کاروتک

تکنولوژی و علمی

تلویزیون و سینما

تلویزیون کاروتک

یکی از محبوب‌ترین ورزش‌هایی که هم در ایران و هم در سایر کشورهای جهان از محبوبیت بسیار بالایی در نظر مخاطبان قرار دارد، کشتی کج یا به اصطلاح عامیانه‌تر WWE (World Wrestling Entertainment) است و علاقه‌مندان به دلیل سبک هیجانی و سرگرم‌‌کننده‌ای که این ورزش ارائه می‌کند، تمام محتواهای مربوط به آن را دنبال می‌کنند. بنابراین در گیم لیست پیش رو به بررسی ۲۹ بازی مجموعه WWE می‌پردازیم که از بهترین تا بدترین‌ها را شامل می‌شود. به همین منظور مقاله پیش رو را از طریق وب‌سایت کاروتک دنبال کنید.

شاید شما به عنوان یک علاقه‌مند به بازی‌های ورزشی دوست داشته باشید که رشته‌های موردعلاقه خود را به صورت حرفه‌ای تجربه‌ کنید. ممکن است برای این کار زمان زیادی را در اختیار نداشته باشید که بخواهید به صورت فیزیکی، به تمرین و تجربه هر یک از علاقه‌مندی‌های خود بپردازید، بنابراین صنعت بازی‌های ویدیویی همواره به دنبال این است که نیازهای مجازی شما را در این زمینه دیده و محصولی را ارائه کند که با تجربه آن،‌ به هدف‌های اصلی خود (البته به نوعی)‌ برسید.

منصافه است اگر به این مسئله اذعان کنیم که برگزار کنندگان رسمی مسابقات ورزشی هم از این قضیه سودهای کلانی می‌برند و برای همین موضوع اجازه نمی‌دهند که شاخه‌های خود در یکی از پرسودترین مشاغل جهان که مخاطبان میلیاردی دارد، از بین برود. به عنوان مثال بیایید به ورزشی مثل فوتبال نگاهی بیاندازیم. مجموعه FIFA که هر ساله تحت نظر کمپانی الکترونیک آرتز اسپرت (Electronic Arts Sports) تولید می‌شود، مجبور است بابت تمدید لاینسس‌های خود با فدراسیون جهانی فوتبال (FIFA) و برخی از تیم‌های باشگاهای دیگر، مبالغی را پرداخت کند. این موضوع دقیقاً برای رقیب دیرینه مجموعه‌یاد شده نیز صدق می‌کند و کمپانی کونامی (Konami) به واسطه عرضه بازی eFootball (که سابقاً همه ما آن را تحت نام Pro Evolution Soccer یا PES می‌شناختیم) مجبور است مبالغ سنگین دیگری را به تیم‌های تحت لاینسس خود بپردازد.

اما مسئله فقط فوتبال نیست. سایر رشته‌های ورزشی مثل PGA (مسابقات گلف)، NBA (مسابقات بسکتبال)، UFC (مسابقات مبارزات ترکیبی)، NFL (فوتبال آمریکایی)، NHL (هاکی روی یخ) و حتی WWE (مسابقات کشتی کج) و غیره هم از این ترکیب استفاده می‌کند و هر سازنده، که بزرگ‌ترین تولید‌کنندگان بازی‌های ورزشی دو استودیوی الکترونیک آرتز اسپرت و توکی اسپرت (2K Sports) شناخته می‌شود، مبالغ زیادی را صرف طراحی، تولید، لاینسس و جزئیات دیگر پرداخت می‌کنند تا مخاطبان به آن تجربه‌ شیرین و واقع‌گرایانه‌ای که نیاز دارند، نزدیک شوند.

برای ما بشخصه مجموعه WWE یکی از بازی‌های جدایی ناپذیری بود که در زمان عرضه کنسول پلی‌استیشن ۲ اقدام به تهیه آن می‌کردیم. هرچند روند پیدایش و تولید این مجموعه مجازی که از رشته‌ای واقعی نشأت می‌گیرد، به زمان عرضه کنسول پلی‌استیشن ۲ در سال ۲۰۰۰ میلادی بازنمی‌گردد؛ بلکه پیش‌تر رایانه‌های شخصی و سایر کنسول‌های قدیمی مثل گیم بوی (Game Boy) یا سگا (Sega) هم میزبان آن بوده‌اند.

به هر ترتیب تجربه بازی‌‌ای مثل کشتی کج همیشه لذت متفاوتی را به ما مخاطبان القاء می‌کرد و حس و حال لحظاتی که با صندلی‌های آهنی به صورت حریف مقابلمان می‌زدیم، به گونه‌ای بود که نمی‌توانستیم در بازی‌های دیگر نمونه‌اش را پیدا کنیم. بنابر این موضوع تصمیم گرفتیم نگاهی به تاریخچه یکی از غنی‌ترین بازی‌های ویدیویی سرگرم‌کننده بیاندازیم و سیر تکاملی این مجموعه که از پل کنسول‌های پلی‌ استیشن ۱،‌پلی استیشن ۲، پلی استیشن ۳، پلی استیشن ۴ گذشته و قرار است به‌زودی در ایستگاه پلی استیشن ۵ آرام بگیرد را مشاهده کنیم. به همین خاطر طبق روال معمول سایر مقالات وب‌سایت کاروتک، خط زیر را برای مطالعه بیشتر دنبال کنید.

گیم لیست | تاریخچه جامع بهترین و بدترین بازی‌های

گیم لیست شماره ۱۶ | بازی WWE Legends of WrestleMania

در دسترس برای: کنسول پلی‌استیشن ۳، ایکس باکس۳۶۰ و سیستم عامل IOS
زمان انتشار: سال ۲۰۰۹ میلادی
ارزش تجربه: خوب

یکی از نزدیک‌ترین شبیه‌سازهای موجود برای سری بازی WWE که توانست حس و حال خوبی را به مخاطبان منتقل کند، همین بازی WWE Legends of WrestleMania است که توانست الگوریتم‌های بهتر شده مجموعه SmackDown Vs Raw را در دل خود پیاده‌سازی کرده، اما با این تفاوت که فضای بازی به صورت کلاسیک طراحی شده تا بار دیگر سفری به مسابقات دهه ۹۰ میلادی داشته باشیم. سبک بازی از شبیه‌ساز دوباره به حالت آرکید بازگشت و در مکانیزم گیم پلی بازیکنان باید به جای استفاده از آنالوگ‌ها، از D-Pad های موجود برای اعمال حرکات مختلف استفاده می‌کردند.

