کاروتک

تکنولوژی و علمی

تلویزیون و سینما

تلویزیون کاروتک

به‌نظر می‌رسد که اپل به‌لطف رابط UltraFusion خود که در اوایل این هفته معرفی کرد، مشکل استفاده از چند پردازنده گرافیکی را که سال‌ها گریبان‌گیر AMD و انویدیا بود را حل کرده باشد و به دو تراشه M1 مکس اجازه می‌دهد تا به یکدیگر متصل شوند و یک تراشه M1 اولترا را بسازند.

وقتی که اپل در سال گذشته تراشه M1 مکس را معرفی کرد، به‌صورت حیله‌گیرانه‌ای فاش نکرد که یک راز پنهان در آن تراشه وجود دارد. این راز در اوایل این هفته و در رویداد ماه مارس اپل فاش شد. این شرکت در مراسم خود گفت که می‌تواند دو تراشه M1 مکس را با یکدیگر ترکیب و آن‌ها را به یک تراشه M1 Ultra که قدرتی تا دو برابر دارند، تبدیل کند. در واقع شما به یک تراشه با تعداد هسته‌های پردازشی و گرافیکی تا دو برابر دسترسی خواهید داشت.

البته اپل اولین شرکتی نیست که سعی کرده تا با ترکیب دو پردازنده گرافیکی، قدرت بیشتری را در اختیار کاربرانش قرار دهد. برای سال‌ها، کارت‌های گرافیک انویدیا از SLI یا همان رابط پیوندی مقیاس‌پذیر، پشتیبانی می‌کردند. این اتصال که سرعت بالایی هم داشت به شما این امکان را می‌داد تا چندین پردازنده گرافیکی را به‌صورتی هم‌زمان به هم برای افزایش کارایی وصل کنید. AMD هم از طرفی دیگر فناوری مشابهی با نام CrossFire را توسعه داده بود که همین کار را انجام می‌داد.

 

 

از بین بردن این مشکل

مشکل اتصالات SLI و CrossFire این بود که آن‌ها به اندازه کافی خود نبودند که قدرت رایانه‌های شخصی را در تعداد پردازنده‌های گرافیکی نصب شده، ضرب کنند. بنابراین، اگر دو پردازنده گرافیکی شرکت انویدیا را با استفاده از SLI به هم وصل کنید، عملکردی تا دو برابر را دریافت نخواهید کرد.

بهترین حالت ممکن این بود که عملکرد دستگاه‌تان تا 90 درصد افزایش یابد، اما در بسیاری از موارد شما با افزایش عملکردی تا 50 درصد روبه‌رو می‌شدید که این افزایش عملکرد با اضافه کردن تعداد کارت‌های گرافیکی به‌صورتی پیوسته کاهش می‌یافت. پس از مدتی بسیاری از کاربران به این نتیجه رسیدن که این افزایش کارایی ارزش کافی را ندارد، مخصوصا در زمانی که شما سه کارت گرافیک را روی سیستم خود نصب می‌کردید، اما عملکرد 2.5 کارت گرافیک به شما ارائه می‌شد.

در نهایت مشکلی در برنامه‌ها و به‌ویژه بازی‌ها وجود داشت که پشتیبانی ضعیفی را از فناوری‌های SLI و CrossFire ارائه می‌کردند. در برخی موارد، یک بازی تنها از یک پردازنده گرافیکی استفاده می‌کرد و اصلا برای او مهم نبود که شما چه تعداد کارت گرافیک روی سیستم خود نصب کرده‌اید.

با توجه به تمام موارد گفته شده، فناوری‌های SLI و CrossFire بسیار ویژه بودند، اما در حال حاضر شما نمی‌شنوید که شرکت‌های انویدیا و AMD در مورد آن حرف بزنند. در واقع شرکت انویدیا اساسا چند سال پیش SLI را به‌خاطر پیاده‌سازی فناوری NVLink برای کارت‌های گرافیکی توسعه داده شده با فناوری RTX، حذف کرد. با توجه به این مورد و کمبود بسیار شدید کارت‌های گرافیک شرکت انویدیا در بازار که خرید حتی یک عدد از آن را برای کاربران سخت می‌کند چه برسد به چند کارت گرافیک، شرکت انویدیا تمرکز خود را از روی ادامه توسعه آن برداشت به سمتی دیگر برد.

 

 

با توجه به تمام موارد گفته شده، به‌نظر می‌رسد که اپل با استفاده از تراشه M1 اولترا خود بسیاری از این مشکلات را برطرف کرده است. برای شروع، رابط UltraFusion به گونه‌ای طراحی شده است که تاخیر بسیار کم بین دو تراشه M1 Max را با پهنا باندی 2.5 ترابایت‌برثانیه‌ای ارائه دهد. این رابط بسیار سریع است و سرعت آن بیشتر از چیزی به‌نظر می‌رسد که در رابط‌هایی مانند SLI و CrossFire دیده بودیم.

