کاروتک

تکنولوژی و علمی

تلویزیون و سینما

تلویزیون کاروتک

اگر در تاریخچه شرکت‌های بزرگ دنیای فناوری مانند گوگل و مایکروسافت کمی جستجو کنید، متوجه خواهید شد که این شرکت‌ها همواره پروژه‌هایی داشته‌اند که زمانی آن‌ها را با ایده ارائه جایگزینی برای سرویسی دیگر یا حتی به‌وجود آوردن یک سرویس جدید به‌وجود آورده‌اند، اما بعد از مدتی به هدف خود نرسیده‌اند و پروژه را متوقف کرده‌اند.

این دست از پروژه‌ها در شرکت گوگل بسیار به‌وجود آمده و در نهایت هم از بین رفته‌اند. حال ما قصد داریم که به‌سراغ این دست از پروژه‌ها برویم؛ با کارو تک همراه باشید.

برنامه‌های گوگل کروم

 

 

برنامه‌های گوگل کروم که اکثر کاربران آن را با نام برنامه‌های کروم می‌شناسند، نوع خاصی از برنامه‌های تحت وب هستند که در مرورگر کروم اجرا می‌شدند. کاربران می‌توانستند که برنامه‌های گوگل کروم را از طریق فروشگاه برنامه‌های وب کروم، یعنی جایی که برنامه‌ها، اکستنشن‌ها و طراح‌های زمینه را می‌توان نصب یا خریداری کرد، نصب کنند. دو نوع متفاوت از برنامه‌ها با نام‌های میزبانی و پکیج‌شده در این پلفترم وجود داشت که در واقع مکان‌های اجرایی متفاوتی داشتند و همانطور که می‌توانید حدس بزنید، موارد استفاده متفاوتی هم داشتند.

در تاریخ 15 ژانویه سال 2020 بود که گوگل اعلان کرد از ماه مارس سال 2020 دیگر از برنامه‌های گوگل کروم پشتیبانی نمی‌کند و تا ماه ژوئن سال 2021 هم برای مصرف‌کنندگان و تا ژوئن 2022 هم برای شرکت‌ها پشتیبانی‌هایی را ارائه خواهد داد. این حذف تدریجی به برنامه‌ها اشاره داشت و گوگل هیچ اشاره‌ای به اکستنشن‌ها نداشت. برنامه‌های وب معمولی هنوز بعد از این مدت در کروم پشتیبانی می‌شوند و روی این پلتفرم خواهند بود؛ یعنی شما اگر برنامه‌ای تحت وب را توسعه دهید، هنوز می‌توانید روی گوگل کروم از آن استفاده کنید، اما دیگر خبری از برنامه‌های خاص ساخته شده برای کروم نیست.

نوع برنامه‌ها

میزبانی

برنامه‌های میزبانی یا همان Host شده نوع اصلی برنامه‌های کروم را تشکیل می‌دادند. آن‌ها حاوی یک فایل مانیفست واحد هستند که در آن URL و اطلاعات اضافی در مورد برنامه وجود دارد. برنامه‌های میزبانی شده معمولا به‌صورتی آفلاین کار می‌کردند و در کنار آن محدودیت‌های امنیتی صفحات وب را هم با خود داشتند.

پکیج‌بندی

برنامه‌های پکیج‌بندی شده در تاریخ 5 سپتامبر سال 2013 راه‌اندازی شدند. آن‌ها ویژگی‌هایی بسیار شبیه‌به یک برنامه نیتیو دسکتاپ، یعنی عملکردی آفلاین، تعامل را دستگاه‌های سخت‌افزاری و ذخیره‌سازی روی دستگاه را داشتند. برنامه‌های پکیج‌بندی شده به‌رابط معمولی کروم محدود نمی‌شدند و می‌توانستند که بدون منوی پنجره‌ای کلاسیک و عناصر رابط کاربری سیستم‌عامل نمایش داده شوند.

Android Things

 

 

در طول سال 2018، گوگل با شرکای خود برای ایجاد محصولات مصرفی با پشتیبانی از Android Things و دستیار داخلی گوگل همکاری کرده بود. با توجه به موفقیت‌هایی که با شرکای خود در بلندگوهای هوشمند و نمایشگرهای هوشمند دیده بودیم، Android Things به‌عنوان پلتفرمی برای شرکای تولیدکننده سخت‌افزار برای آن می‌توانیم به‌حساب آوریم که این شرکا دستگاه‌هایی را برای آن تولید می‌کردند. بنابراین، پشتیبانی از سیستم تولید روی ماژول‌ها یا همان SoM مبتنی‌بر سخت‌افزار، NXP شرکت کوالکام و شرکت مدیاتک در حال حاضر از طریق پلتفرم توسعه‌دهنده عمومی در دسترس نخواهند بود.

Android Things همچنان پلتفرمی برای آزمایش و ساخت دستگاه‌های هوشمند متصل به‌یکدیگر با استفاده از Android Things SDK بود که در سخت‌افزارهای محبوبی مانند XP i.MX7D و Raspberry Pi 3B پیاده‌سازی می‌شدند. تصاویر سیستم منتشر شده برای این بردها از طریق کنسول Android Things در دسترس هستند؛ یعنی دقیقا جایی که توسعه‌دهندگان می‌توانند بیلدهای جدیدی را ایجاد کنند و به‌روزرسانی برنامه‌ها را برای حداکثر 100 دستگاه به‌عنوان استفاده غیرتجاری ارسال کنند.

در نهایت گوگل متوجه شد که به‌ هیچ عنوان نمی‌تواند به هدف خود دست یابد به همین واسط تصمیم گرفت که این پروژه را در سال 2021 کاملا متوقف کند تا تمرکز اصلی خود را روی مواردی دیگر بگذارد.

G Suite

 

 

در سال 2019، G Suite به‌عنوان بخشی از سازماندهی مجدد برنامه‌های گوگل برای آینده کاری به Google Workplace تبدیل شد. برنامه‌های مختلفی در این سازماندهی مجدد تبدیل شدند و گوگل در حال حاضر بالاخره از شر نسخه رایگان و قدیمی G Suite راحت شده است.

برنامه Google Apps برای مشاغل و مدارس تقریبا 16 سال پیش بود که معرفی شد و در سال 2012 به مرحله توقف خود رسید. با این حال، این شرکت هیچ تغییر قابل توجهی در آن حساب‌های رایگان در دهه گذشته تا به امروز ایجاد نکرده است.

در صبح روز 19 ژانویه سال 2022، شرکت گوگل در ایمیلی به مدیران اعلام کرد که در حال حاضر همه کاربران باقی‌مانده را بر اساس میزان استفاده به اشتراک پولی Google Workplace ارتقا یافته منتقل خواهد کرد. به این ترتیب، تنها برنامه‌های رایگان Workplace برای سازمان‌های غیر انتفاعی و آموزشی یا همان Fundamentals خواهد بود.

پس از آنکه گوگل برنامه‌های Docs، Drive، جیمیل و سایر برنامه‌ها در سال‌های گذشته رایگان بودند، شرکت‌ها و مردم نیاز خواهند داشت تا برای استفاده از دامنه‌های سفارشی‌سازی شده خود هزینه‌ای را پرداخت کنند. در واقع اگر این شرکت‌ها می‌خواهند که در ادامه دامنه‌شان عبارت google.com وجود نداشته باشد، این هزینه را باید به گوگل بدهند.