برای بازیکنانی که به‌تازگی وارد صنعت بازی‌های رایانه‌ای شده و بیشتر بازی‌های ورزشی را به صورت مدرن تجربه کرده بودند، این بازی یک تجربه سخت و طاقت‌فرسا بود که بازیکنان جدید نتوانستند با آن ارتباط برقرار کنند. به همین جهت اشخاصی که از ابتدای تولد مجموعه محبوب WWE با کنسول‌های پلی‌استیشن ۱ حضور داشتند، به خوبی از پس تجربه WWE Legends of WrestleMania برآمدند. البته بیشتر بازیکنان آن دوره به دلیل افت نمایش‌های واقعی کشتی کج، دیگر سراغ بازی‌های ویدیویی این رشته نرفتند. به نظر می‌رسد دلایل فوق به حدی کافی و قوی است که بتواند فروش ضعیف این بازی را توجیه کند.

درحالی‌که بسیاری از حالت‌های مجموعه SmackDown در این بازی غایب بودند و این موضوع اصلاً به مزاج بازیکنان خوش نیامده بود، اما سازندگان با قراردادن یک حالت داستانی تک‌نفره گسترده، جبران مافات کرده و به بازیکنان تازه وارد که حتی سررشته‌ای از ورزش کشتی کج نداشته‌اند اجازه می‌داد تا مسابقات کلاسیک شوی رسلمنیا (WerstleMania) را همانگونه که بود تجربه کنند. البته بازیکنان می‌توانستند نتیجه مسابقات را به صورت برعکس تجربه کرده و در ورزشگاه‌های قدیمی، آن‌ هم با انتخاب کشتی‌گیرانی که دیگر بازنشست شده بودند، دست به خلق مسابقاتی بزنند که هیچ‌ وقت در دنیای واقعی مشاهده نشده بود.

مطمئناً درحالی‌که این بازی فاقد عناصر مهم و شخصیت‌های به‌روز بود، تعهد اصلی سازندگان به ریشه‌های اصیل مجموعه و ارائه یک بازی کلاسیک که می‌توانست مخاطبان قدیمی را خوشحال کند (چراکه در دهه ۹۰ میلادی قدرت گرافیکی و تکنولوژی به گونه‌ای نبود که شاهد بازی‌های ورزشی سه‌بعدی باشیم) تصمیمی درست بود که آینده مجموعه را نزد بازیکنان تضمین کرد و بسیاری از مخاطبان قدیمی به واسطه تجربه‌ این محصول، اقدام به تهیه نسخه‌های مدرن‌تر کردند.

قابل توجه: بازیکنان می‌توانستند تمام اطلاعات بازی WWE SmackDown Vs Raw 2009 را به این بازی منتقل کنند. به همین جهت فایل برخی از کشتی‌گیران عصر مدرن به صورت کامل به بازی WWE Legends of WrestleMania منتقل می‌شد، اما چون سبک طراحی شخصیت‌های با یکدیگر تداخل داشت و سیستم نورپردازی و تصویربرداری هم سبک قدیمی به خود گرفته بود، انجام دادن چنین کاری پیشنهاد نمی‌شد. اما فکرش را کنید که ایجاد مسابقه بین جان سینا (John Cena) و آندره د جاینت (Andre The Giant) چقدر می‌توانست دیدنی باشد؟

گیم لیست شماره ۱۷ | بازی WWE SmackDown Vs Raw 2010

در دسترس برای: کنسول پلی‌استیشن ۲، پلی‌استیشن ۳، ایکس باکس ۳۶۰، وی، پلی‌استیشن پورتابل و نینتندو دی‌اس
زمان انتشار: سال ۲۰۰۹ میلادی
ارزش تجربه: عالی

بازی SmackDown Vs Raw 2010 با ترکیب مجموعه‌های قبلی، معجونی بود که پس از این همه سال به آن نیاز داشتیم. سیستم مبارزات به طرز شگفت‌انگیزی ارتقاء یافته بود و جلوه‌های بصری در کنار مدل‌سازی سه‌بعدی شخصیت‌ها به صورت بهبودیافته‌ای برای کنسول‌های نسل هفتم عرضه شد. در حقیقت سیستم مبارزه این بازی حالت تهاجمی به خود گرفته بود، به گونه‌ای که آخرین نمونه از آن را در بازی SmackDown Vs Raw 2007 دیده بودیم. تجربه گیم‌پلی بازی به شدّت اعتیادآور بود و حالا می‌توانستیم بعد از مدت‌ها، تجربه‌ای نزدیک‌تر به هرآنچیزی که در شوهای هفتگی WWE می‌دیدیم، داشته باشیم. مجدداً سازندگان سیستم گرپلینگ را بازسازی کردند و بازیکنان می‌توانستد در هر گوشه و کناری به ضرب و شتم حریفان بپردازند.

سیستم گیم‌پلی بازی تا حدی آزادانه بود که می‌توانستید از طریق سیم مانیتور‌های گزارشگران به عنوان وسیله‌ای برای تسلیم کردن حریف استفاده کنید که در نوع خودش جذاب، جالب و بسیار طبیعی بود. در عین حال، هر عنصری که به عنوان ویژگی‌های بارز سری بازی WWE شناخته می‌شد، به‌طور قابل توجه‌ای ارتقاء پیدا کرده بود.

