل هستیم.

در حال حاضر واحدهای پردازشی گرافیکی سیلیکون اپل در چیپ M2 با وجود ۹ الی ۱۰ هسته پردازشی، عملکرد خارق‌العاده‌ای را در زمینه پردازش تصویر ارائه می‌دهند و حتی خود اپل هم پیشتر اعلام کرده بود که آن‌ها قصد دارند که بازی‌های بیشتری را روی M2 بیاورند که در نمایش اولیه آن‌ها تایید کردند که بازی Resident Evil 8: Village برای مک‌های خانواده M منتشر خواهد شد.

اما آیا این قدرت‌نمایی اپل، در نهایت باعث می‌شود که این کمپانی نزدیک به ۳ تریلیون دلاری، وارد دنیای بازی‌های ویدیویی شود؟ در ادامه این مقاله به بررسی موضوع ذکر شده خواهیم پرداخت پس با کاروتک همراه باشید.

بستر سخت‌افزاری

اپل برای چیپ‌های M2 از معماری حافظه جدیدی پشتیبانی می‌کند و حالا SoC اپل از ۱۰۰ گیگابایت پهنای باند در ثانیه پشتیبانی می‌کند که در مقایسه با چیپ M1 حدود ۵۰ درصد افزایش داشته است. هم‌چنین M2 توانایی پشتیبانی تا ۲۴ گیگابایت مموری واحد را دارد که باز هم ۵۰ درصد افزایش نسبت به M1 تعبیه‌شده در مدل‌های Air را دارد.

حالا این مموری در کنار پردازشگر گرافیکی با ۱۰ هسته قرار گرفته است که عملکرد گرافیکی آن را تا ۳۵ درصد در مقایسه با مدل M1 افزایش داده است.  دقیقا همین ترکیب خارق‌العاده است که باعث می‌شود که جدیدترین تراشه سیلیکون اپل یعنی M2 در تست بازی‌های ویدیویی امتحان خود را به خوبی پس بدهد.

نوع استفاده اپل از تکنولوژی مموری‌اش تا به امروز نامتعارف است و شاید همین موضوع یکی از برتری‌هایش نسبت به رقبای دیگرش قلمداد شود. افزایش پهنای باند مموری در چیپ M2 به اپل کمک بسزایی می‌کند که این موقعیت را برای خود حفظ کند و هم‌چنان در مقایسه با رقیب‌هایش شکست‌ناپذیر باقی بماند.

افزایش پهنای باند مموری این SoC به بقیه بخش‌های این چیپ کمک می‌کند تا همه المان‌های آن عملکردی بهتر داشته باشند. این موضوع به خصوص برای بهبود عملکرد پردازشگرهای گرافیکی بسیار حائز اهمیت است. مموری‌ها در خیلی از لپ‌تاپ‌ها معمولا یکی از دلایل باتل‌نک کردن سخت‌افزارهای مخلف هستند اما حالا و به لطف این پیشرفت پهنای باند مموری، این موضوع تقریبا به محال بدل می‌شود.

اما خط شکن تراشه M2 دقیقا همین‌جاست! جایی که پردازنده گرافیکی بهبود بسیار چشم‌گیری نسبت به گذشته داشته. این دقیقا همان موضوعی است که M2 را از M1 متمایز می‌کند. پیشرفت پردازنده مرکزی M2 کم نبوده اما نسبت به پردازش گرافیکی، این پیشرفت به هیچ‌وجه دیده نمی‌شود.

البته باید بررسی‌های بیشتری نسبت به عملکرد M2 روی لپ تاپ مک بوک ایر منتشر شود تا بتوانیم نظر تخصصی‌تری راجع به این موضوع بدهیم. اما تا به حال بدون شک به این موضوع رسیده‌ایم که M2 قدمی رو به جلو برای اپل و بازی کامپیوترهای شخصی محسوب می‌شود؛ به عنوان یکی از محبوب‌ترین محصول‌های خانواده مک، این موضوع بسیار حائز اهمیت است که مک بوک ایر M2 بتواند بنچمارک‌های چشم‌گیری از خود به جای بگذارد چون این گونه بازی‌سازها می‌توانند به مک و M2 به عنوان یک میزبان خوب برای بازی‌های خود نگاه کنند.

در کی‌نوت رونمایی از M2، اپل دو بازی را نشان داد که به خوبی روی M2 اجرا می‌شوند. بازی No Man’s Sky و Resident Evil Village که هر دو حقیقتا بازی‌های باکیفیتی هستند و با این که No Man’s Sky کمی قدیمی محسوب می‌شود اما تا به امروز به‌روزرسانی‌های زیادی دریافت کرده و حتی بعضی از این به‌روزرسانی‌ها جهت ارتقای کیفیت بصری بازی بوده‌اند.

در این میان، نمایش Resident Evil Village کاملا چشم‌گیر است چون در پاییز سال گذشته منتشر شده و جز بازی‌های نسل نهم بازی‌های ویدیویی محسوب می‌شود و مشخصا اپل قصد دارد نشان دهد که M2 می‌تواند میزبان بسیار خوبی برای بازی‌‌های ویدیویی نسل فعلی باشد.

