Yishan Wong، مدیرعامل سابق ردیت مینویسد: «اگر ایلان ماسک توییتر را تصاحب کند، با دنیایی از درد مواجه خواهد شد. او هیچ ایدهای ندارد.»
وونگ در ادامه، نسخهای از فرضیه بازارهای الون مت لوینر را پیشنهاد میکند. بهگفتهی وونگ:
ایلان ماسک نمیداند که از سال ۲۰۰۴ چه اتفاقاتی برای فرهنگ اینترنتی افتاده است و یا به قول خودم، فقط برای فرهنگ.
مثال خاص وانگ، در مورد بیتکوین بود. علاقهی عمومی ماسک به ارزهای دیجیتال، نسبتاََ مورد جدیدی است اما این نیز درست است که حداقل به صندوق تأمینی با توجه به اینکه ماسک به GameStop علاقهمند است و فوراََ آن را به فروش میرساند، پول زیادی را بهدست آورده است.
چیزی که بسیار خندهدار است، این است که وونگ تعصب حقیقی سیلیکون ولی را نشان میدهد که به سمت برنامهنویسیهای سرگرمکننده میرود. این بسیار شبیه تعصب حقیقی روزنامهنگاری است، یعنی انتشار اخبار در سریعترین زمان ممکن. این تعصب، اغلب منجر به اشتباهات میشود.
بیشتر برنامهنویسان و مدیران شرکتهای رسانههای اجتماعی، نمیخواهند تا مجبور باشند رفتار بد کاربران را کنترل کنند. با وجود این، آنها زمان زیادی را صرف جلوگیری از ایجاد جنگهای شعلهای که میتواند همهی فضای آنلاین را در بر بگیرد، صرف میکنند. بهعنوان نمونه، این بسیار کمتر از این است که تایملاین توییتر را کنار بگذارید.
این مرد، Reddit را اداره میکرد، بنابراین ما تمایل داریم تا تصور کنیم که او میداند دربارهی چهچیزی صحبت میکند. هنگامی که صحبت از رفتار کاربران به میان میآید، بهنظر میرسد که ما عاشق ایجاد کردن Battle Royales هستیم؛ جایی که انجام دادن حرکتی اشتباه منجر به بهوجود آمدن اتفاقات کاملاََ عجیب و غریبی میشود. توماس هابز در مورد اینکه همهی ما در زندگی حقیقی خود چگونه رفتار میکنیم، درست نبوده است. انسانها در همکاری با یکدیگر بسیار خوب هستند، البته هنگامی که بقای ما به این همکاری بستگی داشته باشد؛ یا اینحال، او در مورد اینترنت که در دندان و پنجهای قرمز است، درست میگوید.
هر پلتفرم تعدیلنشدهای از بین میرود، چراکه تنها به چند کاربر بدبین نیاز است تا آن را برای همه بدتر کنند. کاربران خوشنیت، بهدلیل ترسناک بودن پلتفرم آن را ترک میکنند و پس از آن، تنها کاربران بدبین هستند که باقی میمانند. این موضوع، بهطور کلی اوضاع را بدتر میکند.
موضوع Wong که ارزش خواندن کامل را دارد، نشان میدهد که ایلان ماسک، طبق معمول از نظر فرهنگی بسیار عقبتر است. Gen Xers در دنیایی متفاوت و نرمتر از دنیای کنونی بزرگ شدهاند. برای ایلان ماسک و بسیاری از برادران Xer، آزادیبیان به معنای تلاش برای جلوگیری از مواردی است که ممکن است مقامات مذهبی را آزار دهند. وونگ نیز، چنین تصوری میکرد، تا اینکه ردیت را اجرا کرد و متوجه شد که اینترنت «میدان اصلی جنگ برای جنگهای فرهنگی ما» است.
وونگ دراینباره مینویسد:
این اینترنت قدیمی نیست. این از بین رفته است. آن غمانگیز است. دلیل آن، این نیست که سکوها آنرا کشتهاند؛ دلیل آن این است که در حال حاضر افراد بسیار بیشتری در اینجا هستند، از جمله بومیان وحشی اینترنتی. اگر قصد دارید تا جنگهای اینترنتی دهه ۹۰ را به یاد آورید، ادامه دهید، اما این نبردها منسوخ شدهاند.