حالت Create-A-Finisher اکنون آزادی عمل خلاقانه‌تری به بازیکنان می‌داد و آن‌ها می‌توانستند مجموعه‌ای از حرکات پرشی، ایستاده یا خوابیده را به عنوان حرکت تمام‌کننده خود استفاده کنند. در بخش دیگر از بازی، حالت Road To WrestleMania وجود داشت که به محبوبیت بیش‌از حد خود دست پیدا کرده بود و سازندگان برای آنکه بتوانند بازیکنان را در این بخش راضی نگه دارند، سوپراستارانی نظیر جان سینا و تریپل اچ را برای ارائه بخش داستانی انتخاب کرده بودند. جلوه‌های بصری ارتقاء یافته و انیمیشن‌های واقع‌گرایانه باعث افزایش مخاطبان شده بود و معرفی سیستم آسیب‌پذیری بدن کشتی‌گیران (در چهار سطح سبز، زرد، نارنجی و قرمز) که باعث مصدومیت آن‌‌ها در طول مسابقات می‌شد، زنگ پیروزی را برای استودیوی THQ و یوکس به صدا درآورد.

سازندگان برای آنکه تمام توان خود را به رخ مخاطبان بکشانند، سیستم خون‌ریزی را از اول طراحی کردند. به عنوان مثال اگر کشتی‌گیری در این بازی دچار خون‌ریزی از ناحیه صورت شود، قطرات خون او در سطح رینگ یا کف زمین در پشت صحنه نیز ریخته می‌شود. صادقانه باید گفت که بازی WWE SmackDown Vs Raw 2010 بهترین نسخه این مجموعه بعد از بازی SmackDown: Here Comes The Pain شناخته می‌شود که هنوز هم من عده‌ای را می‌شناسم که به تجربه‌ این بازی می‌پردازند.

قابل توجه: حالت جاه‌طلبانه‌ای تحت نام Create-A-Story وجود داشت که می‌توانستید با کمک آن نسبت به تولید یک داستان رسلینگی اقدام کنید. اگرچه با یک مورد ناقص و محدود روبه‌رو بودیم، اما وجود همین بخش هم بسیار سرگرم کننده بود و به جرأت می‌توان گفت که طول عمر بازی را ده برابر بیشتر کرد. افسوس که بازی‌های کنونی این مجموعه، که در ادامه به بررسی آن‌ها خواهیم پرداخت، نتوانستند چنین بخشی را با توجه به سخت‌افزار کنسول‌های نسل هشتم نظیر پلی‌استیشن ۴ ارائه دهند.

گیم لیست شماره ۱۸ | بازی WWE SmackDown Vs Raw 2011

در دسترس برای: کنسول پلی‌استیشن ۲، پلی‌استیشن ۳، ایکس باکس ۳۶۰، وی و پلی‌استیشن پورتابل
زمان انتشار: سال ۲۰۱۰ میلادی
ارزش تجربه: عالی

بدیهی است که سازندگان با توجه به موفقیتی که بابت نسخه قبلی بازی بدست آورده بودند، نیازی نداشته باشند که تغییرات اساسی و گسترده‌ای را در بازی WWE SmacDown Vs Raw 2011 پیاده‌سازی کنند. به بیان دیگر، محصول جدید یوکس و THQ نیازی به روتوش نداشت و می‌توانست همان محصولی باشد که با موفقیت در سال قبل عرضه شده بود. به همین ترتیب این بازی را می‌توان به نوعی به‌روزرسانی تکمیلی‌تر برای نسخه قبلی دانست که حاصل هفت سال رقابت بین دو برند SmackDown و Raw را به پایان می‌رساند.

یکی از مواردی که توسط سازندگان اصلاح شد و اتفاقاً تأثیر خیلی خوبی هم بر روند گیم‌پلی بازی گذاشت، سیستم فیزیک بود. به همین منظور بازیکنان می‌توانستند وسایلی مانند نردبان را به طناب‌های رینگ تکیه داده و با سرعت از روی آن به حریف مقابل بپرند. می‌توانستید برای اولین بار در تاریخ سری بازی WWE یک نردبان را شکسته یا دو میز چوبی را روی یکدیگر قرار دهید و همه چیز را ویران کنید. در مجموع کارهای گسترده‌تری برای انجام دادن وجود داشت که در نسخه قبلی نمی‌توانستید نمونه‌اش را پیدا کنید. همچنین بخش WWE Universe هم به عنوان یک نکته جدید معرفی شد و بازیکنان می‌توانستند مسابقات مختلف را برای هر برند طراحی کرده و برنامه ماهیانه برای برگزاری Pay-Per-Viewها (شوهایی که برای تماشا نیاز به پرداخت پول دارند) داشته باشند. ارگانیک‌ترین بخش بازی همان WWE Universe بود که پروموها، انیمیشن‌های جدید مثل دخالت سایر کشتی‌گیران و غیره را به بازی اضافه می‌کرد و اگر مخاطبی می‌خواست تجربه‌ای کامل داشته باشد، بهترین راه استفاده از این بخش بود.

قابل توجه: حالت جدید Match Creator به عنوان یک عامل بزرگ مورد استفاده بازیکنان قرار گرفت و سازندگان به خوبی توانستند روی این بخش، پیش از عرضه رسمی بازی، مانور بزرگی دهند. در حقیقت بازیکنان با استفاده از حالت جدید می‌توانستند مسابقات جدید را در غالب قوانین دلخواه طراحی کنند و به تجربه‌ آن با سایر دوستانشان بپردازند. همین عامل باعث شد که بعدها جذابیت بخش رویال رامبل (Royal Rumble) از بین برود و متأسفانه این حالت جدید هم جایگاه خود را در نسخه‌های بعدی از دست دادند.