آن‌ها تا اول ماه می فرصت دارند که طرح جدیدی را انتخاب کنند یا گوگل این کار را بر اساس آنچه که در حال حاضر با نسخه رایگان قدیمی G Suite انجام می‌دهند، می‌کند. با این حال، در صورت ارتقای خودکار، صورت حساب آن‌ها تا حداقل دو ماه در نظر گرفته نخواهد شد.

برنامه‌های این سرویس در حال حاضر از 6 دلار در ماه برای کاربران یا صاحبان کسب‌وکار آغاز می‌شود و تا 18 دلار در ماه افزایش می‌یابد. در این طرح، کسب‌وکارهای کوچک می‌توانند با پرداخت تنها 9.99 دلار در ماه به Wokplace Individual خود را ارتقا دهند، اما آدرس ایمیل سفارشی دریافت نخواهند کرد.

AngularJS

 

 

AngularJS یک فریم‌ورک بسیار پایدار برای ساخت برنامه‌های کاربردی وب است که توسط میلیون‌ها توسعه‌دهنده در سراسر وب استفاده می‌شد. در حال حاضر قرار است که Angular جانشین آن شود و از همان فلسفه‌هایی مانند تمپلیت‌های اعلام و وابستگی‌ها استفاده کند.

Angular از زمان انتشار اولیه خود بیش از 5 برابر سریع‌تر از AngularJS رشد کرده است. در اکتبر سال 2017 بود که پایگاه‌داده کاربران Angular از مرز 1 میلیون توسعه‌دهنده عبور کرد و از پایگاه‌داده کابران AngularJS بزرگ‌تر شد. ما نسخه‌های هیجان‌انگیز Angular را از سال 2018 به بعد دیدیم.

ما می‌دانیم که بسیاری از توسعه‌دهندگان هنوز از AngularJS استفاده می‌کنند و فرایند مهاجرت از آن به Angular زمان و انرژی زیاد را می‌خواهد؛ اما همچنین می‌دانیم که توسعه‌دهندگان می‌خواهند برنامه‌های توسعه AngularJS برای آینده شفاف‌تر باشد.

تیم توسعه‌دهنده AngularJS در سال 2018 روی انتشار نسخه 1.7.0 کار می‌کرد که تا تاریخ 30 ژوئن سال 2018 هم ادامه داشت. در تاریخ 1 ژوئیه، ما وارد یک دوره 3 ساله پشتیبانی طولانی مدت یا همان LTS خواهیم شد.

تمام برنامه‌های AngularJS که در حال حاضر کار می‌کنند، در آینده نیز به کار خود ادامه خواهند داد. نمام نسخه‌های منتشر شده از AngularJS در CDN، bower، npm و تعدادی دیگر همچنان در دسترس خواهند بود. داده‌های ما نشان می‌دهد که اکثر توسعه‌دهندگان AngularJS آخرین به‌روزرسانی‌های منتشر شده برای این فریم‌ورک را دریافت نکردند، بنابراین عملا این نسخه LTS نتوانست آن میزان از کاربران که باید را جذب کند.

این پروژه در نهایت در سال 2021 و بعد از 11 سال کار کردن به آخر خط خود رسید و گوگل تصمیم گرفت که آن را برای همیشه متوقف کند.

Google Toolbar

 

 

Google Toolbar یک نوار ابزار مرورگر وب برای اینترنت اکسپلورر است که توسط گوگل توسعه داده شده بود. این نوار ابزار برای اولین بار در سال 2000 منتشر و در دسترس کاربران این مرورگر قرار گرفت. نوار ابزار گ.گل نیز به‌عنوان یک پلاگین برای مرورگر فایرفاکس از سپتامبر 2005 تا ژوئن 2011 در دسترس قرار داشت. در تاریخ 12 دسامبر سال 2021، این نرم‌افزار دیگر برای دانلود در دسرتس نبود و وبسایت مربوط به آن در حال حاضر به صفحه پشتیبانی گوگل شما را هدایت می‌کند.

قابلیت‌های Google Toolbar

Google Toolbar در بالای نوار تب‌های مرورگر قرار می‌گرفت و یک کادر جستجو برای انجام جستجوهای وب فراهم می‌آورد. کاربران با استفاده از آن می‌توانستند که به حساب جیمیل خود وارد شوند و به ایمیل، بوکمارک‌هایی که ذخیره کرده‌اند و تاریخچه وب خود دسترسی داشته باشند. این نوار ابزار دارای ابزارهایی مانند Translation، AutoFill، AutoLink، غلطگیر املایی مشترک در همه مرورگرها بود. Google Toolbar اغلب از طریق وبسایت خود این شرکت دانلود می‌شد و در موارد هم همراه با مرورگرها به‌صورت پیش‌فرض روی دستگاه شما نصب می‌شد.

سایدویکی

گوگل سایدویکی در تاریخ 23 سپتامبر سال 2009 راه‌اندازی شد و به کاربران این امکان را می‌دهد تا نظراتی را که برای عموم قابل مشاهده است را در هر وبسایت بنویسند. گوگل از الگوریتم‌های رتبه‌بندی برای تعیین ارتباط و سودمندی نظر با استفاده از معیارهایی مانند رای دادن کاربران به یک نظر و مشارکت‌های گذشته استفاده می‌کند. سایدویکی در حال حاضر برای اینترنت اکسپلورر و فایرفاکس از طریق Google Toolbar و برای مرورگر گوگل کروم از طریق یک اکستنشن و برای مرورگرهای دیگر مانند سافاری به‌عنوان یک بوکمارک در دسترس است.

صاحبان وبسایت‌ها در حال حاضر نمی‌توانند نظرات ثبت شده در سایدویکی را کنترل کنند و هیچ راهی برای یک وبسایت برای انصراف از سایدویکی وجود ندارد. با این حال، سایدویکی در سایت‌هایی که امن هستند، غیرفعال است. گوگل در سال 2011 بود که اعلام کرد قصد دارد تا سایدویکی را برای همیشه متوقف کند.

My Location

 

 

My Location یک سرویس موقعیت جغرافیایی بود که از نقاط دسترسی Wi-Fi برای تعیین موقعیت کاربر نوار ابزار استفاده می‌کند. این امکان برای بهینه‌سازی نتایج جستجو براساس جایی که کاربر در آن قرار داشت، استفاده می‌شد. Google Toolbar همچنین می‌تواند داده‌های موقعیت جغرافیایی را به وبسایت‌های شخص ثالث از طریق W3C Geolocation API ارائه کند.

AutoLink

هنگامی که قابلیت AutoLink به این نوار ابزار اضافه شد، Google Toolbar مورد انتقادهای فراوانی قرار گرفت، زیرا این ویژگی جدید کاربران را به وبسایت‌های تجاری از پیش انتخاب شده هدایت می‌کرد. به‌عنوان مثال، اگر ISBN کتابی را در یک وبسایت پیدا می‌کردید، لینکی به صفحه آمازون محصول برای آن کتاب خاص به شما نمایش داده می‌شد. گوگل در مورد این قابلیت گفت که این ویژگی لینک‌های مفید را اضافه می‌کند و هیچ یک از شرکت‌هایی که آن را دریافت کرده‌اند برای این سرویس پولی را پرداخت نکرده‌اند.

