کاروتک

تکنولوژی و علمی

تلویزیون و سینما

تلویزیون کاروتک

توکن‌های غیرقابل تعویض یا همان NFTها در حال حاضر دنیای هنر دیجیتال و کلکسیونی‌ها را با طوفان مواجه کرده‌اند. هنرمندان دیجیتالی به لطف فروش هنگفت آثار خود در قالب NFT به مخاطبان خود، شاهد تغییر زندگی خود هستند. افراد مشهور هم از طرفی دیگر قصد دارند تا با پیوستن به این برنامه، فرصتی جدید را برای ارتباط با طرفداران خود به‌دست آورند.

NFT‌ها در زمینه هنرهای دیجیتالی تنها یک استفاده دارند. در واقع شما با استفاده از آن‌ها می‌توانید نشان دهید که مالکیت هر دارایی منحصربه‌فرد، مانند سندی برای یک کالا در حوزه دیجیتالی یا حتی فیزیکی، را در اختیار دارید.

در دنیای امروز تقریبا داریم به این سمت می‌رویم که مالکیت هر چیزی را بتوانیم با استفاده از NFTها به شخص دیگری واگذار کنیم. در واقع اگر داوینچی در اواخر دهه 90 میلادی به‌دنیا آمده بود، شاید تابلو لبخند ژکوندش را در حال حاضر تبدیل به NFT می‌کرد و مردم هم برای خرید آن هزاران اتریوم را می‌پرداختند.

NFT چیست؟

NFTها توکن‌هایی هستند که می‌توانیم از آن‌ها برای نشان دادن مالکیت مواردی منحصربه‌فرد استفاده کنیم. آن‌ها به ما اجازه می‌دهند چیزهایی مانند هنر، کلکسیون‌ها و حتی املاک و مستغلات را نشانه‌گذاری کنیم. آن‌ها می‌توانند فقط یک مالک رسمی داشته باشند و توسط بلاک‌چین مخصوص اتریوم ایمن شده‌اند. در واقع با استفاده از همین بنا شدن NFTها بر بلاک‌چین اتریوم، هیچکش نمی‌تواند سابقه مالکیت را تغییر دهد یا یک NFT جدید درست مانند چیزهایی که در گذشته وجود داشته بود را درست کند.

NFT مخفف non-fungible token یا همان توکن غیرقابل تعویض است. غیرقابل تعویض بودن یک اصطلاح اقتصادی است که می‌توانید از ان برای توصیف چیزهایی مانند مبلمان، فایل موسیقی یا حتی رایانه خود استفاده کنید. این چیزها با اقلام دیگر قابل تعویض نیستند، زیرا خواص منحصربه‌فردی دارند.

اقلام قابل تعویض از طرفی دیگر امکان مبادله شدن را برای شما فراهم می‌آورند، زیرا ارزش آن‌ها به‌جای ویژگی‌های منحصربه‌فردشان، آن‌ها را تعریف می‌کند. به‌عنوان مثال دلار یا اتریوم قابل تعویض است، زیرا شما می‌توانید معادل دلاری اتریوم را بدهید و دلار بخرید و برعکس.

دارایی‌های اینترنتی

NFTها و اتریوم برخی از مشکلاتی که امروزه در اینترنت وجود دارد را حل می‌کند. همانطور که همه چیز به سمت دیجیتالی‌تر شدن می‌رود، نیاز به تکرار ویژگی‌های اقلام فیزیکی مانند کمبود، منحصربه‌فرد بودن و اثبات مالکیت هم بیشتر می‌شود. ناگفته نماند که اقلام دیجیتالی اغلب فقط در آن زمنیه‌ای که تولید شده‌اند، کارایی دارند. به‌عنوان مثال شما نمی‌تواند یک فایل MP3 را از آیتیونز خریداری کنید و سپس آن را بفروشید، یاحتی نمی‌توانید که امتیاز مربوط به وفاداری کاربران به یک شرکت را به اعتبار پلتفرمی دیگر تبدیل کند. برای این موارد حتی اگر بازاری خاص هم وجود داشته باشد، باز هم امکان‌پذیر نیستند.

اینترنت مربوط به NFTها در مقایسه با اینترنتی که ما امروزه از آن استفاده می‌کنیم، تفاوت‌های بسیار زیادی دارد که در جدول زیر می‌توانید آن‌ها را ببینید.