گیم لیست شماره ۱۹ | بازی WWE All Star

در دسترس برای: کنسول پلی‌استیشن ۲، پلی‌استیشن ۳، ایکس باکس ۳۶۰، وی، نینتندو دی اس و پلی‌استیشن پورتابل
زمان انتشار: سال ۲۰۱۱ میلادی
ارزش تجربه: خوب

یک بازی آرکید دیگر از مجموعه WWE که توانست مخاطبان را به خوبی مجذوب خود کند، در لیست ما قرار گرفته است. سازندگان با اجتناب از تلاش‌های‌ ۱۰ ساله خود می‌خواستند بازی‌ای را عرضه کنند که خشونت‌های نسخه‌های قبلی‌ را در برنگیرد و در عوض مخطبان خردسال هم بتوانند از تجربه ورزش کشتی کج لذت ببرند. در حقیقت بازی WWE All Star شامل کشتی‌گیرانی بود که هیکل‌های بزرگ اغراق آمیز داشتند و استخوان‌بندی آن‌ها به طرز فجیعی نامتوازن بود. البته تمام این مدل‌سازی‌ها به صورت عمدی طراحی شدند و سازندگان با الهام گیری از دنیای سینمای مارول، می‌خواستند ابرقهرمانان سوپراستاری را خلق کنند که ۲ الی ۳ متر به هوا پریده و حرکات عجیب و غریبی خلق می‌کنند. در حین تجربه گیم‌پلی این حس القاء می‌شد که هرلحظه باید توقع حضور مردعنکوبتی و سایر دوستانشان را به عنوان کاراکتر میهمان داشته باشیم.

این بازی رقیب خیلی خوبی برای WWE Legends of WrestleMania بود که در سال‌های گذشته برای کنسول‌های خانگی عرضه شده بود و حال و هوای آرکیدی را به مخاطبان ارائه می‌داد. به هر ترتیب این بازی از تمام حالت‌های مجموعه SmackDown Vs Raw پشتیبانی نمی‌کرد و بازیکنان نمی‌توانستند انتظار یک بخش داستانی کلاسیک همانند بازی LOW داشته باشند، اما مؤثرترین عامل را می‌توان در دو نکته خلاصه کرد:
نکته اول: گیم‌پلی هیجان انگیز و نوآورانه آن
نکته دوم: وجود فهرستی کامل از کشتی‌گیران

تجربه‌این بازی بعد از گذشت حدود ۱۰ سال از عرضه‌اش چیز بدی نیست، اما گزینه‌ بهتر و به‌روزتری هم برایتان درنظر گرفتیم که در ادامه می‌توانید با آن آشنا شوید.

قابل توجه: WWE All Star آخرین بازی از مجموعه‌یادشده بود که برای کنسول پلی‌استیشن ۲ عرضه شد و پرونده تکنولوژی نسل ششم را بست. با اینکه سال‌ها از این ماجرا می‌گذرد، اما بازنویسی این خاطره به‌شدّت برای من غم‌انگیز است. عاشقان بازی‌های آرکید در سال ۲۰۱۱ خداحافظی جانانه‌ای با کنسول قدیمی سونی داشتند که یکی از عوامل مؤثر در مراسم یادبود بهترین کنسول تاریخ، همین بازی شناخته می‌شود.

گیم لیست شماره ۲۰ | بازی WWE ‘12

در دسترس برای: کنسول پلی‌استیشن ۳، ایکس باکس ۳۶۰ و وی
زمان انتشار: سال ۲۰۱۱ میلادی
ارزش تجربه: بد

قطار موفقیت‌های استودیوی یوکس و THQ بعد از به پایان رساندن مجموعه SmackDown Vs Raw کاملاً از ریل خارج شد. عرضه یک بازی آرکید از دنیای کشتی کج برای هواداران آنقدر رضایت بخش نبود، بنابراین سازندگان پروژه دوم خود را تحت عنوان WWE ’12 به صورت اختصاصی برای کنسول‌های نسل هفتم عرضه کردند. در حقیقت WWE ’12 به چند دلیل یکی از بدترین بازی‌های این مجموعه شناخته می‌شود که در ادامه به شرح آن‌ خواهیم پرداخت. اول از همه سیستم مقابله با ضربات حریف بود که به‌شدّت کاربران را اذیت می‌کرد و شما نمی‌توانستید زمان‌بندی دقیقی را در دفاع از خود داشته باشید. با توجه به این موضوع که باید در زمان خاصی نسبت به زدن دکمه دفاع اقدام می‌کردیم، زمان‌بندی‌ای که سازندگان بازطراحی کرده بودند، از وجود باگی رنج می‌برد که بعضی اوقات شرایط را برای بازیکنان سخت می‌کرد. بنابراین ما هیچ‌وقت متوجه نشدیم که آیا این اشتباه سهوی بوده یا واقعاً دلیلی برای قرار دادن آن در بازی نهایی وجود داشت؟

مورد بعدی مربوط به بخش داستانی بازی بود که ضربه نهایی را هم به مخاطب هم به آن‌ همه موفقیتی که استودیوی THQ و یوکس به دست آورده بود زد. سناریو طراحی شده را می‌تواند در حد قابل قبول دانست، مخصوصاً آنکه سازندگان تصمیم گرفته بودند به جای ارائه چندین محتوای داستانی، فقط روی یک موضوع تمرکز داشته باشند. موردی که اینجا باعث عذاب ما می‌شود، مربوط به روند جریانی گیم‌پلی است که بازیکنان اگر می‌خواستند خط داستانی را طی کنند، باید از یک‌سری از دستورها پیش‌فرض (مثل زدن بیش‌از حد یک کاراکتر یا رفتن به گوشه‌ای از سالن) تبعیت می‌کردند. احتمالاً همان‌طور که تصور کردید، تلاش سازندگان برای تحمیل سناریوهای تکراری خود در حدی بود که بخواهیم با تیم افتضاح Montreal Screw Job ارتباط برقرار کنیم.

قابل توجه: استودیوی یوکس تلاش کرد با استفاده از یک موتور گرافیکی جدید تحت نام «فناوری شکارچی» یا Predator Technology انقلاب گرافیکی‌ای را برای بازی‌های ورزشی به ارمغان آورد، اما نتیجه نهایی به گونه‌ای بود که فقط با خود تکرار می‌کردید:‌«خدای من، لطفاً هرجوری که هست کشتی‌گیرم را از معلق بودن بین زمین و هوا نجات بده». نه‌تنها این موتور گرافیکی فیزیک خوب بازی را به چالش کشیده بود، بلکه در برخی از مواقع باگ‌های گرافیکی‌ای را مشاهده می‌کردیم که هنوز هم در نسخه‌های اخیر مجموعه به وضوح قابل مشاهده است.