کش کردن وبسایت‌ها

نسخه دسکتاپ Google Toolbar کپی کش شده هر نتیجه جستجو را نشان می‌داد که برای اتصالات اینترنتی که کندتر هستند، بسیار مفید بود. این قابلیت در نهایت در سال 2008 توسط Google Web Accelerator متوقف شد.

My Maps

 

 

گوگل در ماه اکتبر سال 2021 برنامه My Maps خود را برای گوشی‌های اندرویدی برای همیشه متوقف کرد و فقط آن را از طریق وب در اختیار این دست از کاربرانش قرار داد. در واقع، از سال 2007، شرکت گوگل برنامه My Maps را به‌عنوان راهی برای ایجاد نقشه‌های سفارشی با استفاده از داده‌های متصل به گوگل مپس یا حتی از داده‌های وارد شده از منابع دیگر، مانند وبسایت‌ها، ارائه کرد. شما بعد از درست کردن این نقشه‌ها می‌توانید آن‌ها را در قالب یک لینک با دیگران به‌اشتراک بگذارید یا در یک وبسایتی که خودتان توسعه داده‌اید، قرار دهید و اطلاعات را در اختیار کسانی که به آن نیاز دارند، بگذارید.

در روز‌های اولیه همه‌گیری کرونا، برنامه My Maps شاهد یک تجدید حیات دوباره‌ای بود و به همه گروه‌ها اجازه می‌داد تا سایت‌های آموزشی را به‌اشتراک بگذارند یا به سادگی نشان دهند که کجا می‌توان به اینترنت رایگان دسترسی داشت. با این حال، این برنامه بعد از مدتی نادیده گرفته شد و در طول سال‌ها به‌روزرسانی‌های بسیار کمی را دریافت کرد. آخرین به‌روزرسانی My Maps مربوط به نسخه 2.2.1.5 است که در سال 2019 روی گوگل پلی منتشر شد.

در این به‌روزرسانی ما متوجه شدیم که گوگل در حال آماده‌سازی هشداری مبنی‌بر این است که برنامه اندرویدی My Maps به‌زودی خاموش خواهد شد و افراد را مجبور خواهد کرد تا از وب اپلیکیشن این برنامه استفاده کنند.

طبق اخطار منتشر شده، غیرفعال شدن My Maps برای اندروید در تاریخ 15 اکتبر انجام می‌شد. با این حال، این اخطار تا مدت‌ها قبل از این تاریخ در برنامه نمایش داده نمی‌شد و همچنین صفحه پشتیبانی که در آن قرار داشت هم در دسترس نبود و این موضوع فرصتی را برای گوگل ایجاد کرد تا زمان‌بندی خود را تغییر دهد.

این برنامه در نهایت در همان تاریخ 15 اکتبر سال 2021 از دسترس همه کاربران اندرویدی از دسترس خارج شد و در حال حاضر این دست از کاربران مجبورند که برای استفاده از آن به نسخه وب اپلیکیشن مراجعه کنند.

Google Bookmarks

 

 

Google Bookmarks یک سرویس مربوط به بوکمارک‌های آنلاین از دسترس خارج شده گوگل است. این سرویس برای اولین بار در تاریخ 10 اکتبر سال 2005 در دسترس کاربران قرار گرفت و یک سرویس اولیه مبتنی‌بر ابر بود که به کاربران اجازه می‌داد وبسایت‌های خود را نشانه‌گذاری کنند و برچست‌ها یا یادداشت‌ها را به آن بیفزایند. این سرویس هرگز به‌صورتی گسترده توسط کاربران گوگل پذیرفته نشد.

کاربران می‌توانند با ورود به حساب گوگل خود به‌صورتی ایمن به بوکمارک‌های خود در هر دستگاهی دسترسی داشته باشند. این سرویس انلاین برای ذخیره بوکمارک‌های یک کاربر طراحی شده بود؛ یعنی برخلاف خدمات مربوط به بوکمارک‌های آنلاین اجتماعی و سازمانی که به‌اشتراک‌گذاشتن بوکمارک‌ها را تشویق می‌کند، این کار را انجام نمی‌داد. بوکمارک‌ها در این سرویس قابل جستجو بودند و جستجوها روی متن کامل بوکمارک‌ها انجام می‌شد.

علاوه‌بر این، یک بوکمارک ساده که برپایه جاوا اسکریپت توسعه داده شده بود هم با برچست Google Bookmarks در پایین صفحه بوکمارک‌های گوگل قرار داشت که می‌توانستیم آن را به نوار ابزار هر مرورگری بکشیم تا بوکمارک‌گذاری به‌صورتی راحت‌تر انجام شود. با این کار، پنجره‌ای باز خواهد شد که فرایند ذخیره بوکمارک در گوگل بوکمارک و افزودن یادداشت‌ها و برچسب‌ها را ساده‌تر می‌کند.

این سرویس در نهایت در تاریخ 30 سپتامبر سال 2021 متوقف شد.

Google TV

 

 

گوگل تی‌وی که قبلا آن را با نام Google Play Movies & TV می‌شناختیم، یک سرویس ویدیویی آنلاین بر اساس تقاضا است که توسط گوگل اداره می‌شود. این سرویس بسته به در دسترس بودن، فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیون را برای خرید یا اجاره ارائه می‌دهد. این سرویس ابتدا در ماه می سال 2011 با نام Google Movies راه‌اندازی شد و بعدا به‌دنبال ادغام آن در سرویس توزیع دیجیتالی Google Play در سال 2012، به Google Play Movies & TV تغییر نام داد.

گوگل در آن زمان ادعا می‌کرد که اکثر محتواها با کیفیت بالایی در دسترس خواهند بود و یک گزینه Ultra HD 4K برای عناوین منتخب در سال 2016 ارائه شد. این محتوا را می‌توانستیم که دستگاه‌های مخصوص استریمینگ ویدیو، وبسایت گوگل پلی یا یک برنامه افزودن در گوگل کروم تماشا کرد. البته شما می‌توانستید محتوای داخل این سرویس را به‌صورتی آفلاین و در داخل نسخه‌های iOS و اندرویدی هم در دسترس داشته باشید.

در ماه سپتامبر سال 2020، برنامه اندروید Google Play Movies & TV به Google TV در ایالات متحده آمریکا تغییر نام داد و انبوهی از محتوا را در سرویس استریمینگ خود اضافه کرد. تغییر نام تجاری همزمان با اولین رابط کاربری با نام یکسان برای سیستم‌عامل Android TV در Chromecast با پخش‌کننده چند رسانه‌ای Google TV بود. در واقع در این زمان رابط کاربری Google TV عمیقا با سرویس ویدیویی Google TV یکپارچه شد. در ماه مارس سال 2021، به کاربران اطلاع داده شد که برنامه مورد استفاده‌شان در چندین تلویزیون دیگر در ماه ژوئن سال 2021 در دسترس نخواهد بود و کاربران باید به‌جای آن از برنامه یوتیوب استفاده کنند.