اینترنت	NFT
یک کپی از یک فایل مانند mp3 یا jpg مانند نسخه اصلی در این فضا وجود دارد.	NFTها از نظر دیجیتالی منحصر‌به‌فرد هستند، یعنی هیچ دو NFT مشابهی وجود ندارند.
سوابق مالکیت اقلام دیجیتالی در سرورهایی که توسط موسسات کنترل می‌شوند، ذخیره خواهند شد و شما باید به حرف آن‌ها در مورد مالکیت آن اعتماد کنید.	هر NFT باید یک مالک داشته باشد و این سابقه عموم ی است هر کسی توانایی تایید آن را دارد.
شرکت‌هایی که اقلام دیجیتالی را دارند، باید زیرساخت‌های مربوط به آن را هم توسعه دهند. برای مثال، اپلیکیشنی که برای رویدادها بلیت‌های دیجیتالی صادر می‌شود، باید سیستم مبادله بلیت خود را هم داشته باشد.	NFTها با هر چیزی که با استفاده از اتریوم ساخته شده است، سازگار هستند. بلیت NFT برای یک رویداد را می‌تواند در هر بازار اتریوم یا با یک NFT کاملا متفاوت معامله کرد. شما می‌توانید یک اثر هنری را با بلیت عوض کنید!
تولیدکنندگان محتوا به زیرساخت و توزیع پلتفرم‌هایی که استفاده می‌کنند، متکی خواهند بود. این افراد اغلب مشمول شرایط استفاده و محدودیت‌های جغرافیایی هستند.	تولیدکنندگان محتوا  می‌توانند که آثار خود را در هر جایی بفروشند و می‌توانند به بازارهای جهانی دسترسی داشته باشند.
پلتفرم‌هایی مانند سرویس‌های پخش موسیقی، اکثریت سود حاصل از فروش را برای خود نگه می‌دارند.	تولیدکنندگان محتوا می‌توانند حقوق مالکیت خود را حفظ کنند و حق امتیاز فروش مجدد را مستقیما مطالبه کنند.
—	از NFTها می‌توان به روش‌های شگفت‌انگیزی استفاده کرد. به‌عنوان مثال می‌توانید از آثار هنری دیجیتالی به‌عنوان وثیقه در یک وام غیرمتمرکز استفاده کنید.

 

مثال‌هایی از NFT

دنیای NFT نسبتا جدید است. در تئوری، دامنه NFTها هر چیزی را شامل می‌شود که منحصربه‌فرد باشد و نیاز به اثبات مالکیت دارد. در اینجا چند نمونه از NFTهایی که امروزه وجود دارند را آورده‌ایم تا به شما در درک این ایده کمک کند:

• یک اثر هنری دیجیتالی منحصربه‌فرد
• یک کفش ورزشی منحصربه‌فرد در یک سری بسیار محدود
• یک آیتم درون بازی‌ها
• یک مقاله
• یک مجموعه دیجیتالی
• یک نامه دامنه سایت
• بلیطی که به شما امکان دسترس به یک رویداد یا یک کوپن را می‌دهد

NFTها چگونه کار می‌کنند؟

NFTها با توکن‌های ERC-20 مانند DAI یا LINK متفاوت هستند، زیرا تر توکن به‌صورتی جداگانه منحصربه‌فرد است و قابل تقسیم نیست. NFTها توانایی اختصاص یا ادعای مالکیت هر قطعه منحصربه‌فرد از داده‌های دیجیتالی را ارائه می‌دهند که با استفاده از بلاک‌چین اتریوم به‌عنوان یک سند کل عمومی قابل ردیابی است. به‌عنوان مثال، یک NFT می‌تواند نشان‌دهنده مالکیت موارد زیر باشد:

• هنرهای دیجیتالی
• گیف‌ها
• کلکسیون‌ها
• موسیقی
• فیلم‌ها
• اقلامی در دنیای واقعی
• فاکتورهای توکن شده
• اسناد حقوقی
• امضاها
• موارد بسیار زیاد دیگر که می‌توان آن‌ها را هم به NFT تبدیل کرد

یک NFT در هر زمان فقط می‌تواند یک مالک داشته باشد. مالکیت از طریق شناسه منحصربه‌فرد و ابرداده‌ای مدیریت می‌شود که هیچ توکن دیگری درست مانند آن را نمی‌توان پیدا کرد. NFTها از طریق قراردادهای هوشمند منعقد می‌شوند که مالکیت را به آن‌ها اختصاص می‌دهند و قابلیت انتقال NFT را مدیریت خواهند کرد. هنگامی که شخصی یک NFT را ایجاد می‌کند، کد ذخیره شده در قراردادهای هوشمند را اجرا خواهد کرد که مطابق با استانداردهای مختلف، مانند ERC-721 است. این اطلاعات به بلاک‌چینی که NFT تحت مدیریت آن قرار دارد هم اضافه خواهد شد. فرایند ایجاد NFT در سطح بالا دارای مراحل زیر است که باید طی شوند:

• ایجاد یک بلوک جدید
• اعتبارسنجی اطلاعات
• ثبت اطلاعات در بلاک‌چین

NFTها دارای برخی از ویژگی‌های خاص هستند که برای مثال می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• هر توکن ایجاد شده دارای یک شناسه منحصربه‌فرد است که مستقیما به یک آدرس اتریوم ارتباط متصل خواهد بود.
• آن‌ها به‌طور مستقیم با توکن‌های دیگر 1:1 قابل تعویض نیستند. برای مثال 1 اتریوم دقیقا مشابه اتریوم دیگری است، اما این مورد در دنیای NFTها صدق نمی‌کند.
• هر توکن صاحبی دارد و این اطلاعات به‌راحتی قابل تایید است.
• NFTها روی اتریوم قرار داند و می‌توانند در هر بازار NFT مبتنی‌بر اتریوم خرید و فروش شوند.