گیم لیست شماره ۲۱ | بازی WWE ‘13

در دسترس برای: کنسول پلی‌استیشن ۳، ایکس باکس ۳۶۰ و وی
زمان انتشار: سال ۲۰۱۲
ارزش تجربه: بسیار خوب

ورق برگشت و می‌توان گفت که همان قطار موفقیت دوباره مسیر خود را پیدا کرد. احتمالاً همان‌طور که می‌دانید، بازی WWE ’13 امتیازات ویژه‌ای را در دست داشت تا بتواند اشتباهات نسخه قبلی را به خوبی جبران کند. اول از همه آنکه سازندگان تصمیم گرفتند همانند کاری که در سال ۲۰۰۱ با سوپراستار وقت کمپانی، یعنی دواین «د راک» جانسون، انجام داده بودند، دوباره تکرار کرده و از کشتی‌گیر شیکاگویی، یعنی سی ام پانک که ستاره وقت آن روزها برای WWE بود، استفاده کنند. قدم بعدی در خصوص بخش داستانی بازی بود که به قدرتمند‌ترین حالت خود رسید. در این خصوص ابتدا تمام سناریوهای خودساخته حذف شدند و سازندگان تصمیم گرفتن از داستان واقعی درگیری کشتی‌گیران با یکدیگر استفاده کنند.

به همین ترتیب داستان «جنگ‌های دوشنبه شب» هدف قرار گرفت و بازیکنان با تجربه ۶۵ مسابقه از دوران درخشان Attitude Era که روایت دوساله برای بازی داشت، به تجربه بهترین مسابقات آن روزها پرداختند. در حقیقت بخش داستانی بازی همانند فیلم‌های قدیمی‌ای بود که هرازگاهی دوست داشتید بار دیگر تماشایش کنید. به همین خاطر است که فرمول موفقیت آمیز و جادویی یوکس به نجات این مجموعه آمد و بازیکنان بار دیگر اعتماد خود را به سازندگان سپردند.

با تمام این تفاسیر، متأسفانه بخش اعظمی از بازی فقط صرف داستانی‌هایی شد که در دوران WWE شکل گرفته بود، اما سازندگان نخواستند که بیش‌ از حد نسبت به این کمپانی فکر کنند. به همین منظور بخش‌های از مسابقات کمپانی WCW، که بعداً به دلیل ورشکستگی صاحبان اصلی به مالکیت WWE درآمد، هم در بازی نمایش داده شد؛ اما نمایش‌ها به گونه‌ای بود که کلمه افتضاح کمترین لطف ما را نسبت به آنچیزی که دیده بودیم بیان می‌کرد.

علاوه بر این موضوعات، حالت WWE Universe که جایگاه خوبی نزد هواداران داشت،‌ با ورود پل همین (Paul Heyman) تبدیل به یک روند داستانی شد که بازیکنان می‌توانستند بالغ بر ۲۰۰ مسابقه منحصربفرد را به سرانجام برسانند. بهبودها به حداکثر رسید و فیزیک نامتوازنی که در بازی WWE ’12 دیده بودیم هم برای همیشه از بین رفت و موردی بهتر جایگذین آن شد.

و آخرین چیزی که می‌توانیم در خصوص بازی WWE ’13 بگوییم، معرفی ویژگی جدیدی برای گیم‌پلی بازی بود که همه ما آن را تحت نام “OMG” می‌شناسیم. این ویژگی به بازیکنان اجازه می‌داد تا در صورتی که بیشتر از یک دور تمام کننده داشتند، به خلق موقعیت‌های ویرانگر بپردازند. به عنوان مثال اگر شما سه تمام کننده در اختیار داشتید و حریفتان یک فرد سنگین وزن بود، می‌توانستید به کمک گرفتن از طناب‌های گوشه رینگ اقدام به انجام یک فن کرده که در نتیجه باعث خردشدن کل رینگ مسابقه می‌شد؛ یا آنکه می‌توانستید با در اختیار داشتن دو تمام کننده، اقدام به تخریب جایگاه هواداران کنید. اگر از من بپرسید، این بازی بهترین وداع کمپانی THQ با صنعت بازی‌های رایانه‌ای و مجموعه‌ای بود که برای ما خاطرات بسیار زیادی خلق کرد.

قابل توجه: با توجه به مشکلات مالی‌ای که کمپانی THQ با آن روبه‌رو شده بود، این بازی آخرین محصول منتشر شده توسط آن‌ها شناخته می‌شود و بعد از انحلال و فروپاشی کمپانی مذکور، حق ساخت بسیاری از عناوین ورزشی و ماجراجویی نظیر مجموعه Saint Row، Ultimate Fighting Champion‌ و WWE به کمپانی‌های دیگر نظیر Deep Silver، EA Sports و 2K Sports فروخته شد که در ادامه به بررسی نسل جدید سری بازی WWE خواهیم پرداخت.

گیم لیست شماره ۲۲ | بازی WWE 2K14

در دسترس برای: کنسول پلی‌استیشن ۳، ایکس باکس ۳۶۰
زمان انتشار: سال ۲۰۱۳ میلادی
ارزش تجربه: خوب

اولین بازی جدید استودیوی 2K Sports که تحت لاینسس کمپانی WWE در سال ۲۰۱۳ ساخته شد، توانست آن چیزهایی که در نسخه قبلی وجود داشت را بهبود ببخشد و در بخش تک‌نفره هم کار خود را به بهترین نحوه انجام دهد. نقطه عطف این بازی را می‌توانیم در بخش داستانی ببینیم که سازندگان موفق شدند دو بخش داستانی مجزا که یکی مربوط به دورهای گذشته و دیگری مربوط به عصر نوین بود را به خوبی بازسازی کنند و ساعت‌ها به عمر مفید WWE 2K14 بیافزایند. از طرف دیگر بخش WWE Universe‌ دستخوش تغییرات مدنظر استودیوی 2K Sports شد که بخشی از طرفداران عاشق‌اش شده‌اند و برخی دیگر از آن متنفر بودند ( و هنوز هم این ماجرا ادامه دارد).