Google Cardboard

 

 

Google Cardboard یک پلتفرک واقعیت مجازی VR است که توسط گوگل توسعه یافته است. این پلتفرم به‌دلیل ساختار مقوایی تاشو که در آن یک گوشی هوشمند قرار می‌گرفت، به‌عنوان یک سیستم کم‌هزینه برای تشویق افراد به توسعه برنامه‌های کاربردی به بازار عرضه شد.  کاربران می‌توانستند از اجزای ساده و کم‌هزینه و با استفاده از مشخصات منتشر شده توسط گوگل، هدست واقعیت مجازی خود را بسازند یا یک نمونه از پیش ساخته شده را خریداری کنند. برای استفاده از این پلتفرم، کاربران برنامه‌های موبایلی سازگار با Cardboard را روی گوشی هوشمند خود اجرا می‌کردند، آن را در داخل هدست خود می‌گذاشتند و در نهایت با استفاده از لنز‌های تعبیه شده در آن محتوای واقعیت مجازی که می‌خواستند را می‌دیدند.

این پلتفرم برای اولین بار توسط دیوید کوز و دیمین هنزی، مهندسان فرانوسوی گوگل در موسسه فرهنگی گوگل در پایس، و برنامه Innovation Time Off درست شد. بعد از این موضوع، گوگل این هدست واقعیت مجازی خود را در کنفرانس Google I/O سال 2014 خود معرفی کرد و به همه شرکت‌کنندگان در آن هم یک نسخه از هدست واقعیت مجازی خود را داد. کیت توسعه نرم‌افزاری یا همان SDK این هدست هم بعد از مدتی برای سیستم‌عامل‌های اندروید و iOS هم در دسترس قرار گرفت. این SDK به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌داد تا محتوای واقعیت مجازی خود را در وبسایت‌ها و همچنین در برنامه‌های خود قرار دهند.

تا ماه مارس سال 2017، گوگل توانست که بیش از 160 میلیون دانلود برنامه‌های مربوط به Cardboard خود را ثبت کند و در کنار آن تا ماه نوامبر سال 2019، بیش از 15 میلیون واحد از این هدست هم به‌فروش رفت. پس از موفقیت این هدست واقعیت مجازی، گوگل یک پلتفرم پیشرفته VR با نام Daydream را توسعه داد که در سال 2016 راه‌اندازی شد. به دنبال کاهش علاقه کاربران به هدست Cardboard، گوگل در سال 2019 اعلام کرد که SDK این پلتفرم به‌صورتی متن باز خواهد کرد. در ماه مارس سال 2021، فروشگاه‌های گوگل فروش Cardboard را متوقف کرد و از ماه نوامبر سال 2021، شرکت‌های شخص ثالث همچنان به‌فروش این هدست ادامه می‌دهند.

Google App Maker

 

 

App Maker یک ابزار توسعه برنامه با کمترین میزان برنامه‌نویسی است که برای اولین بار توسط گوگل به‌عنوان بخشی از خانواده G Suite توسعه یافت. این شرکت به توسعه‌دهندگان یا کاربرانش اجازه می‌داد تا برنامه‌های تحاری سفارشی خود را در این وبسایت بسازند و به کار بگیرند. این سرویس در سال 2016 راه‌اندازی شد و با هر نوع از اشتراک G Suite، یعنی بیزینس، اینترپرایز با Education در دسترس کاربران قرار داشت.

Google App Maker به کاربران اجازه می‌دهد ویجت‌ها را با قالب‌های داخلی به یک ویرایشگر بصری بکشانند و رها کنند. برنامه‌ها را می‌توان با استفاده از HTML، CSS، جاوا اسکریپت و Jquery و چارچوب بصری طراحی متریال خود گوگل سفارشی کرد.

این ابزار البته نتوانست آنطور که باید نظر کاربران را به سمت خود جلب کند و در نهایت پس از خریداری AppSheet توسط گوگل، ویرایشگر App Maker  و برنامه‌های کاربر در تاریخ 19 ژانویه سال 2021 برای همیشه بسته شد. ایجاد برنامه هم در نهایت در تاریخ 15 آوریل 2020 غیرفعال شده بود.

Google Translator Toolkit

 

 

برای این ابزار می‌خواهیم تنها جمله صفحه پشتیبانی گوگل را بیاوریم، چونکه به‌اندازه کافی مطالب را مفید و مختصر بیان کرده است:

از تاریخ 4 دسامبر 2019، ابزار Google Translator Toolkit برای همیشه از دسترس خارج خواهد شد. این ابزار برای بیش از یک دهه در دسترس بود و به کاربران، مترجمان و مردم جهان در ایجاد و اشتراک‌گذاری ترجمه حرف‌هایشان کمک می‌کرد. زمانی که ما برای اولین بار این سرویس را راه‌اندازی کردیم، گزینه‌های مبتنی‌بر وب کمی برای ویرایشگرهای ترجمه وجود داشت، اما در حال حاضر ابزارهای بسیار خوبی از جمله گوگل ترنسلیت در دسترس هستند؛ در نتیجه شاهد کاهش استفاده از این سرویس بودیم و به همین واسطه تصمیم گرفتیم با Translator Toolkit خداحافظی کنیم. یک تشکر گرم باید از کاربران خود در سراسر جهان بکنیم که ما را در طول زندگی این سرویس همراهی کردند.

Youtube Messages

 

 

در ماه آگوست سال 2017، یوتیوب قابلیت پیام‌های را برای نسخه گوشی‌های هوشمند خود و بعدا نسخه وب معرفی کرد. دو سال بعد از راه‌اندازی، این سایت ویدیویی گوگل اعلام کرد که ماه آینده قابلیت چت داخلی را برای همیشه از دسترس خارج خواهد کرد.

ویژگی پیام‌رسانی مستقیم راهی سریع برای اشتراک‌گذاری و بحث مستقیم ویدیوها در یوتیوب بود. این برنامه از مکالمات فردی و گروهی پشتیبانی می‌کند و یوتیوب در آخرین به‌روزرسانی انجام شده در ماه می سال 2018، این قابلیت را به نسخه وب اضافه کرد.

این پیام‌رسان هیچ قابلیت خاصی را نداشت، اما با جستجوی یوتیوب و سابقه مشاهده ویدیوهای شما برای بازاریابی سریع ویدیویی یکپارچه شده بود. یوتیوب در حال حاضر قابلیت پیام‌های نیتیو خود را به نفع اشتراک‌گذاری عمومی روی نظرات، پست‌ها و استوری‌ها از بین برده است. اکثر به‌روزرسانی‌ها در ماه‌ها اخیر روی استوری‌های یوتیوب متمرکز شده‌اند تا تولیدکنندگان محتوا تجربه‌ای شبیه‌به اینستاگرام و اسنپ چت را داشته باشند. این قابلیت برای کاربرانی با بیش از 10 هزار دنبال‌کننده در دسترس است و در فید اصلی صفحه اصلی کاربران ظاهر خواهد شد.

به حرکتی روبه‌جلو، سرویس ویدیویی گوگل روی بهبود مکالمات عمومی تمرکز خواهد کرد. قابلیت پیام‌های یوتیوب در روز 18 سپتامبر سال 2020 از دسترس خارج شد. به‌عنوان یک جایگزین، گوگل به‌سادگی به کاربران خود توصیه می‌کند که لینک‌ها را در شبکه‌های اجتماعی به‌اشتراک بگذارند.