به‌عبارت دیگر اگر شما یک NFT دارید:

• به‌راحتی می‌توانید ثابت کنید که مالک آن هستید.
• اثبات داشتن یک NFT بسیار شبیه‌به اثبات وجود اتریوم در حساب خود است.
• به‌عنوان مثال فرض کنید که یک NFT را خریداری کرده‌اید و مالکیت توکن منحصربه‌فرد از طریق آدرس عمومی شما به کیف پول شما منتقل می‌شود.
• توکن ثابت می‌کند که کپی فایل دیجیتالی شما اصل است.

کلید خصوصی شما اثبات مالکیت اصلی است. کلید عمومی تولیدکننده محتوا به‌عنوان گواهی اصالت برای آن چیز دیجیتالی خاص عمل می‌کند. کلید عمومی تولیدکننده محتوا اساسی بخشی دائمی از تاریخچه آن توکن است. کلید عمومی تولیدکننده محتوا می‌تواند نشان دهد که توکنی که در اختیار دارید توسط یک فرد خاص ایجاد شده است، بنابراین به ارزش بازار آن کمک می‌کند و جلوی ایجاد یک چیز تقلبی را خواهد گرفت.

• راه دیگری برای فکر کردن در مورد اثبات داشتن NFTها این است که پیام‌هایی را امضا کنید تا ثابت نمایید که کلید خصوصی در پشت آن آدرس مربوط به NFT را دارید.
• همانطور که در بالاتر هم گفتیم، کلید خصوصی شما اثبات مالکیت اصلی است.
• یک پیام امضا شده می‌تواند به‌عنوان مدرکی استفاده شود که شما صاحب کلیدهای خصوصی خود هستید، بدون اینکه آن‌ها را برای کسی فاش کنید و در نتیجه ثابت کنید که اصلا مالک آن NFT نیز هستید!
• هیچ کس نمی‌تواند آن را به هیچ وجه دستکاری کند.
• می‌توانید آن را بفروشید و در برخی موارد حق امتیاز فروش مجدد آن تولیدکننده اصلی را هم به‌دست خواهید آورد.
• شما می‌توانید آن را برای همیشه نگه‌دارید و با خیالی آسوده بدانید که داریی شما توسط کیف‌پولتان که مبتنی‌بر اتریوم است، ایمن خواهد بود.

اگر شما یک NFT را ایجاد کنید:

• به‌راحتی می‌توانید ثابت کنید که خالق آن هستید.
• شما محدودیت فروش و تکثیر آن را تعیین خواهید کرد.
• هربار که فروخته می‌شود، می‌توانید حق امتیاز کسب کنید.

شما می‌توانید آن را در هر بازار NFT یا حتی همتا به همتا یا همان فروش به‌شخص، بفروشید. شما در هیچ پلتفرمی محدود نخواهد شد و به کسی به‌عنوان واسطه نیازی ندارید.

کمبود یا همان Scarcity

خالق یک NFT باید در مورد تکثیر دارایی خود تصمیم بگیرد.

برای مثال، بلیط یک رویداد ورزشی را در نظر بگیرید. درست همانطور که یک برگزارکننده می‌تواند تنظیم کند که به چه میزان باید برای آن رویداد بلیط فروخته شود، خالق یک NFT نیز می‌تواند تصمیم بگیرد که چه تعداد کپی باید از اثرش ساخته شود. گاهی اوقات این کپی‌ها دقیقا مشابه‌با مدل اولیه، درست مانند بلیط‌های یک رویداد ورزشی، هستند. البته این احتمال هم وجود دارد که کپی‌های ایجاد شده تقریبا با هم مشابه باشند، مانند بلیطی برای یک صندلی اختصاصی. در موردی دیگر، سازنده ممکن است بخواهد که یک NFT ایجاد کند که در آن تنها یکی به‌عنوان یک چیز کلکسیونی کمیاب و خاص ساخته شود.

در این مورد، هر NFT همچنان دارای یک شناسه منحصربه‌فرد، مانند یک بارکد که روی بلیط‌های سنتی هم وجود داشت، است که نشان می‌دهد مالک آن بلیط کیست. محدودیت در تکثیری که درباره NFTها گفته شد بسیار مهم است و تا حد زیادی بستگی به سازنده آن دارد. یک تولیدکننده ممکن است قصد داشته باشد که هر NFT را برای ایجاد کمبود منحصربه‌فرد بسازد، یا دلایلی برای تولید جندین هزار نسخه مشابه داشته باشد. البته بد نیست این موضوع را هم دوباره به شما یادآوری کنیم که همه این اطلاعات گفته شده کاملا منحصربه‌فرد هستند.

مزایا و امتیاز

برخی از NFTها به‌طور خودکار حق امتیاز را به تولید‌کنندگان خود پس از فروش پرداخت می‌کنند. این هنوز یک مفهوم در حال توسعه است، اما یکی از قدرتمند چیزهایی به‌حساب می‌آید که وجود دارد. صاحبان اصلی EulerBeats Originals هربار که یک NFT در آن فروخته می‌شود، حق امتیاز 8 درصدی را از آن دریافت می‌کنن و برخی از پلتفرم‌ها مانند Foundation و Zora از حق امتیاز هنرمندان خود حمایت کاملی را می‌کنند.