بازیکنان بعد از گذشت سال‌های متوالی، خواهان بازگشت بخش Road To WrestleMania بودند؛ اما سازندگان جدید برخلاف آن‌ها فکر می‌کردند و تصمیم داشتند آخرین مسیر استودیوی THQ و یوکس را به سرانجام برسانند. بنابراین بخش 30 Years of WrestleMania نهایتاً معرفی شد که بازیکنان می‌توانستند بهترین مسابقات بزرگ‌ترین رویداد کشتی کج در طی ۳۰ سال گذشته را در قالب بازی‌های رایانه‌ای تجربه کنند. ابتدا تا انتهای بخش داستانی با ۴۵ مسابقه مختلف و متنوع پر شده بود که در صورت تکمیل کردن هرکدام از آن‌ها، با پاداش‌هایی نظیر لباس‌های اضافه، شخصیت‌های جدید، ورزشگاه‌های قدیمی یا مدرن و موارد دیگر تشویق می‌شدید.

تجربه‌ این بخش در بسیاری از موارد بسیار قابل بود و به عنوان اولین تجربه، سازندگان عملکرد بهتری را نسبت به بازی WWE ’12 از خود به جا گذاشته بودند. تنها ایرادی که گرفته می‌شد، هوش مصنوعی بازی بود که اصلاً عملکرد منطقی‌ای نداشت و ما در سخت‌ترین حالت ممکن هم می‌توانستیم به‌راحتی مسابقات یا بخش داستانی را به پایان برسانیم. البته مورد دیگری هم در اینجا وجود داشت. اگر از مخاطبان قدیمی سری بازی WWE بوده و بازی WWE Legends of WrestleMania را تجربه کرده باشید، بخش داستانی نسخه چهاردهم چیز جدیدی را به شما هدیه نمی‌دهد، چراکه تمام مسابقات مهم را در آن بازی تجربه کردید و احتمالاً نیازی به تجربه مجدد مسابقات قدیمی ندارید.

قابل توجه: یکی از مودهای قابل بازی جدید که WWE 2K14 به مخاطبان هدیه داد، بخش The Streak بود که شما باید تلاش می‌کردید رکورد عجیب و طولانی ۲۱ برد آندرتیکر در رسلمنیا را بشکنید. البته از لحاظ هوش مصنوعی به این بخش نمی‌توان خرده گرفت، چراکه سازندگان به خوبی از پس آن فناوری در این بخش برآمده بودند؛ اما در حالت کلی سرگرم‌کننده‌تر از بخش داستانی بازی تلقی می‌شد که در نهایت، براک لزنر توانست این رکورد ۲۱ ساله آندرتیکر را در رسلمنیای همان سال بشکند.

گیم لیست شماره ۲۳ | بازی WWE 2K15

در دسترس برای: کنسول پلی‌استیشن ۳، پلی‌استیشن ۴، ایکس باکس ۳۶۰، ایکس باکس وان، سیستم عامل IOS و اندروید، رایانه‌های شخصی
زمان انتشار: سال ۲۰۱۴ میلادی
ارزش تجربه: بسیار بد

بعد از گذشت بیش از یک دهه، بازیکنان رایانه‌های شخصی توانستند نسخه‌ای مخصوص از مجموعه WWE را دریافت کنند. متأسفانه نه‌تنها این کاربران، بلکه تمامی هوادارن سری بازی WWE آنقدر بدشانس بودند که با یکی از بدترین بازی‌های تاریخ کشتی کج روبه‌رو شوند. بازی WWE 2K15 دومین تجربه رسلینگی کمپانی 2K Sports بود که به عنوان اولین بازی ورزشی میان نسلی کنسول‌های نسل هشتم (ایکس باکس وان و پلی‌استیشن ۴)‌ شناخته می‌شد. با پیشرفت تکنولوژی انتظارات بازیکنان به‌شدّت از نسخه جدید این مجموعه بالا رفت، اما آن‌ها نمی‌دانستند که باید محصولی را تجربه کنند که حتی از بازی افتضاح WWE Crush Hour هم بدتر است.

این موضوع تا حدی غیرقابل تحمل بود که ببینیم کشتی‌گیر محبوبی مثل دنیل برایانه (Daniel Brayan) به عنوان شاگرد گریت کالی (The Great Khali) حرفه خود را آغاز کرده باشد. بازی یاد شده عملاً نتوانست هیچ کاری را به درستی انجام دهد و درست از همین ایستگاه بود که سقوط آزاد مجموعه محبوب کشتی کج آغاز شد. سیستم جدید مبارزات که استودیوی سازنده برای افزایش اشتیاق کاربران در تبلیغات استفاده کرده بود، نتوانست چیز جدیدی را ارائه کند و سایر بخش‌های بازی (البته به جز بخش داستانی که واقعاً خوب کار شده بود)، یک شکست کامل برای سازندگان محسوب می‌شد. گرافیک این بازی در کنسول‌های نسل هفتم به‌شدّت افت کرده بود و کاربران کنسول‌های نسل هشتم نیز بابت تصاویری که مشاهده می‌کردند، اصلاً راضی نبودند.

از طرفی دیگر، بخش Creation Suite که در آن بازیکنان می‌توانستند شخصیت‌های موردعلاقه خود را طراحی کنند، با غیبت بخش‌های مهم دیگر نظیر Create-A-Finisher و Create-A-Story تأثیر خودش را از دست داد و کسانی که می‌توانستند آن را تحمل کنند، با محدودیت‌های قابل توجه‌ای روبه‌رو شده بودند. سازندگان به تقلید از استودیوی THQ می‌خواستند بخش داستانی منحصربفرد خود را داشته باشند؛ بنابراین آن‌ها اراده کرده و بخشی که با نام My Career شناخته می‌شد، پا به عرصه رقابت گذاشت و قرار بود که به عنوان مکمل بخش 2K Showcase در بازی قرار گیرد.