Inbox by Gmail

 

 

Inbox by Gmail یک سرویس ایمیلی بود که توسط گوگل توسعه یافت. این سرویس برای اولین بار در تاریخ 22 اکتبر سال 2014 فقط به‌صورت دعوت‌نامه‌ای در دسترس کاربران قرار گرفت و بعد از آن در تاریخ 28 می سال 2015 به‌طور رسمی برای عموم منتشر شد. این سرویس در نهایت در تاریخ 2 آپریل سال 2019 برای همیشه غیرفعال گردید.

Inbox by Gmail که در نسخه‌های وب، اندروید و iOS در دسترس قرار گرفته بود، با هدف بهبود بهره‌وری ایمیل و سازماندهی از طریق چندین ویژگی کلیدی ایجاد شد. این برنامه ایمیل‌ها حول یک موضوع خاص را جمع‌آوری می‌کرد، جزئیات کلیدی را از پیام‌ها برجسته می‌نمود و یادآوری‌ها، کمک‌ها و قابلیت‌هایی برای به‌تعویق انداختن را در اختیار کاربران قرار می‌داد تا بتوانند زمان نمایش اطلاعات خاص خود را کنترل کنند. به‌روزرسانی‌های این سرویس یک ویژگی بازگردنداند پیام‌های ارسال شده، پاسخ‌های هوشمند برای جواب دادن به یک سری از ایمیل‌های خاص، ادغام با سرویس گوگل کلندر برای سازماندهی رویدادهای پیش‌رو، پیش‌نمایش خبرنامه‌ها و ویژگی ذخیره صندوق ورودی را فعال می‌کرد که به کاربران این امکان را می‌داد تا بتوانند ایمیل‌های دریافتی خود را ذخیره کنند.

Inbox by Gmail توانسته بود که نظرات بسیار مثبت کاربران را به‌نفع خودش جمع‌آوری کند. در زمان راه‌اندازی این سرویس، بسیاری از کاربران آن را مینیمالیستی و دوست داشتنی و پر از لایه‌های مختلف و آسان برای جابه‌جایی در برنامه توصیف کردندن. ویژگی‌های آن برای یافتن پیام‌های مناسب، مفید تلقی می‌شد و یکی از نظرات نوشته شده در مورد این سرویس خاطرنشان کرد که این سرویس خیلی شبیه‌به ایمیل‌های نسل آینده است. با این حال، انتقاداتی هم به این سرویس وارد بود که به‌عنوان مثال می‌توان به تراکم کم اطلاعات، الگوریتم‌هایی که نیاز به اصلاح داشتند و اینکع این سرویس از کاربران می‌خواست که کنترل سازماندهی ایمیل‌های خود را کنار بگذارند، به این معنی که هرکسی که قبلا سیستمی برای سازماندهی ایمیل‌های خود دارد، احتمالا متوجه می‌شود که با سیستم گوگل در حال مبارزه است. گوگل در ماه مارس 2016 اعلام کرد که 10 درصد از تمام پاسخ‌ها در گوشی‌های هوشمند از Smart Reply این سرویس استفاده می‌کنند.

در نهایت در تاریخ 3 مارس سال 2019 گوگل تصمیم گرفت که این سرویس خودش را برای همیشه از دسترس خارج کند.

+Google

 

 

گوگل پلاس یکی شبکه اجتماعی بود که گوگل آن را ایجاد کرد و اداره می‌نمود. این شبکه برای اولین بار در تاریخ 28 ژوئن سال 2011 راه‌اندازی شد. در واقع در آن سال گوگل قصد داشت تا با راه‌اندازی آن سایر شبکه‌های اجتماعی را به چالش بکشاند و از طرفی دیگر محصولات دیگر خودش مانند درایو، یوتیوب و… را به هم پیوند دهد. این سرویس را می‌توانیم چهارمین تلاش گوگل برای ورود به‌دنیای شبکه‌های اجتماعی به‌حساب آوریم که در سال‌های اولیه خود رشد زیادی را تجربه کرد. البته باید به این نکته هم توجه کنیم که آمار منتشر شده چیزی خلاف این را به ما نشان می‌دهد. سه تن از مدیران گوگل بر این سرویس نظارت داشتند، سرویسی که دستخوش تغییرات اساسی شد که منجربه طراحی مجدد آن در ماه نوامبر سال 2015 شد.

این سرویس به‌دلیل تعامل کم کاربران با یکدیگر و نقص‌های طراحی نرم‌افزاری فاش شده که به‌طور اساسی به توسعه‌دهندگان اجازه دسترسی‌به اطلاعات شخصی کاربران را می‌داد، API توسعه‌دهندگان گوگل پلاس در تاریح 7 مارس سال 2019 برای همیشه از دسترس خارج شد و این سرویس برای استفاده تجاری و شخصی در 2 آپریل سال 2019 برای همیشه بسته شد. گوگل پلاس همچنان به‌عنوان Google+ for G Suite در دسترس بود. همه کاربران بعد از آن به Google Currentsمنتقل شدند و در نهایت در سال 2023 از Google Currents به Google Chat منتقل خواهند شد.

Google Allo

 

 

Google Allo یک برنامه پیام‌رسان بود که توسط گوگل برای سیستم‌عامل‌های اندروید و iOS توسعه داده شده بود و که یک سرویس‌گیرنده وب در گوگل کروم، موزیلا فایرفاکس و اوپرا هم در دسترس بود. این سرویس در تاریخ 12 مارس سال 2019 برای همیشه بسته شد.

این ابزار از شماره تلفن به‌عنوان شناسه افراد استفاده می‌کرد و به کاربران اجازه می‌داد پیام‌ها، فایل‌ها، یادداشت‌های صوتی و تصاویر را برای یکدگیر ارسال کنند. این برنامه در دل خود یک دستیار مجازی داشت که پیشنهادات پاسخ خودکاری را ایجاد می‌کرد و یک حالت رمزگذاری شده اختیاری هم در اختیارتان قرار می‌داد تا بتوانید به‌صورتی ناشناس با یکدیگر چت کنید. کاربران همچنین می‌تونستند اندازه پیام‌های خود را تغییر دهند و قبل از ارسال آن‌ها، استیکرهای مورد نظر خود را به آن بیفزایند.

قبل از راه‌اندازی عمومی، گوگل در زمینه حفظ حریم خصوصی قوی در برنامه با تاکید ویژه بر پیام‌هایی که به‌صورت موقت و غیرقابل شناسایی ذخیر می‌شوند، تبلیغاتی را انجام داده بود. با این حال، در زمان راه‌اندازی این سرویس، حریم خصوصی کاربران به‌صورت قابل توجهی کاهش یافت؛ به‌طوری که گوگل گزارش‌های مربوط به این پیام‌ها را تا مدت طولانی ذخیره می‌کرد تا بداند مشکل از کجاست!

