کاروتک

تکنولوژی و علمی

تلویزیون و سینما

تلویزیون کاروتک

ناسا در حال آماده شدن برای فرستادن آرتمیس III با فضانوردان آمریکایی است که مناطقی برای فرود آن‌ها مشخص کرده.

ناسا در حال آماده شدن برای فرستادن فضانوردان با آرتمیس به ماه است که ۱۳ منطقه را برای فرود آمدن آن‌ها در نزدیکی قطب جنوب قمری شناسایی کرد. هر منطقه دارای مکان‌های مختلفی هستند که اولین ماموریت آرتمیس III رساندن فضانوردان به این مناطق است. همچنین برای اولین بار در این ماموریت یک زن پا به ماه می‌گذارد.

معاون مدیر بخش توسعه کمپین آرتمیس گفت: انتخاب این مناطق به معنی است که ما یک جهش بزرگ برای بازگشت انسان به ماه پس از آپولو داریم و قصد داریم فضانوردان را به مکان‌های تاریکی بفرستیم که تا اکنون انسان‌ها به آن جا پا نگذاشته‌اند. این ماموریت مانند سایر ماموریت‌های قبلی انجام می‌شود که اکنون در حال آماده‌سازی آرتمیس برای اقامت طولانی مدت فضانوردان هستیم. 

ناسا لیست مناطق نامزد شده برای فرود آرتمیس III منتشر کرده که شامل Faustini Rim A, Peak Near Shackleton, Connecting Ridge, Connecting Ridge Extension, de Gerlache Rim 1, de Gerlache Rim 2, de Gerlache-Kocher Massif, Haworth, Malapert Massif, Leibnitz Beta Plateau, Nobile Rim 1, Nobile Rim 2, Amundsen Rim هستند.

هر یک از مناطق ذکر شده در شش درجه عرضه جغرافیایی قطب جنوب قمری هستند که از ویژگی‌های مختلف زمین‌شناسی بهره می‌برند. برای انتخاب این مناطق تیمی از دانشمندان و مهندسان، منطقه نزدیک قطب جنوبی ماه را با استفاده از اطلاعات مدارگرد ناسا و چندین دهه انتشارات و یافته‌های علمی قمری ارزیابی کردند. علاوه‌بر آن ویژگی‌هایی مانند شیب زمین، سهولت ارتباط با زمین و شرایط نوری ارزیابی را در نظر گرفتند. 

تمامی مناطق تعیین شده به دلیل نزدیکی به قطب جنوب قمری دارای سایه‌های دائمی و تاریک هستند که غنی از منابع و زمین‌های ناشناخته توسط انسان هستند. این مناطق از نظر علمی اهمیت بالایی دارند که در طی سال‌ها روی آن‌ها تحیق خواهد شد.

سارا نوبل رهبر علم قمری آرتمیس می‌گوید: برخی از مناطق در قدیمی‌ترین بخش‌های ماه قرار دارند که دارای سایه‌های دائمی هستند. این مناطق به ما فرصتی می‌دهند تا درباره تاریخ ماه اطلاعات بیشتری بدست آوریم.

تیم تجزیه و تحلیل موارد دیگری مانند فرود آمدن در نزدیک مناطق دائما سایه را در نظر گرفته تا فضانواردن بتوانند یک راهپیمایی طولانی مدت در ماه داشته باشند. این مورد باعث می‌شود خدمه بتوانند نمونه‌‌های زیادی را جمع‌آوری کرده و در یک منطقه بدون خطر آن‌ها را آزمایش کنند تا اطلاعات مهمی در مورد عمق، توزیع و ترکیب یخ‌های آبی بدست آورند. 

ناسا مناطقی را شناسایی کرده که در نزدیک مناطق دائما سایه هستند و از شرایط نوری خوبی برای پیاده‌روی در ماه بهره می‌برند. تمامی ۱۳ مناطق دارای بخش‌هایی برای دسترسی دائمی به نور در یک دوره ۶.۵ روزه هستند چون انرژی خورشید برای اقامت طولانی مدت آن‌‌ها و تغییرات دمایی بسیار مهم است.

جیکوب بلیچر، دانشمند ارشد اکتشاف ناسا گفت: توسعه طرحی برای کاوش در منظومه شمسی به معنای یادگیری نحوه درست استفاده از منابعی است که در دسترس ما هستند که در عین حال یکپارچگی علمی آنها را می‌توانیم نیز حفظ کنیم. یخ آب موجود در ماه از نظر علمی دارای ارزش بالایی است که با استفاده از آن می‌توان هیدروژن و اکسیژن را برای سیستم‌‌های پشتیبانی حیات و سوخت استخراج کرد. 

ناسا قصد دارد این مناطق را در کنفراس‌های مختلف با مهندس‌های بیشتری به صورت گسترده بررسی کند تا نظر همه جوامع علمی را در مورد شایستگی هر منطقه‌ بدست آورد. بازخورد این کنفرانس‌ها به زودی از طریق ناسا اعلام می‌شود و احتمال می‌رود در آینده مناطق بیشتری را به این ۱۳ منطقه اضافه کند.

ناسا پس از مشخص کردن تاریخ پرتاب فضانوردان، مسیرهای انتقال و شرایط محیطی سطح را هم تعیین می‌کند. در این ماموریت اولین زن و اولین فرد رنگین‌ پوست پا به ماه می‌گذارد تا در مدت زمان طولانی در آن اقامت داشته باشند که اولین پله برای حضور آن‌ها در ماموریت‌های آینده به مریخ را فراهم می‌کند.