به‌طور خلاصه این بازی، یک محصول مضحک بود و درحالی‌که سعی داشت ویژگی‌های جاه‌طلبانه‌ای را به مجموعه محبوب کشتی کج اضافه کند، یک شکست سنگین را تجربه کرد. اقدامات تکنیکی در بازی محدود شده بود و گیم‌پلی بازی نمی‌توانست در حد نسخه‌هایی باشد که پیش‌تر در کنسول پلی‌استیشن ۲ تجربه کرده بودیم. هیچکس بازی‌ای که چیزی برای ارائه ندارد و با قیمتی معادل ۶۰ دلار (که البته تمام بازی‌های آن سال به دلیل عرضه کنسول‌های نسل هشتم با قیمتی بالاتر به فروش می‌رسیدند) عرضه می‌شود را خریداری نمی‌کند، بنابراین کسانی که این بازی را تهیه کردند، در قمار سنگین پول‌های خود را از دست دادند.

قابل توجه: این بازی بعد از نسخه WWE SmackDown Vs Raw 2010 به دومین بازی‌ای تبدیل شد که از موسیقی‌های لاینسس شده استفاده کرد. به همین منظور سازندگان هم از ویژگی‌ رپ استایل جان سینا استفاده کردند تا موسیقی متن اختصاصی برای بازی تولید شود. البته که محصول نهایی چیزی نبود که ما آن را در حد Doctor of Thuganomics (اشاره به لقب جان سینا) بشناسیم.

گیم لیست شماره ۲۴ | بازی WWE 2K16

در دسترس برای: کنسول پلی‌استیشن ۳، پلی‌استیشن ۴، ایکس باکس ۳۶۰، ایکس باکس وان، رایانه‌های شخصی و سیستم عامل اندروید
زمان انتشار: سال ۲۰۱۵ میلادی
ارزش تجربه: خوب

اگرچه بازی WWE 2K16 نتوانست کاملاً از شر ایرادات گرافیکی و بصری‌ای که نسخه پیش به آن مبتلا بود رهایی یابد، اما این بازی با اقتدار توانست جایگاه نخست بهترین بازی کشتی کجی که برای کنسول پلی‌استیشن ۴ و ایکس باکس وان عرضه شده بود را بدست آورد. (هرچند که این بازی دومین محصول عرضه شده ورزشی برای کنسول‌های نسل هشتم بود، اما باید با این واقعیت کنار بیاییم که بهترین بازی رسلینیگی نسل جدید تا سال ۲۰۱۵ و حتی بعدتر، مخصوص این بازی بود.)

به سرعت اولین مورد قابل توجه و مخاطب‌پسند بازی WWE 2K16 خودش را نمایان کرد و آن هم چیزی بود که تمام نسخه‌های پیشین از عدم وجودش رنج می‌بردند. سیستم محدودکننده مقابله کردن با ضربات که Finite Counter System هم نامیده می‌شود، به شخصیت‌هایی انسانی (یعنی کسانی که توسط بازیکنان کنترل می‌شدند) و هوش مصنوعی این اجازه را می‌داد که به صورت کم و تعداد محدود نسبت به ضربات دریافت شده از سوی حریف پاسخ دهند. از سوی دیگر این ویژگی بسیار مفید به بازیکنان هشدار می‌داد که نسبت به طراحی استراتژی مبارزه و سبک حمله محتاط‌تر باشند تا بدون برنامه‌ریزی کاری را انجام ندهند. این سیستم جواب داد و همین عامل باعث پیروزی نسخه شانزدهم شد که توانست صدای اعتراضات مخاطبان را تاحدودی کم کند.

مورد دیگری که این بازی تواسنت به خوبی پیاده‌سازی کند، تمرکز داستانی روی یک شخصیت و کشتی‌ گیر افسانه‌ای بود که در نزد بازیکنان و حتی هواداران واقعی کشتی کج هم از محبوبیت بسیار بالایی برخوردار است. استون کلد استیو آستین (Stone Cold Steve Austin) داستان فوق‌العاده‌ای را در کارنامه زندگی خود دارد که از محبوب‌ترین آن‌ها می‌توان به درگیری شخصی‌اش با دواین د راک جانسون اشاره کرد که دهه اول سال ۲۰۰۰ میلادی را ترکاند و  یکی از عوامل ورشکستگی کمپانی (WCW) شد.

بخش داستانی این بازی شروع مسیر استیو آستین را از کمپانی WCW به ECW و سپس WWE به تصویر کشید تا کسانی که هنوز شناختی نسبت به وی ندارند، با شخصیت فوق‌العاده محبوب دنیای کشتی کج آشنا شوند. در کنار بخش My Career که هنوز ضعیف‌ترین مود قابل بازی کمپانی 2K Sports شناخته می‌شد، عناصر کلاسیک و مخاطب‌پسند مثل Create-A-Dive، Create-A-Champion و Create-A-Arena بازگشتند تا بازیکنان را سرگرم نگه دارند.

بازی WWE 2K16 همانند بعضی از نسخه‌های پیشین دربین هوادارن معروف نشد، اما این بازی همانند سوپراستار برند NXT بود که تلاش می‌کرد با ارائه خلاقیت و توانایی‌های خود تبدیل به معروف‌ترین بازی تاریخ کشتی کج شود. در ادامه بازی WWE 2K17 را پیش‌رو خواهیم داشت که ببینیم آیا می‌تواند مسیر شهرت کمپانی 2K Sports در نزد هواداران رسلینگ را هموار کند یا خیر.