Chromecast

 

 

کروم‌کست گروهی از محصولات پخش‌کننده دیجیتالی است که توسط گوگل توسعه یافته است. این دستگاه‌ها که به‌صورت دانگل‌های کوچکی طراحی شده‌اند، می‌توانند محتوای صوتی و تصویری پخش شده در اینترنت را روی تلویزیون با کیفیت بالا یا سیستم صوتی خانگی پخش کنند. کاربران می‌توانند پخش را با گوشی‌های هوشمند یا رایانه‌های شخصی یا برنامه‌های تحت وبی که از پروتکل Google Cast پشتیبانی می‌کنند یا با صدور دستوراتی از طریق دستیار گوگل کنترل نمایند. کاربران می‌توانستند که محتوا را از طریق مرورگر گوگل کروم در رایانه‌های شخصی یا از نمایشگر برخی گوشی‌های اندرویدی مشاهده کنند.

نسل اول کروم‌کست، یک دستگاه پخش ویدیویی بود که در تاریخ 27 ژوئیه سال 2013 معرفی شد و در همان روز برای خرید در ایالات متحده آمریکا با قیمت 35 دلار در دسترس قرار گرفت. نسل دوم کروم‌کست و یک مدل با نام Chromecast Audio که تنها از صدا پشتیبانی می‌کرد، در ماه سپتامبر سال 2015 معرفی شدند. بعد از این دو نسل، یک دستگاه از این سری با نام Chromecast Ultra در سال 2016 معرفی شد که از وضوح 4K و محدوده داینامیکی بالا پشتیبانی می‌کرد.

نسل سوم کروم‌کست در سال با پشتیبانی از ویدیوهای HD در سال 2018 برای اولین بار عرضه شد. آخرین مدل از این دستگاه‌های دوست داشتنی در ماه سپتامبر سال 2020 و با نام Chromecast with Google TV معرفی شد. این دستگاه را می‌توانیم اولین نمونه‌ای به‌حساب آوریم که رابط کاربری تعاملی و کنترل از راه دور داشت.

در زمان عرضه این دستگاه‌ها به بازار، بسیاری از منتقدان آن‌ها را به‌دلیل سادگی و پتانسیل بالایی که داشتند و می‌توانستند که از آن‌ها برای پشتیبانی از برنامه‌های آینده استفاده کنند، تحسین نمودند. گوگل برای آنکه توسعه‌دهندگان هم بتوانند به‌خوبی با این دستگاه‌ها کار کنند، در 3 فوریه سال 2014 تصمیم گرفت که Google Cast SDK را عرضه کرد تا توسعه‌دهندگان بتوانند برنامه‌های خود را برای کار کردن روی کروم‌کست و سایر دستگاه‌های سری کست تغییر دهند. طبق گفته گوگل، بیش از 20 هزار برنامه آماده برای گوگل کست از ماه می سال 2015 در دسترس قرار گرفته است. طبق آمار منتشر شده از سوی NPD Group، بیش از 30 میلیون دستگاه از زمان عرضه جهانی آن به‌فروش رفته که به این ترتیب می‌توانیم کروم‌کست را پرفروش‌ترین دستگاه استریم محتوای اینترنتی در ایالات متحده آمریکا در سال 2014 به‌حساب آوریم.

تانگو

 

 

تانگو که از قبل ما آن را در زمان آزمایش با نام پروژه تانگو می‌شناختیم، یک پلتفرم محاسباتی واقعیت افزوده بود که توسط فناوری و پروژه‌های پیشرفته یا همان ATAP توسعه و تعلیف شد. این پروژه از دید کامپیوتری استفاده می‌کرد تا گوشی هوشمند و تبلت‌ها را قادر سازد موقعیت خود را نسبت‌به دنیای اطراف خود بدون استفاده از GPS یا سایر سیگنال‌های خارجی تشخیص دهند. این فناوری به توسعه‌دهندگان برنامه اجازه می‌داد تا تجربیاتی را برای کاربران ایجاد کنند که شامل جابه‌جایی داخلی، نقشه برداری سه‌بعدی، اندازه‌گیری فضایی فیزیکی، تشخیص محیطی، واقعیت افزوده و پنجره‌ای به دنیای مجازی است.

تانگو به‌عنوان اولین محصولی که توسط تیم ATAP توسعه داده شد، توسط تیمی به رهبری یکی از دانشمندان علوم کامپیوتری با نام جانی لی که در پروژه اصلی کینکت مایکروسافت هم حضور داشت، توسعه یافت. تو در مصاحبه‌ای در ماه ژوئن سال 2015 گفن:

ما در حال توسعه فناوری‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری هستیم تا به همه چیز و همه کس کمک کنیم تا بتوانند تشخیص دهند که دقیقا در کجا هستند.

گوگل دو دستگاه را برای به‌نمایش گذاشتن فناوری تانگو تولید کرد: گوشی هوشمند Peanut و تبلت 7 اینچی Yellowstone. بیش از 3 هزار نسخه از این دستگاه‌ها تا ماه ژوئن سال 2015 فروخته شد که اکثر خریداران آن محققان و توسعه‌دهندگان علاقه‌مندان به ساخت برنامه‌های کاربردی برای این پلتفرم بودند. در تابستان سال 2015، کوالکام و اینتل به‌صورتی مشترک اعلام کردند که در حال توسعه دستگاه‌هایی برپایه فناوری تانگو هستند.

در نمایشگاه CES سال 2016، گوگل اعلام کرد که با لنوو همکاری خواهد کرد تا یک گوشی هوشمند را در تابستان همان سال عرضه کند تا بتواند فناوری تانگو را به‌صورتی عمومی در اختیار کاربرانش قرار دهد. گوگل در این نمایشگاه مشخصات زیادی از این گوشی آینده خود را اعلام نکرد و تنها گفت که این کمتر از 500 دلار قیمت خواهد داشت و از یک نمایشگر زیر 6.5 اینچ بهره می‌برد.

اما همانطور که می‌توانید حدس بزنید، این پروژه به هیچ عنوان نتوانست که توقعات گوگل را برآورده کند و تصمیم گرفت که در تاریخ 15 دسامبر سال 2017 اعلام کند که در تاریخ 1 مارس سال 2018 آن را به‌نفع پروژه ARCore متوقف خواهد کرد.

Google Finance

 

 

Google Finance برای اولین بار توسط گوگل در تاریخ 21 مارس سال 2006 راه‌اندازی شد. این سرویس سرفصل‌های تجاری و سازمانی بسیاری از شرکت‌ها از جمله تصمیمات مالی و رویدادهای خبری مهم را نشان می‌دهد. اطلاعات سهام‌ها در این سرویس در دسترس قرار داشت و همچنین نمودارهای قیمت سهام مبتنی‌بر Adobe Flash که حاوی علائم رویدادهای خبری مهم و اقدامات شرکت‌ها بود. این سایت همچنین مقالات گوگل نیوز و گوگل بلاگ سرچ در مورد هر شرکت را جمع‌آوری می‌کرد؛ البته بسیاری از این لینک‌ها بررسی نشده بودند و اغلب غیرقابل اعتماد تلقی می‌شدند.