این موضوع کاملا خودکار است، بنابراین تولیدکنندگان می‌توانند تنها بنشینند و حق امتیاز مربوط به NFT که ساخته‌اند را دریاف کنند، زیرا آثارشان همچنان از فردی به فرد دیگری در حال فروخته شدن است. در حال حاضر، پی بردن به حق امتیازی که به هنرمندان باید برسد هنوز آنچنان مشخص نیست، زیرا بسیاری از سازندگان NFTها آن چیزی را که شایسته آن هستند را دریافت نمی‌کنند. اگر برای NFT شما حق امتیازی برنامه‌ریزی شده باشد، شما هرگز آن را از دست نخواهید داد.

NFTها برای چه مواردی مورد استفاده قرار می‌گیرند

در اینجا اطلاعات بیشتری در مورد برخی از موارد استفاده و دیدگاه‌های توسعه‌یافته بهتر برای NFTها در اتریوم را آورده‌ایم.

به حداکثر رسانده درآمد برای سازندگان NFTها

امروزه بزرگ‌ترین استفاده از NFT در حوزه محتوای دیجیتالی است. دلیل اصلی این کار آن است که صنعت مربوط به محتوای دیجیتالی در حال حاضر مانند گذشته نیست. یکی از اصلی‌ترین مشکلات مربوط به این دست از افراد آن است که سود اصلی چیزی که درست کرده‌اند، توسط پلتفرم‌ها بلعیده می‌شود.

هنرمندی که کار خود را در یک شبکه اجتماعی منتشر می‌کند، انتظار دارد که با استفاده از تبلیغات نشان داده شده به دنبال‌کنندگانش سود کلانی را به‌دست آورد؛ اما متاسفانه در حال حاض بسیاری از این افراد آن سودی که باید را از طریق این پلتفرم‌ها به‌دست نمی‌آورند و متاسفانه حق و حقوقی که باید را دریافت نخواهند کرد.

NFTها به وضعیت مالی تولید‌کننده جدیدی قدرت می‌بخشد که در آن هنرمندان مالکیت محتوای خود را به پلتفرم‌هایی که با استفاده از تبلیغات درآمد خود را به‌دست می‌آورند، نمی‌سپارند. در واقع مالکیت آن محتوا در خودش نهفته شده است.

وقتی که یک هنرمند محتوایی که تولید کرده است را با استفاده از NFT می‌فروشد، به‌صورتی مستقیم به آن پول دسترسی پیدا خواهند کرد. اگر مالک جدید NFT را بفروشد، خالق اصلی حتی می‌تواند به‌صورتی خاص از این فروش حق امتیاز خود را هم دریافت کند. این NFT هر بار که فروخته شود هیچ تفاوتی در رسیدن آن سود به خالقش ایجاد نمی‌کند، چرا که آدرس او بخشی از آن NFT است و نمی‌توان آن را عوض کرد.

تقویت پتانسیل‌های موجود در بازی‌ها

NFTها در حال حاضر مورد توجه بسیاری از توسعه‌دهندگان بازی‌ها قرار گرفته است. NFTها می‌توانند سوابق مالکیت آیتم‌های درون بازی را فراهم آورند، به اقتصاد صنعت بازی‌سازی کمک کنند و مزایای زیادی را برای بازیکنان به‌ارمغان آورند.

در بسیاری از بازی‌های معمولی می‌توانید آیتم‌هایی را برای خود بخرید تا در باز مورد استفاده قرار دهید. اگر آن آیتم یک NFT باشد، پس از اتمام بای، می‌توانید با فروش آن پول خود را پس بگیرید. حتی اگر آن کالا محبوب هم باشد، می‌تواند که از فروش آن سودی را هم کسب کنید.

توسعه‌دهندگان بازی‌ها به‌عنوان کسانی که یک NFT را ساخته‌اند، می‌توانند هر بار که آن NFT در بازارهای آزاد فروخته می‌شود، سودی را کسب کنند. این کار یک مدل تجاری بسیار سودمند را ایجاد می‌کند که در آن هم گیمرها و هم توسعه‌دهندگان از بازارهای آزاد NFT برای خود کسب درآمد کنند. این مورد همچنین به این معنی است که اگر یک بازی دیگر توسط توسعه‌دهنده آن پشتیبانی نشود، مالکیت آن آیتم به شما خواهد رسید و سود مربوط به خرید و فروش آن هم به شما می‌رسد.

در نهایت اقلامی که از درون بازی‌ها جمع‌آوری می‌کنید، می‌توانند که از خود بازی‌ها بیشتر به زندگی خود ادامه دهند. حتی اگر یک بازی دیگر پشتیبانی توسعه‌دهنده خود را نداشته باشد، آیتم‌ای شما همیشه تحت کنترلتان خواهند بود. این مورد به آن معنا است که آیتم‌های درون بازی به یادگاری دیجیتالی تبدیل می‌شوند و ارزشی خارج از بازی دارند.

Decentraland، یک بازی واقعیت مجازی، حتی به شما این امکان را می‌دهد که NFTهایی بخرید که نشان‌دهنده قطعه‌های مجازی زمین هستنند که می‌توانید به دلخواه خود از آن‌ها استفاده کنید.