انتشار بازی‌ها

اپل سال‌های زیادی است که به فکر راه‌اندازی بخش گیمینگ خود است و این موضوع را به وفور مشاهده کرده‌ایم. شاید هیچ زمانی بهتر از حال حاضر، برای ورود اپل به صنعت بازی‌های ویدیویی مناسب نباشد. اپل در گذشته سرویس اشتراکی Arcade خود را رونمایی کرده بود که با خرید این سرویس می‌توانید به تعداد زیادی بازی دسترسی داشته باشید و از فضای ابری به تجربه این بازی‌ها بپردازید.

اما مشخصا اپل هم دوست دارد که مثل رقیب دیرینه خود یعنی مایکروسافت، بتواند در دنیای ویدیوگیم رقابت کند. اما مساله اصلی اینجاست که اپل برگ برنده‌ای بزرگ به نام «اکوسیستم» دارد که می‌تواند از آن به نحو احسنت استفاده کند. اگر M2 را به عنوان اولین میزبان اپل از بازی‌های ویدیویی بزرگ بدانیم، طولی نمی‌کشید که مدل‌‌های مختلف مک که به این چیپ مجهز شده‌اند را در بازار ببینیم.

مثلا کامپیوتر کوچک مک مینی در بین تمامی‌ مک‌هایی که عرضه شده‌اند، سیستم خنک‌کننده بهتری دارد. نه تنها که فضای بزرگ آن جای چرخش دمای بیشتر را به این دستگاه می‌دهد، بلکه فن بزرگ‌تری روی آن تعبیه می‌شود تا به راحتی بتواند بازی‌های ویدیویی را اجرا کند. حالا تصور کنید که بازی‌های ویدیویی برای M2 شخصی‌سازی شوند؛ بدین شکل و با سرویس ابری اپل می‌توانید از هر مکانی با لپ تاپ خود و با اینترنتی قدرتمند، بازی خود را از مک مینی اجرا کنید و آن را روی لپ‌تاپ قدیمی‌تر خود هم استریم کنید؛ به شرط استفاده از MacOS!

این موضوع خیلی ساده است؛ اپل حتی در حال حاضر فروشگاه دیجیتالی مناسب و بزرگی را در اختیار دارد که به راحتی می‌تواند بازی‌ها را در اپ استور، در اختیار کاربرهایش قرار بدهد و مثل دیگر فروشگاه‌های بازی مثل استیم و اپیک گیمز فعالیت خود را آغاز کند. از طرفی دیگر وجود اکو سیستم و سیستم عامل بسیار مناسب یعنی مک او اس می‌تواند این موقعیت را برای اپل فراهم کند که به راحتی کاربرهای گیمر بتوانند از آن برای تهیه و اجرای بازی‌های ویدیویی اقدام کنند.

قدم‌های از قبل برداشته شده

اگر کمی منطقی‌تر باشیم، می‌توانیم این موضوع را قبول کنیم که اپل از قبل این قدم‌ها را برداشته است. یعنی به طور کلی اپل به هر چیزی که برای اجرای بازی‌های ویدیویی در تراشه جدید خود یعنی M2 نیاز است، دسترسی دارد. تنها موردی که در این میان کمی اذیت کننده است، کمبود یک SDK است.

اپل باید نیازمند یک شاهکار مهندسی است؛ یک کیت توسعه که در اختیار توسعه‌دهنده‌ بازی‌های ویدیویی قرار بدهد و از آن‌ها بخواهد که بازی‌های خود را برای مک خروجی بگیرند. کیتی که بتواند کدهای مختلف مثل سی پلاس پلاس را تبدیل به زبان برنامه‌نویسی اپل یعنی سوییفت کند که در نهایت، روی مک اجرا شود.

این موضوع کاملا قابل حدس است که اپل در خفا کارهای بزرگی برای کاربرهای گیمر خود انجام می‌دهد تا بتواند کاربرهای خود را تنها از کاربرهای نیروهای کار به سمت افراد جوان‌تری ببرند که به دنبال تجربه بازی‌های ویدیویی هم هستند. حالا تصور کنید که به خاطر قدرت M2 و بهینه بودن بیش از حد آن، گیمرها بتوانند بازی‌های ویدیویی را بدون نیاز به اتصال به برق و تا چند ساعت روی باتری تجربه کنند.

موضوعی که شاید در حال حاضر کمی بعید به نظر می‌رسد اما اپل با تراشه ‌M2 و گذاشتن تمام تمرکزش روی پردازشگرهای گرافیکی، حالا بیشتر از گذشته مورد بررسی و توجه قرار می‌گیرد. مطمئنیم که اپل برای آینده گیمینگ خود نقشه‌های زیادی دارد. رونمایی کردن از No Man’s Sky و Resident Evil Village تنها بخشی از نقشه بزرگ اپل هستند.

این دو بازی تنها قرار است که به کاربرها نشان دهد که هر چقدر دنیای بازی مثل No Man’s Sky بزرگ باشد و هر چقدر هم که بازی دارای جلوه‌های بصری جذاب و نسل نهمی مثل Resident Evil Village باشد، در نهایت تراشه M2 می‌تواند از پس این بازی‌های بزرگ و البته دیگر بازی‌های ویدیویی بزرگ که هنوز برای مک منتشر نشده‌اند، بربیاید.

نظر شما چیست؟