گوگل در تاریخ 12 دسامبر سال 2006 نسخه اصلاح شده سای مالی خود را راه‌اندازی کرد که دارای طراحی صفحه اصلی جدید است که به کاربران این امکان را می‌دهد تا اطلاعات مربوط به ارز، عملکرد بخش برای بازار ایالات متحده آمریکا و فهرسی از محرک‌های برتر بازار را به همراه اخبار مرتبط و مهم از روز بر اساس محبوبیت تعیین شده توسط گوگل ترندز را ببینند. این به‌روزرسانی همچنین دارای نمودارهایی است که در دل خود اطلاعات حداکثر 40 ساله از بازار سهام ایالات متحده آمریکا و گزینه‌های پرتفولیوغنی‌تر را داشت. به‌روزرسانی دیگری که به این پلتفرم اضافه شده بود، مربوط به نشان دادن تغییرات سریع‌ مربوط به سهام را در سایت ارائه می‌داد. این قابلیت از آن‌جایی به این پلتفرم اضافه شد که NASDAQ و بورس نیویورک در ماه ژوئن سال 2008 با گوگل همکاری خود را آغاز کردند. با توجه به تمام این موارد، از سال 2008 هیچ تغییر عمده‌ای در این پلفترم انجام نشد و در نهایت Google Finance Blog در ماه آگوست سال 2012 به پایان مسیر خود رسید.

البته بعد از این پایان کار، گوگل اعلام کرد که در تاریخ 22 سپتامبر 2017، این وبسایت در حال بازسازی است. این روند ادامه داشت تا اینکه در اوایل سال 2018، این شرکت در اطلاعیه‌ای رسمی اعلام کرد که این سایت کاملا بازسازی شده است. در این اطلاعیه آمده بود که پورتفولیوها کاملا حذف شده‌اند و همچنین به کاربران این امکان را خواهند داد که نمونه کارها را به‌عنوان یک فایل CSV دانلود کنند.

Glass OS

 

 

Glass OS یا همان گوگل XE، نسخه از سیستم‌عامل اندروید گوگل بود که برای اولین بار برای گوگل گلس طراحی و ساخته شد. این فناوری در سال 2013 پا به میدان گذاشت و در نهایت در سال 2017 و با شکست پروژه عینک هوشمند گوگل، به پایان راه خود رسید.

Google Map Maker

 

 

Google Map Maker یک سرویس ویرایش نقشه بود که توسط گوگل در ماه ژوئن سال 2008 راه‌اندازی شد. در فضایی که یافتن ارائه‌دهندگان داده‌های نقشه خوب دشوار است، این شرکت از مشارکت کاربران خود استفاده کرد و در نهایت توانست که کیفیت نقشه خود را افزایش دهد. تغییرات Google Map Maker تنها پس از بررسی کافی ناظران گوگل در گوگل مپس ظاهر می‌شدند. Google Map Maker رو رویداد سالانه Google Mapathon مورد استفاده قرار گرفت.

البته این همکاری بین گوگل و کاربرانش آنطور که مورد انتظار این شرکت بود پیش نرفت و در نهایت در ماه نوامبر سال 2016 اعلام شد که Google Map Maker بازنشسته شده و قرار است که تمام ویژگی‌های آن در پلتفرم گوگل مپس ادغام شود. Google Map Maker به‌طور رسمی در 31 مارس 2017 تعطیل شد.

از طرفی دیگر، گوگل در نوامبر 2021، به تعداد بسیار محدودی از کاربران خود اجازه دسترسی به ابزار جدیدی به نام Google Road Mapper را داد که جانشینی ظاهری برای Map Maker بود.

Nexus Player

 

 

Nexus Player یک پلیر دیجیتالی بود که توسط گوگل، اینتل و ایسوس توسعه یافته است. این دومین پلیر در خانواده نکسوس شرکت گوگل به‌حساب می‌آید. این دستگاه که در اصل از سیستم‌عامل اندروید 5 یا همان لالیپاپ بهره می‌برد، از پلتفرم گوگل تی‌وی هم پشتیبانی می‌کرد. Nexus Player در کنار تمام این موارد، این توانایی را داشت که از Google Cast هم پشتیبانی کند که به همین واسطه ما شاهد عملکردی فراتر از یک دستگاه عادی از آن بودیم.

البته، تولید این دستگاه درست مانند اغلب چیزهایی که گوگل ساخته بود، در ماه می سال 2016 متوقف شد و پشتیبانی از آن هم در مارس 2018 به پایان خود رسید.

Nexus Q

 

 

Nexus Q یک پلیر دیجیتالی است که توسط گوگل توسعه یافته بود. انتظار می‌رفت که این دستگاه که در کنفرانس توسعه‌دهندگان Google I/O در 27 ژوئن 2012 رونمایی شد، در مدت زمان بسیار اندکی بعد از معرفی با قیمت 300 دلار راهی بازار شود. Nexus Q برای استفاده از پیشنهادات رسانه‌های آنلاین گوگل، مانند گوگل پلی، گوگل پلی موزیک و یوتیوب طراحی شده است تا یک تجربه به‌اشتراک‌گذاری خوب را به کاربران ارائه دهد. کاربران می‌توانند با استفاده از سرویس‌های پشتیبانی شده به تلویزیون‌های خود وصل شوند و در نهایت از گوشی هوشمند خود و برنامه‌های مخصوصی که باید روی آن نصب می‌کردند، به‌عنوان کنترل استفاده نمایند.

Nexus Q پس از رونمایی، نقدهای متفاوتی را از سوی منتقدان دریافت کرد. در حالی که طراحی کروی منحصربه‌فرد آن مورد ستایش بسیاری از افراد قرار گرفته بود، اما از طرفی دیگر به‌دلیل عملکرد ضعیف آن درمقایسه‌با دستگاه‌های مشابهی مانند اپل تی‌وی در زمینه‌هایی مانند عدم پشتیبانی از خدمات محتوای شخص ثالث، عدم پخش مستقیم محتوا از دستگاه‌های دیگر، استاندارد DLNA و همچنین سایر مشکلات نرم‌افزاری که بر قابلیت استفاده از دستگاه تاثیر می‌گذاشتند، مورد انتقاد قرار گرفت.

از طرفی دیگر گوگل هیچگاه نتوانست موقعیت این دستگاه در بازار را تثبیت کند، چرا که قیمتی بسیاری بیشتر از تمام نمونه‌های مشابهی داشت که در بازار موجود بود.

گوگل این دستگاه را بدون آنکه بخواهد هیچ هزینه‌ای دریافت کند، در اختیار شرکت‌کنندگان در کنفرانس Google I/O قرار داد که ظاهرا قصدش این بود که بازخوردهای بیشتری را در مورد این محصول دریافت کند. از طرفی دیگر عرضه این محصول در ماه‌های بعد از معرفی همواره با تاخیر همراه بود و کاربران نمی‌توانستند که روی یک تاریخ مشخص برای دریافت آن حساب باز کنند.

بعد از این فراز و فرودهای فراوان، سرانجام گوگل تصمیم گرفت که این دستگاه را در ماه ژانویه سال 2013 کنار بگذارد و پشتیبانی از این دستگاه در برنامه‌های گوگل پلی هم در ماه می همان سال متوقف شد. گوگل برخی از مفاهیم دستگاه Nexus Q خودش را در دستگاه موفق‌تر کروم‌کست قرار داد تا بتواند آن را به موفقیتی که باید برساند.