به یادماندنی‌تر کردن آدرس اتریوم

Ethereum Name Service از اتریوم استفاده می‌کند تا آدرس اتریوم شما را با نامی مانند mywallet.eth که راحت‌تر به خاطر سپرده می‌شود، ارائه کند. به مورد به ان معنا است که می‌توانید از شخصی بخواهید که به جای 0x123456789 از طریق آدرس mywallet.eth برای شما اتریوم‌هایی را ارسال کند.

این به روشی مشابه با نام دامنه وبسایت‌ها عمل می‌کند که آدرس IP را به یادماندنی‌تر می‌کند و مانند دامنه‌ها، نام‌های ENS معمولا براساس طول و ارتبطی که با کار شما دارند، ارزش‌گذاری می‌شوند. با استفاده از ENS برای تسهیل انتقال مالکیت نیازی به ثبت دامنه ندارید. در عوض شما می‌توانید نام‌های ENS خود در بازار NFT معامله کنید.

با استفاده از نام ENS خود می‌توانید کارهایی مثل مواردی که در زیر آمده‌اند را انجام دهید:

• ارزهای دیجیتالی و سایر NFTها را دریافت کنید
• به یک وبسایت غیرمتمرکز مانند ethereum.eth اشاره کنید
• هرگونه اطلاعات دلخواه، از جمله اطلاعات پروفایل مانند آدرس‌های ایمیل و دسته‌های توییتری را ذخیره کنید.

اقلام فیزیکی

توکن‌سازی اقلام فیزیکی هنوز به اندازه همتایان دیجیتالی آن‌ها توسعه نیافته است، اما پروژه‌های زیادی وجود دارد که در مرد توکنیزه کردن املاک و مستغلات، آیتم‌های مد روز و موارد دیگر کاوش می‌کنند.

از آن‌جایی که NFTها اساسا مانند یک سند عمل می‌کنند، یک روز می‌توانید با استفاده از اتریوم یک ماشین یا خانه بخرید و سند آن را در قالب NFT دریافت کنید. همانطور که همه چیز به‌صورت فزاینده‌ای با فناوری روز در حال پیشرفت کردن است، تصور دنیایی که کیف پول اتریوم شما به کلید ماشین یا خانه شما تبدیل می‌شود اصلا سخت نیست.

دارایی‌های ارزشمند مانند خودروها و اموالی که سند آن‌ها در فضا اتریوم وجود دارد، این توانایی را دارند که به‌عنوان وثیقه در وام‌های غیرمتمرکز مورد استفاده قرار گیرند. اگر پول‌دار نیستد اما دارایی‌های فیزیکی با ارزشی دارید، می‌توانید از این موضوع برای دریافت پول یا وسیله مورد نیاز خود استفاده کنید.

NFTهای و DeFi

دنیای NFTها و دنیای مالی غیرمتمرکز یا همان DeFi به روش‌های جالبی شروع به همکاری با یکدیگر کرده‌اند.

وام با پشتوانه NFT

در حال حاضر برنامه‌های DeFi وجود دارند که به شما این امکان را می‌دهند که با استفاده از وثیقه، پولی را قرض بگیرید. برای مثال شما 10 اتریوم را به‌صورت وثیقه قرار می‌دهید تا بتوانید 5000 DAI که یک استیبل کوین است را وام بگیرید. این موضوع تصمین می‌کند که وام‌دهنده بازپرداخت‌ها را دریافت خواهد کرد. در واقع اگر وام‌گیرنده تمام DAIهایی را که دریافت کرده است را پس ندهد، وثیقه به نام وام‌دهنده خواهد خورد.

بسیاری از پروژه‌ها در حال حاضر شروع به کاوش در مورد استفاده از NFTها به عنوان وثیقه کرده‌اند. تصور کنید که روزی یک NFT کمیاب مربوط به CryptoPunk را با قیمت حدودی 1000 دلار خریداری کرده‌اید. شما با قراردادن آن به‌عنوان وثیقه، می‌توانید به وامی با همان مجموعه قوانینی که گفتیم دسترسی داشته باشید. اگر شما DAIها را پرداخت نکنید، CryptoPunk شما به‌عنوان وثیقه به وام‌دهنده تحویل داده خواهد شد.

این مورد در رابطه با اتریوم اصلا چیز سختی نیست، زیرا هر دو دنیا، یعنی NFT و DeFi زیرساخت‌های کاملا یکسانی را دارند.

مالکیت کسری

سازندگان NFT همچنین می‌توانند برای NFT خود نوعی از اشتراک را ایجاد کنند. این به سرمایه‌گذاران و طرفداران این امکان را می‌دهد که بخشی از یک NFT را بدون نیاز به خرید کل آن دراختیار داشته باشند. این امر فرصت‌های بیشتری را برای استخراج‌کنندگان و کلکسیونرهای NFT به‌صورتی یکسان می‌افزاید.

• NFTهای کسری را می‌توان در DEXهایی مانند Uniswap هم داد و ستد کرد و به بازارهای مربوط به NFT محدود نخواهید بود. این به معنای خرید و فروش بیشتر است.
• قیمت کلی یک NFT را می‌توان با قیمت کسری آن تعریف کرد.
• شما فرصت بیشتری برای مالکیت و سود بردن از اقلامی دارید که به آن‌ها اهمیت می‌دهید. قیمت‌گذاری برای داشتن MFT سخت‌تر است.