سرعت بالای UltraFusion مزایای بیشماری را به همراه دارد که واضح‌تری آن‌ها در مورد عملکرد است. پس با استفاده از همین موضوع، اپل ادعا می‌کند که تراشه M1 اولترا تا دو برابر عملکرد بهتری را درمقایسه‌با تراشه M1 مکس دارد.

با تبدیل دو تراشه M1 مکس به یک تراشه M1 اولترا، اپل همچنین از هزینه‌های سربار عملکردی که معمولا استفاده از چند پردازنده گرافیکی با آن مواجه می‌شوند، دوری کرده است. درحالی‌که تراشه M1 اولترا در حال حاضر بزرگ‌ترین تراشه‌ای است که اپل تا به حال ساخته، اما هنوز کوچک‌تر از استفاده از دو کارت گرافیک مجزا فیزیکی است.

تراشه‌های خانواده M1 نیز به دلیل عملکرد بسیار خوبی که با استفاده از منابعی که در اختیارشان قرار می‌گیرد، مورد تحسین قرار گرفته‌اند، زیرا مصرف انرژی بسیار کمتری درمقایسه‌با تراشه‌های رقیب دارند. این به مکبوک‌های دارای تراشه‌های M1 اجازه می‌دهد تا عمر باتری را طولانی‌تری را در اختیار خریداران خود قرار دهند. این مکبوک‌ها تحت شدید‌ترین کارهای پردازشی هم خنک می‌مانند و M1 اولترا هم این مسیر را ادامه می‌دهد. طبق ادعا شرکت اپل، تراشه M1 اولترا عملکرد بهتری را درمقایسه‌با پردازنده گرافیکی RTX 3090 شرکت انویدیا دارد و از طرفی دیگر هم تا 200 وات انرژی کمتری را مصرف می‌کند.

 

 

این مطمئنا یکی از جسورانه‌ترین ادعاهای اپل اسن، اما در این روزها که هزینه‌های انرژی در حال افزایش یافتن است، افزایش بهره‌وری به‌همراه کاهش انرژی مصرفی یکی از چیزهایی خواهد بود که ما در زمان خرید وسایل برقی باید به آن توجه کنیم. شایعات منتشر شده این موضوع را به ما می‌گویند که نسل بعدی پردازند‌ه‌های شرکت انویدیا، یعنی سری RTX 40، مصرف بسیار بیشتری را درمقایسه‌با سری RTX 30 خواهند داشت که این موضوع می‌تواند رویکرد اپل در مورد کاهش مصرف انرژی را جذاب‌تر نشان دهد.

در نهایت به‌نظر می‌رسد که رویکرد اپل در مورد پشتیبانی نرم‌افزاری نیز سود قابل توجهی را برای این شرکت به‌همراه خواهد داشت. برنامه‌ها تراشه M1 اولترا را به‌عنوان یک تراشه واحد می‌بینند؛ یعنی هیچ نیازی به کدنویسی اضافه نخواهند داشت. این پشتیبانی به‌صورت پیش‌فرض روی این تراشه وجود دارد و به برنامه‌ها اجازه می‌دهد از قدرت اضافه استفاده کنند. این مورد یک تفاوت کلید است که می‌تواند کل بازی را تغییر دهد.

درحالی‌که مک‌ها به‌صورت سنتی به‌عنوان یک دستگاه مخصوص بازی در نظر گرفته نمی‌شوند، بازی باید تراشه M1 اولترا را نیز به‌عنوان یک تراشه واحد ببینندو به آن‌ها اجازه استفاده از قدرت اضافی را دهند. حال یک سوال به‌وجود می‌آید، با توجه به اینکه تراشه M1 اولترا ظاهرا عملکرد بهتری را درمقایسه‌با تراشه RTX 3090 دارد، آیا اپل می‌تواند یک پردازنده گرافیکی مخصوص بازی بسیار قدرتمند بسازد؟

ما باید منتظر بمانیم تا ادعاهای اپل را خودمان آزمایش کنیم، اما مطمئنا امیدوارکننده به نظر می‌رسد. پیروزی‌های اپل در اینجا می‌تواند انویدیا و AMD را ترغیب کند تا فناوری استفاده هم‌زمان از چند پردازنده گرافیکی خود را دوباره وارد بازی کنند، که می‌تواند منجر به عملکرد چشمگیرتر هم برای بازی و هم برای استفاده حرفه‌ای شود.