SMS Search

 

 

تا اینجای مقاله حتما متوجه شده‌اید که گوگل تعدادی از محصولاتش را در ماه بهار برای همیشه از دسترس خارج می‌کند، اما گاهی اوقات تغییرات بزرگی را در این روند می‌بینیم. یکی از این سرویس‌هایی که هدف اصلی‌اش کاربران که گوشی‌های پایین‌رده دارند بود، سرویس SMS Search است.

گوگل این سرویس را به‌صورتی کاملا بی سروصدا در روز 12 می سال 2013 برای همیشه از دسترس خارج کرد. یکی از کارمندان گوگل به نام جسیکا اس در انجمن و صفحه ردیت این شرکت درباره غیرفعال شدن این سرویس گفت:

سلام به همه

بسته شدن محصولات همیشه انتخاب‌های سختی را به همراه دارد، اما ما در مورد هر تصمیم و پیامدهای آن برای کاربران خود بسیار فکر می‌کنیم. ساده‌سازی خدمات، ما را قادر می‌سازد تا بر ایجاد فناوری زیبایی که زندگی مردم را بهبود می‌بخشد تمرکز کنیم.

باتشکر

جسیکا

برای کسانی که شاید با این سرویس آشنایی نداشتند باید بگوییم که SMS Search را برای اولین بار گوگل ایجاد کرد که به کاربران این امکان را می‌داد تا درخواست‌های جستجو را از طریق پیام متنی به یک شماره کوتاه، یعنی 466453 ارسال کنند. نتایج جستجو نیز به‌صورت یک متن جایگزین برای آن‌ها ارسال می‌شد. این پیام‌های ارسال شده در واقع لینک‌هایی به یک صفحه از وبسایت رسمی گوگل نبودند، بلکه در آن‌ها اطلاعات واقعی وجود داشت که در بسیاری از خدماتی که گوگل در پورتال جستجو خود برای مواردی مانند تبدیل ارز، آب‌وهوا و فهرست‌های محلی ارائه می‌دهد، وجود داشت. این اطلاعات عمدتا برای گوشی‌های هوشمند بدون هیچ اتصال اینترنتی ساخته شده بود:

البته باید به شما بگوییم که کسانیکه گوشی هوشمند داشتند هم می‌توانستند که از این سرویس استفاده کنند.

Google Video

 

 

Google Video یک سرویس میزبانی ویدیویی رایگان از گوگل، مشابه با یوتیوب بود که به کاربران این اجازه را می‌داد تا کلیپ‌های ویدیویی را در سرورهای گوگل بارگذاری و در جایی دیگر قرار دهند. این سرویس به وبسایت‌ها اجازه می‌داد تا ویدیوها را از را دو و بدون مشکلات مربوط به پهنای باند یا ظرفیت ذخیره‌سازی میزبانی کنند.

این سرویس برای اولین بار در 25 ژانویه سال 2005 راه‌اندازی شد. یک سال بعد، گوگل تصمیم گرفت که یوتیوب را بخرد و Google Video تکامل خود را به شکل فعلی خود به‌عنوان یک موتور جستجوی ویدویی آغاز کرد. در سال 2009 بود که Google Video دیگر به کاربران این اجازه را نداد که ویدیو جدیدی را در این پلتفرم آپلود کنند و کاربران این فرصت را داشتند که ویدیوهای خود را به یوتیوب منتقل نمایند. این سرویس در نهایت در تاریخ 12 آگوست سال 2012 بسته شد.

Google Health

 

 

Google Health یکی از سرویس‌‎های گوگل است که در سال 2006 شروع به کار کرد. در اصل این سرویس به‌عنوان تلاشی برای ایجاد یک مخزن از سوابق و داده‌های سلامتی افراد به‌منظور ارتباط مستقیم با پزشکان، بیمارستان‌ها و داروخانه‌ها طراحی شد. این پروژه را گوگل دو سال بعد از راه‌اندازی، یعنی در سال 2008 در دسترس عموم قرار داد و بعد از چهار سال هم به‌دلیل آنکه نتوانسته بود به هدف اصلی خود دست یابد، برای همیشه متوقف شد. Google Health در سال 2018 به‌عنوان یک بخش جدید دومرتبه راه‌اندازی شد، اما بعدا و در سال 2021 به زیرمجموعه گوگل بازگشت.

از ماه نوامبر سال 2018، دکتر دیوید فینبرگ به‌عنوان سرپرست این بخش منصوب شد. در سال 2019 اعلام شد که آن‌ها می‌خواهند سوابق پزشکی قابل جستجوی بیشتری داشته باشند تا بتوانند کیفیت نتایج جستجوی متمرکز بر سلامت را در گوگل و یوتیوب بهبود دهند. به‌نظر می‌رسد که Google Health در حال حاضر بر تحقیقات هوش مصنوعی مرتنط با سلامت ، ابزارهای بالینی و مشارکت برای سایر ابزارها و خدمات بهداشتی تمرکز دارد.

Google Desktop

 

 

Google Desktop یک برنامه کامپیوتری با قابلیت جستجو در دسکتاپ بود که توسط گوگل برای سیستم‌عامل‌های مک، لینوکس و ویندوز ایجاد شد. این برنامه امکان جستجوی متنی پیام‌های ایمیل کاربر، فایل‌های کامپیوتری، موسیقی، عکس‌ها، چت‌ها، صفحات وبی که مشاهده کرده‌اید و امکان نمایش گجت‌های گوگل در دسکتاپ کاربر در نوار کناری را فراهم می‌کرد.

این محصول که برای اولین بار در تاریخ 14 اکتبر سال 2004 راه‌اندازی شده بود، در نهایت با نرسیدن به اهدافش در ماه سپتامبر سال 2011 برای همیشه متوقف شد. دلیل ارائه شده این بود که در چند سال گذشته، تغییر بزرگی در زمینه ذخیره‌سازی و محاسبات نیتیو به فضای ابری و همچنین ادغام قابلیت جستجو و ابزار در اکثر سیستم‌عامل‌های مدرن رخ داده است.

Google SearchWiki

Google SearchWiki یک قابلیت جستجو گوگل بود که به کاربرانی که وارد سیستم شده بودند این اجازه را می‌داد تا نتایج جستجو را حاشیه‌نویشی کرده و مرتب کنند. حاشیه‌نویسی و ترتیب اصلاح شده فقط برای جستجوهای انجام شده توسط کاربران اعمال می‌شد، اما امکان مشاهده حاشیه‌نویسی‌های انجام شده توسط کاربران برای یک عبارت جستجو معین نیز وجود داشت. Google SearchWiki در تاریخ 30 نوامبر 2008 منتشر شد و تنها پس از دو سال و در تاریخ 3 مارس 2010 برای همیشه از دسترس خارج شد.

بعد از توقف این سرویس، گوگل تصمیم گرفت که Google Start را جایگزین آن کند. کاربران دیگر گزینه‌ای برای حاشیه‌نویسی یا سفارشی کردن نتایج جستجو نداشتند، اما در عوضف کاربران روی یک آیکون ستاره کلیک می‌کردند که باعث می‌شد ورودی در لیست نتایج ستاره‌دار در بالای جستجوی جدید ظاهر شود.