این مورد هنوز در مرحله آزمایشی قرار دارد و باید مسیر خود را برای توسعه بیشتر طی کند.

در تئوری این مورد می‌تواند راه را برای انجام کارهایی مانند در اختیار داشتن یک قطعه از پیکاسو باز می‌کند. شما سهام‌دار قسمتی از NFT یک اثر پیکاسو خواهید بود که به معنای صاحب نظر بودن در مورد تقسیم درآمد است. این احتمال وجود دارد که روزی شما به‌واسطه مالکیت بخشی از یک NFT وارد یک سازمان مستقل غیرمتمرکز یا همان DAO برای مدیریت آن دارایی شوید.

این‌ها سازمان‌هایی هستند که از اتریوم پشتیبانی می‌کنند و به افراد غریبه، مانند سهام‌داران جهانی یک دارایی، این اجازه را می‌دهند تا به‌صورتی ایمن بدون نیاز به اعتماد به افراد دیگر هماهنگ شوند. در واقع منظور از این جمله این است که این دست از افراد توانایی خرج کردن حتی یک ریال بدون موافقت دیگر اعضای گروه نخواهند داشت.

همانطور که در بالاتر اشاره کردیم، مالکیت کسری یک فضای در حال ظهور است. NFTها، DAOها و توکن‌های قسمت شده همگی با سرعت‌های متفاوتی در حال توسعه هستند؛ اما تمام زیرساخت‌های آن‌ها وجود دارد و می‌توانند به راحتی با هم کار کنند، زیرا همه آن‌ها به یک زبان واحد، یعنی اتریوم حرف می‌زنند.

اتریوم و NFT

 

 

اتریوم به چند دلیل این امکان را برای NFTها فراهم می‌آورد:

• تاریخچه تراکنش و متادیتا رمزگذاری شده به‌صورت عمومی قابل تایید است. یعنی با استفاده آن می‌توانید به‌سادگی مالکیت آن را تایید کنید.
• پس از تایید یک تراکنش، دستکاری آن داده‌ها برای سرقت مالکیت تقریبا غیرممکن است. معاملات مربوط به NFT می‌تواند به‌صورت همتا به همتا یا همان معامله با شخص و بدون نیاز به پلتفرم‌هایی که می‌توانند از شما کارمزدهای زیادی را دریافت کنند، اتفاق بیفتد.
• همه محصولات مبتنی‌بر اتریوم دارای یک پشتیبانی هستند. در واقع شما به عنوان یک سازنده NFT می‌تواند NFTهای خود را در چندین محصول به‌صورت همزمان فهرست کنید.
• اتریوم هرگز از دسترس خارج نخواهد شد، پس توکن‌های شما همیشه برای فروش در دسترس خواهند بود.

اثرات زیست محیطی NFTها

محبوبیت NFTها در حال افزایش است و این به آن معنا خواهد بود که آن‌ها نیز تحت نظارت فزاینده‌ای، مخصوصا در مورد ردپای کربنی که از خود به جا می‌گذارند، قرار می‌گیرند.

بگذارید قبل از اینکه به این مورد بپردازیم، چند مورد را برای شما روشن کنیم:

• NFTها به‌صورت مستقیم ردپای کربن اتریوم را افزایش نمی‌دهند.
• روشی که اتریوم وجوه و دارایی‌های شما را ایمن نگه می‌دارد، در حال حاضر فرایندی کاملا انرژی‌بر است، اما به‌زودی بهبود خواهد یافت.
• پس از بهبود این مصرف انرژی زیاد، ردپای کربن اتریوم 99.95 درصد بهتر خواهد شد و آن را نسبت‌به بسیاری از صنایع موجود از نظر انرژی کارآمدتر خواهد کرد.

آلودگی‌های محیط زیستی را به گردن NFTها نیندازید

در حال حاضر کل اکوسیستم به کار خود ادامه می‌دهد، زیرا اتریوم یک چیز غیرمتمرکز و ایمن است. غیرمتمرکز بودن به این معنی است که شما و هر کس دیگری می‌توانید تایید کنید که مالک آن چیز هستید. همچنین این موضوع به این معنی است که NFT شما در بسیاری از محصولات و بازارهای مختلف قابل ارائه خواهد بود.

منظور ما از امن بودن این است که هیچ کسی در دنیا نمی‌تواند از NFT شما کپی‌برداری کند یا آن را بدزدد. البته نمی‌توان زیاد روی این موضوع اطمینان داشت، چرا اگر یک هکر بتواند 51 درصد از بلاک‌چین اتریوم را تغییر دهد، عملا به NFT شما دسترسی خواهد داشت. این کار تا به امروز هیچ‌گاه انجام نشده است، زیرا برای انجام آن به قدرت پردازشی بسیار زیادی نیاز داریم.

