کاروتک

تکنولوژی و علمی

تلویزیون و سینما

تلویزیون کاروتک

جراحی با استفاد از ربات و از راه دور چیز بسیار جدیدی نیست، زیرا در حال حاضر موسسات آموزشی و تحقیقاتی مختلفی در دنیا وجود دارند که چنین ماشین‌هایی را توسعه می‌دهند تا پزشکان با استفاده از آن‌ها بتوانند از مکان‌های دیگر عمل جراحی مورد نظر خود را انجام دهند.

وقتی صحبت از درمان‌های اندوواسکولار برای بیمارانی که سکته مغزی کرده‌اند می‌شود، این مورد به ذهمان می‌رسد که نباید در طول فرایند گفته شده تحریک بسیار زیادی انجام شود و با توجه به این موضوع تیمی از دانشگاه MIT در چند سال گذشته در حال توسعه سیستم تله‌رباتیکی بوده‌اند که جراحان با استفاده از آن‌ها می‌توانند بیماران خود را درمان کنند. این تیم که در مقاله منتشر شده خود را Science Robotics معرفی می‌کنند، اکنون یک بازوی رباتیک را ارائه کرده است که پزشکان می‌توانند با استفاده از جوی استیک‌های بهبودیافته‌ای که روی آن‌ها وجود دارد، از راه دور و از طریق این ربات درمان‌های مربوط به بیمارانی که سکته مغزی کرده‌اند را انجام دهند.

این بازو دارای آهنربایی است که به مچ دست جراحان متصل می‌شود و آن‌ها می‌توانند جهت آن را طوری تنظیم کنند که یک سیم مغناطیسی را از طریق شریان‌ها و رگ‌های بیمار هدایت کند تا لخته‌های خون موجود در مغز را از بین ببرند. مشابه روش‌های عمل حضوری، جراحان برای رسیدن به لخته خونی مورد نظر، باید به تصویربرداری‌های زنده تکیه کنند، اما با این تفاوت که دستگاه به آن‌ها اجازه می‌دهد بیمارانی را که به‌صورت فیزیکی در اتاق حضور ندارند را درمان کنند.

پس از شروع سکته، یک بازه زمانی بسیار حیاتی وجود دارد که طی آن باید درمان اندوواسکولار برای نجات جان بیمار با حفظ عملکرد مغز او انجام شد. مشکل کلی این است که روش مورد نظر بسیار پیچیده است و سال‌ها طول می‌کشد که پزشکان روی آن تسلط کاملی را پیدا کنند. این روش مخصوص جراحی مغز شامل هدایت یک سیم نازک از طریق عروق و شریان‌ها بدون آسیب رساندن به هیچ یک از آن‌ها است. جراحان معز و اعصابی که این روش را به‌صورتی کامل یادگرفته باشند، معمولا در بیمارستان‌های بزرگ در سراسر دنیا حضور دارند و بیمارانی که در نقطه دوری از این بیمارستان‌ها حضور دارند و عملا نمی‌توانند که در آن بازه زمانی حیاتی به بیمارستان منتقل شوند، شانس نجات یافتنشان بسیار کم خواهد شد. با استفاده از این دستگاهی که محققان دانشگاه MIT توانسته‌اند آن را بسازند، اصلا دیگر اهمیتی ندارد که در کجای این دنیا حضور داشته باشید، چرا که پزشکان می‌توانند که شما را در کمترین زمان ممکن درمان کنند.

اگر بخواهیم که به یکی دیگر از نکات مثبت استفاده از این فناوری اشاره کنیم، می‌توانیم بگوییم که پزشکان دیگر در معرض پرتوهای بسیار خطرناک ایکس قرار نخواهند گرفت و عملا آسیب‌های احتمالی به آن‌ها کاهش خواهد یافت.

مهندسان و محققان دانشگاه MIT در طول آزمایشان خود فقط به مدت یک ساعت گروهی از جراحان مغز و اعصاب را برای استفاده از دستگاه در اتاق جمع‌آوری کردند و به آن‌ها آموزش‌های مورد نیاز را دادند. در پایان آن یک ساعت، جراحان توانستند که با موفقیت از دستگاه برای برداشتن لخته‌های خون تقلبی در یک مدل شفاف با عروقی به‌اندازه واقعی که شریان‌های پیچیده مغز در آن پیاده‌سازی شده بود، استفاده کنند.

یکی از اساتید دانشگاه MIT و عضو تیم Xuanhe Zhao گفت:

ما تصور می‌کنیم به جای انتقال یک بیمار از یک منطقه روستایی به یک شهر بزرگ، آن‌ها می‌توانند به یک بیمارستان محلی بروند که در آن پرستاران این توانایی را دارند که این سیستم را راه‌اندازی کنند. یک جراح مغز و اعصاب در یک مرکز پزشکی می‌تواند تصویربرداری زنده از بیمار را تماشا کند و از آن استفاده کند. رباتی که در آن ساعات طلایی می‌تواند زندگی افراد مختلف را نجات دهد. این رویای آینده ما است.