کاروتک

تکنولوژی و علمی

تلویزیون و سینما

تلویزیون کاروتک

در دهه‌ی گذشته از قدرت واقعیت بخشی AI به میزان گسترده‌ای استفاده شده است. کاربردهای واقعیت بخشی AI شامل دیوراماهای 3D کامپیوتری، ترند تغییر استایل تصاویر (style-transfer)، تنظیم سلفی‌های فتوریافهرستیک وایرال، روتوش سلفی‌ها، جابه‌جایی صورت‌ دو نفر در عکس، دیپ فیک و فیلترهای سلفی بامزه هستند. در این مقاله به بررسی برنامه Dream می‌پردازیم که با استفاده از هوش مصنوعی، دستورات شما را به نقاشی تبدیل می‌کند؛ پس تا انتها با کار و تک همراه باشید.

بررسی‌ها نشان داده‌اند که میکس‌های انجام شده با AI، می‌توانند توجهات زیادی را به خود جلب کنند. در حال حاضر مسئله‌ای که در مورد پیشرفت‌های صورت گرفته در زمینه‌ی رسانه‌های مجهز به هوش مصنوعی قابل توجه است، سرعت اعمال این افکت‌ها است که به لطف سخت‌افزارهای پردازشی قدرتمند‌تر، افزایش یافته است.

به همین دلیل زمان انتظار برای دیدن نتیجه‌ی اعمال تغییرات بسیار اندک است – یک تغییر اساسی برای تولید (و احتمالاً کسب درآمد) خلاقیت و قدرت شبکه‌های عصبی و GANها؛ که به عنوان فریم ورک‌های یادگیری ماشین هم شناخته می‌شوند که روتوش، قالب بندی مجدد یا مدل‌سازی generative انجام می‌دهند و از درخواست‌های انسان برای الهام گرفتن استفاده می‌کنند.

بسیاری از برنامه‌های مبتنی بر ریمیکس بصری در دهه‌ی گذشته روی روتوش، تغییر استایل و افزایش در برابر ساخت تصاویر مبتنی بر AI، متمرکز شده بودند؛ اما این رویکرد در حال تغییر است.

یک استارتاپ کانادایی به نام Wombo که قبلاً با ارائه‌ی برنامه‌ی مبتنی بر AI که مخصوص ویدیوهای lip-sync بود، توجهات زیادی را به خود جلب کرده بود، اخیراً برنامه‌ی دیگری به نام Dream (iOS و Android) را معرفی کرد که از هوش مصنوعی برای ایجاد آثار هنری مبتنی بر پیام متنی استفاده می‌کند.

این فرآیند بسیار ساده است: شما آن چه را که می‌خواهید بکشید، توصیف می‌کنید؛ مثلاً می‌گویید یک درخت ترسناک یا بدترین ساندویچ تاریخ؛ بعد از آن از بین گزینه‌های موجود استایل مورد نظر خود را انتخاب می‌کنید: Mystical، Baroque، Fantasy Art، Steampunk و … یا اینکه استایلی انتخاب نمی‌کنید و روی Create کلیک می‌کنید.

بعد از آن در عرض چند ثانیه، برنامه اثر هنری شما را نشان می‌دهد. شما در عرض این چندثانیه می‌توانید نگاهی به نحوه‌ی کارکردن AI بیندازید: برنامه کامل شدن مدلسازی را از خطوط اولیه به صورت سریع به شما نشان می‌دهد.

بعضی از این آثار هنری خارق‌العاده هستند، درحالی‌که سایر آن‌ها چندان قابل توجه نیستند.

البته هیچ دو دستوری نیستند که تصویر مشابهی ایجاد کنند؛ بنابراین تا زمانی که ظاهر آن چه را که می‌بینید دوست داشته باشید، می‌توانید از همان دستور درخواست تصویر جدید کنید.

پس با وجود این برنامه‌ها، همه می‌توانند هنرمند شوند! با این وجود هنرمندان واقعی باید کمتر نگران این مسئله باشند. حداقل نه بخاطر اینکه اثرهنری ایجاد شده توسط مغز و بدن انسان، تنها زمانی ارزش می‌یابد که جهان مملو از هنر ماشینی (machine art) شود. (مثل این که هر NFT ساخته شده، معنی عبارت هنر دیجیتال را کمرنگ می‌کند.)

کیفیت اثرهنری ساخته شده با برنامه‌ی Dream متفاوت است. دستورات طولانی و پیچیده باعث گیج شدن این برنامه می‌شوند. بنابراین کیفیت خروجی بسته به دستوری دارد که به این برنامه می‌دهید.