این قابلیت اتریوم باعث می‌شود تا به‌صورت دیجیتالی به آیتم‌هایتان دسترسی داشته باشید و به ازای آن‌ها قیمت منصفانه‌ای که در نظر دارید را دریافت کنید. تا به اینجای کار همه چیز خوب پیش می‌رود، اما وقتی که بحث هزینه‌های آن به میان می‌آید، اوضاع کاملا تغییر پیدا می‌کند. بلاک‌چین‌هایی مانند بیت‌کوین و اتریوم در حال حاضر انرژی‌بر هستند، زیرا برای حفظ این ویژگی‌ها انرژی‌های زیادی از سوی دستگاه‌هایی که شبکه را سرپا نگه‌داشته‌اند مصرف می‌شود. اگر بازنویسی تاریخچه اتریوم برای سرقت NFT یا رمزارزها آسان بود، کل سیستم از هم فرو می‌پاشید.

کار انجام شده در تولید NFTها

هنگامی که شما یک NFT را ایجاد می‌کنید، چند اتفاق باید بیفتد:

• باید به‌عنوان یک دارایی در بلاک‌چین تایید شود.
• موجود حساب مالک باید به‌روزرسانی شود تا آن دارایی را دریافت کند. این امکان را برای آن کاربان فراهم می‌کند که پس از آن معامله مورد نظرش را انجام دهد تا به‌صورت قابل تاییدی یک مالک باشد.
• تراکنش‌هایی که موارد فوق را تایید می‌کنند باید به یک بلوک اضافه شوند و در این زنجیره ساخته شده با بلوک‌ها جاودانه شوند.
• بلوک باید توسط همه افراد در شبکه تایید شود. این اجماع نیاز به واسطه‌ها را از بین می‌برد، زیرا شبکه موافق است که NFT شما وجود دارد و مالک آن هستید. این موافقت روی شبکه قرار خواهد گرفت تا هر کسی بتواند آن را بررسی کند. این فرایند دقیقا همان چیزی است که به کاربران این اجازه را می‌دهد تا درآمد خود را به بیشترین حالت ممکن برسانند.

در واقع تمام وظایف گفته به دوش ماینرها است و به بقیه اعضا شبکه در مورد NFT شما و مالکیت آن اطلاع می‌دهد. این به آن معنا است که استخراج باید به اندازه کافی دشوار باشد، در غیر این صورت هر کسی می‌تواند ادعا کند که مالک آن NFT است که شما تولید کرده‌اید و مالکیت آن را با استفاده از کلاه‌برداری به خودش منصوب می‌کند. انگیزه‌های زیادی وجود دارد تا اطمینان حاصل شود که ماینزها به‌صورت صادقانه عمل می‌کنند که یکی از آن‌ها پاداشی است که در قالب رمزارز دریافت می‌کنند.

ایمن‌سازی NFT با استفاده از استخراج

دشواری استخراج یا همان ماین کردن از این واقعیت ناشی می‌شود که برای ایجاد بلوک‌های جدید در زنجیره، به‌قدرت محاسباتی زیادی نیاز است. نکته مهم در این بین آن خواهد بود که بلوک‌ها به‌صورتی مداوم ایجاد می‌شوند، نه فقط زمانی که به آن‌ها نیاز داریم. طبق آخرین آمار منتشر شده، بلوک‌ها هر 12 ثانیه یا بیشتر یکبار ایجاد می‌شوند.

این کار برای آن‌که یکی از ویژگی‌های NFTها، یعنی ضد دستکاری بودن را به‌وجود بیاورد، بسیار مهم است. هر چه تعداد بلوک‌ها بیشتر باشد، این زنجیره هم امنیت بیشتری خواهد داشت. اگر NFT شما در بلوک شماره 600 باشد و یک هکر سعی کند که NFT شما را با تغییر داده‌های آن بدزدد، اثر انگشت دیجیتالی همه بلوک‌های هم تغییر می‌کند. این مورد به آن معنا است که هر کسی که نرم‌افزار اتریوم را اجرا می‌کند، بلافاصله می‌تواند آن را شناسایی و از وقوع آن جلوگیری نماید.

با این حال، مورد گفته شده به آن معنا است که توان محاسباتی تمام بلوک‌ها باید به‌صورتی مداوم مورد استفاده قرار گیرد. همچنین این معنی را می‌دهد که بلوکی که هیچ تراکنش مربوط به NFTها را ندارد، همچنان تقریبا همان ردپای کربنی را خواهد داشت، زیرا قدرت محاسباتی همچنان برای ایجاد آن مصرف خواهد شد. سایر تراکنش‌های غیر NFT بلوک‌ها را پر خواهد کرد.

بلاک‌چین در حال حاضر انرژی زیادی را مصرف خواهد کرد

با توجه به تمام موارد گفته شده، باید بگوییم که بله، یک ردپای کربن در ارتبا با ایجاد بلوک‌ها از طریق استخراج وجود دارد و این یک مشکل برای بلاک‌چین‌هایی مانند بیت‌کوین است. البته نباید از این موضوع اینطور برداشت کنید که NFTها به‌صورتی مستقیم در ایجاد ردپای کربنی دخیل هستند.

بسیاری از مکان‌هایی که درون آن‌ها ماینرها فعال هستند از منابع انرژی‌های تجدیدپذیر یا انرژی استفاده نشده در مکان‌های دور استفاده می‌کنند و این بحث وجود دارد که صنایعی که NFTها و رمزارزها را مختل می‌کنند، ردپای کربنی بزرگی را نیز از خود به جا می‌گذارند. این جمله که این صنایع انرژی زیادی مصرف می‌کنند و ردپای کربنی زیادی را از خود به جا می‌گذارند، به این معنا نیست که نباید برای بهتر شدن آن‌ها تلاش کنیم.

این روند بهبود همچنان ادامه دارد و اتریوم در حال تکامل است تا استفاده از اتریوم و به موجب آن NFTها، در مصرف انرژی کارآمدتر شوند.

آینده‌ای سبزتر

تا زمانیکه اتریوم وجود داشته باشد، بهبود مصرف انرژی در استخراج آن‌ها یک از حوزه‌هایی است که توسعه‌دهندگان و محققان روی آن تمرکز ویژه‌ای دارند. چشم‌انداز آن‌ها این است که در اسرع وقت به این دستاورد، مخصوصا در زمینه اتریوم برسند.

اتریومی سبزتر

اتریوم در حال حاضر در حال گذراندن یکی سری ارتقا است تا استخراج کردن را با staking جایگزین کند. این کار قدرت محاسباتی را به‌عنوان یک مکانیزم امنیتی حذف می‌کند و ردپای کرین اتریوم را تا 99.95 درصد کاهش می‌دهد. در این دنیای جدید، سهام‌داران به جای آن‌که از قدرت محاسباتی برای ایمن‌سازی شبکه استفاده کنند، بودجه مورد نیاز را برای ایمن نگه‌داشتن شبکه تامین می‌کنند.

در این دنیای جدید هزینه انرژی اتریوم به‌هزینه اجرای یک کامپیوتر خانگی ضربدر تعداد گره‌های شبکه تبدیل می‌شود. اگر 10 هزار گره در شبکه وجود داشته باشد و یک کامپیوتر خانگی هم در سال چیزی در حدود 525 کیلووات را مصرف کند، کل شبکه اتریوم 5 میلیون و 250 هزار کیلووات‌ساعت انرژی مصرف خواهد کرد.

ما می‌توانیم از این برای مقایسه اتریوم با یک سرویس جهانی مانند ویزا استفاده کنیم. انجام 100 هزار تراکنش ویزا چیزی در حدود 149 کیلووات‌ساعت انرژی مصرف می‌کند، اما در اتریمی که برمبنای الگوریتم PoS توسعه‌یافته، چیزی در حدود 17.4 کیلووات‌ساعت انرژی مصرف می‌شود که تقریبا 11 درصد آن است. این موضوع بدون در نظر گرفتن بهینه‌سازی‌های زیادی است که به موازات لایه اجماع و زنجیره‌های خرده‌ای مانند Rollupها انجام می‌شود. در واقع با استفاده از تمام این موار گفته شده، برای هر 100 هزار تراکنش انرژی معادل 0.16666667 کیلو‌وات‌ساعت مصرف خواهد شد.

نکته مهم این است که در عین حفظ تمرکززدایی و امنیت اتریوم، بهره‌وری انرژی هم بهبود خواهد یافت. بسیاری از بلاک‌چین‌های دیگر ممکن است از قبل نوعی از الگوریتم PoS را پیاده‌سازی کرده باشند، اما امنیت آن‌ها توسط چند سهام‌دار منتخب تامین می‌شود، نه هزاران نفری که اتریوم دارند. هرچه که تمرکززدایی بیشتر باشد، سیستم اتریوم هم امن‌تر خواهد بود.

زمان نهایی عرضه

این روند از قبل شروع شده است. Beacon Chain که اولین ارتقا اتریوم بود، در ماه دسامبر سال 2020 برای اولین بار در دسترس قرار گرفت. با اجازه دادان سهام‌داران بیشتر به این سیستم، امنیت این سیستم‌ را هم بالاتر بردند. گام بعدی مرتبط با بهره‌وری انرژی، ادغام زنجیره فعالی، که زنجیره‌ای است که توسط ماینرها امنیتش تامین می‌شود، در Beacon Chain است که در آن نیازی به استخراج نیست. زمان عرضه نهایی دقیقی را در این مرحله نمی‌توان اعلام کرد، اما تخمین زده می‌شود که این اتفاق در سال جاری میلادی، یعنی سال 2022 رخ خواهد داد.

ساختار NFT‌ها

اکثر NFT‌ها با استفاده از یک استاندارد ثابت به نام ERC-721 ساخته می‌شوند. با این حال استانداردهای دیگری نیز وجود دارد که ممکن است بخواهید به آن‌ها توجه کنید. استاندارد ERC-1155 امکان استفاده از توکن‌های نیمه قابل تعویض را فراهم می‌کند که از آن‌ها در حوزه بازی‌سازی استفاده بسیار زیادی می‌شود و اخیرا هم EIP-2309 پیشنهاد شده است تا تولید NFTها را بسیار کارآمدتر کند. این استاندارد به شما امکان می‌دهد هر تعداد که دوست دارید در یک تراکنش، NFTها را تولید کنید.