استایل این طرح‌ها بیشتر به انتزاع و تحریف تمایل دارند تا خاص و دقیق بودن؛ بنابراین پرتره‌ها چندان واقعی از آب در نمی‌آیند؛ البته همان‌طور که می‌دانید ترسیم یک تصویر خیالی نسبت به یک تصویر حقیقی آسان‌تر است. سرعت ساخت تصویر با این برنامه بسیار بالا است.

بعد از اتمام آثار هنری مختلف، برنامه تلاش می‌کند تا آن‌ها را به فروش برساند. به همین دلیل بعد از تمام شدن نقاشی، گزینه‌ای به نام buy paint نمایش داده می‌شود که در صورت کلیک روی آن به فروشگاه اینترنتی این برنامه منتقل می‌شود. Dream با استفاده از خلاقیت خود، روش جالبی را برای تبدیل یک حقه‌ی بصری به درآمد واقعی پیدا کرده است. (قیمت این نقاشی‌ها از 20 دلار برای چاپ نقاشی روی پوستر مات تا 45 دلار برای چاپ فریم دار متغییر است.)

تا پایان ماه گذشته بیشتر از 10 میلیون تصویر مختلف توسط کاربران این برنامه ساخته شد. (درحالی‌که گوگل پلی یک تا دو ماه بعد از معرفی، بیشتر از یک میلیون دانلود داشت.)

با این وجود، بیشتر مردم فضای کمی دارند که بخواهند آن را با تابلوهای هنری مختلف پر کنند. حال وضعیت را برای تصاویری که توسط یک ماشین ساخته شده‌اند در نظر بگیرید؛ به همین دلیل بیشتر این طرح‌های تصادفی، مجازی باقی مانده و به مرحله‌ی چاپ نمی‌رسند.

البته که هنر AI برتر از clip art و تصاویر stock است؛ و خروجی برنامه‌ی Dream هم می‌تواند از آثارهنری مختلفی که می‌خرید، جالب‌تر باشد. اما آیا این واقعاً هنر محسوب می‌شود؟ یا اینکه فقط یک خروجی بصری از یک فرآیند ریاضی است؟ یا شاید چکیده‌ای از مهارت خلاقیت انسان که نمی‌تواند احساسات واقعی یا حس هویت و روح را نشان دهد، چون کد کامپیوتری هیچ کدام از این موارد را ندارد و فقط دستورات گفته شده را انجام می‌دهد.

آیا شما واقعاً می‌خواهید یک اثرهنری را که به واسطه‌ی کدهای مختلف کشیده شده است، روی دیوار خانه‌ی خود آویزان کنید؟

شاید، البته اگر واقعاً زیبا باشد. اما آیا این نقاشی واقعاً هنر محسوب می‌شود یا صرفاً کاغذ دیواری است؟ شاید Wombo به جای فروش چاپ نقاشی‌های کشیده شده با این برنامه، باید رول‌های کاغذ دیواری، روتختی‌های و تی شرت‌هایی با طرح‌های مختلف که با استفاده از فناوری AI کشیده شده‌اند، بفروشد.

چند مسئله مشخص است: تمام کارهای ساخته شده با استفاده از AI سرگرم کننده هستند. در واقع می‌توان گفت که این نقاشی‌ها، اسباب‌بازی تخیلات ما هستند.

البته این مدل‌های AI در آینده بهتر خواهند شد، البته باید منظور خود از بهتر شدن را در مورد یک موضوع ذهنی مثل هنر مشخص کنیم. (شاید مدل‌های AI با اضافه کردن مشخصه‌هایی مثل ابزارهایی برای شخصی‌سازی و تغییر خروجی تا زمانی که شبیه به آن چیزی شود که شخص تصور می‌کند، کاربر را کاملاً با فرآیند ساخت این تصاویر درگیر کند. این کار می‌تواند باعث خروجی‌های هنری‌تر و قدرتمند‌تر شود).

به‌علاوه، تعداد زیادی از این AIهای هنری وجود خواهد داشت که براساس داده‌های آموزشی خود، احساس، کاراکتر خاص و استایل‌های متفاوتی به خروجی می‌دهند.

ابزارهای AI ساخت تصاویر مبتنی بر GAN هم وجود دارند، اما سرعت پردازش آن‌ها نسبتاً پایین است. به نظر می‌رسد که Wombo سریع‌ترین کمپانی بود که توانست این تکنولوژی را به یک برنامه تبدیل کرده و از آن برای کسب درآمد استفاده کند.

دهه‌ی بعدی یادگیری ماشین مبتنی بر واقعیت، مثل یک سفر تماشایی و دیدنی خواهد بود.