نکته قابل توجه: این بازی یکی از پرفروش‌ترین بسته‌های الحاقی تاریخ بازی‌های شبیه‌ساز را تجربه کرد. به واسطه حضور ساموآ جو (Samoa Joe) که حدود ۳۷ سال از کارنامه کشتی‌ گرفتنش می‌گذرد، بازیکنان با اشتیاق فراوان نسبت به خرید کاراکتر وی که به عنوان بسته الحاقی WWE 2K16 شناخته می‌شد اقدام کردند.

گیم لیست شماره ۲۵ | بازی WWE 2K17

در دسترس برای: کنسول پلی‌استیشن ۳، پلی‌استیشن ۴، ایکس باکس ۳۶۰، ایکس باکس وان و رایانه‌های شخصی
زمان انتشار: سال ۲۰۱۶ میلادی
ارزش تجربه: نسبتاً بد

خب، همان‌طور که انتظارش را داشتیم، بازی WWE 2K17 درواقع آنقدرها هم بد نبود، اگرچه به نظر من باید ارزش تجربه بازی را در حد واژه «بد» می‌گذاشتم؛ اما اگر این کار را می‌کردم واقعاً در حق بازی ظلم می‌شد. گیم پلی بازی هنوز جای کار داشت، اما سازندگان با معرفی سیستم جدید گرپیلینگ می‌خواستند از کمبود تنوع و انتقادهای بازیکنان فرار کنند که البته موفق هم شدند. این سیستم جدید به بازیکنان اجازه می‌داد تا حریفان خود را در چهار حالت مختلف برای مدت زمان محدودی قفل کرده و حرکات فنی بیشتری روی آن‌ها پیاده‌سازی کنند.

از دیگر موارد مثبتی که می‌توانم به آن اشاره کنم، وجود فهرست کامل از کشتی گیرانی بود که در نسخه‌های گذشته‌ای که ذیل پرچم استودیوی 2K Sports ساخته شده بود، مشاهده نکرده بودیم. به عنوان مثال شخصیت بیل گلدبرگ (Bill Goldberg) به عنوان کشتی گیر افسانه‌ای، راه خود به سوی رینگ را ابتدا از بازی WWE 2K17 پیدا کرد و سپس در دنیای واقعی شاهد حضور آن در سال ۲۰۱۷ بودیم. موارد بسیار زیادی برای ایراد گرفتن وجود دارد. به عنوان مثال بسته‌های الحاقی بازی که شامل کشتی‌گیران محبوبی مثل شینسکه ناکامورا (Shinsuke Nakamura) می‌شد، طی ۱۰ ماه پس از عرضه نسخه هفدهم عرضه شد؛ آن هم درست در‌حالی‌که دیگر زمان زیادی به عرضه نسخه جدید باقی نمانده بود.

از بزرگ‌ترین ضعف‌های نسخه هفدهم می‌توان به حذف شدن بخش داستانی بازی تحت لیبل 2K Showcase اشاره کرد که حسابی بازیکنان را شوکه کرده بود. از طرفی بخش‌های مهم دیگر مثل Universe Mode یا My Career نتوانستند جذابیت‌های نسخه‌های پیشین را به همراه داشته باشند و این موضوع همان‌ قدر حائز اهمیت است که باید کمپانی‌های بازی‌سازی نسبت به بازی‌های شبیه‌ساز ورزشی توجه کنند. البته با توجه به بازخوردهای منفی‌ای که استودیوی 2K Sports دریافت کرده بود، آن‌ها تصمیم گرفتند که به سرعت بخش داستانی را در قالب بسته الحاقی بازگردانند، اما برای انجام دادن این کار مقداری دیر بود و بازیکنان اصلاً از این استراتژی کمپانی سازنده استقبال نکردند.

درنهایت برای آنکه با بازی‌ تکراری‌ای روبه‌رو نشویم، قابلیت جدیدی به بخش Universe Mode اضافه شد که به آن سیستم پرومو انجین (Promo Engine) می‌گویند. هدف از ارائه این سیستم، که سازندگان در کمپین تبلیغات خود به‌شدّت روی آن مانور دادن، روایت جدید در خلق مسابقات بود که بر اساس فیلم‌نامه‌های خود نوشته سازندگان تولید شده و بازیکنان می‌توانند سناریوهای از پیش طراحی شده را به صورت زیرنویس در بازی مطالعه کنند. به هر ترتیب بازی WWE 2K17 آنقدر که باید و شاید سرگرم کننده نبود، اما نمی‌توانیم آن را ضعیف تلقی کنیم.

قابل توجه: این بازی‌ هم همانند بازی WWE SmackDown Vs Raw 2011 آخرین محصول میان‌نسلی بود که برای کنسول‌های خاطره‌انگیز نسل هفتمی پلی‌استیشن ۳ و ایکس باکس ۳۶۰ ، عرضه شد.

گیم لیست شماره ۲۶ | بازی WWE 2K18

در دسترس برای: کنسول پلی‌استیشن ۴، ایکس باکس وان، نینتندو سوئیچ و رایانه‌های شخصی
زمان انتشار: سال ۲۰۱۷ میلادی
ارزش تجربه: خیلی خوب

من نمی‌دانم چرا در بازی‌های ورزشی، نسخه‌هایی که با شماره‌های زوج منتشر می‌شوند، عملکرد بهتری از خود به نمایش می‌گذارند؟ WWE 2K18 همان پتانسیلی بود که سال‌ها از 2K Sports انتظارش را داشتیم و این بازی به نوعی به پدر معنوی خودش یعنی WWE 2K17 نشان داد که چگونه باید حال و هوای این تجارت سرگرم کننده را به مخاطب هدیه داد. به هرحال، تجربه نسخه هجدهم به‌شدّت خوب و جذاب بود. البته ایراداتی جزئی در بطن کار دیده شد، مثل بازگشت سیستم پرومو انجین که سر و کله‌اش از نسخه هفدهم پیدا شده بود و کاملاً مکانیزم ضعیفی در نزد مخاطبان شناخته می‌شد؛ اما ما می‌توانستیم سازندگان را بابت محصول فوق‌العاده‌ سرگرم کننده‌ای که پیش رویمان گذاشتند ببخشیم.

در کنار تمامی خوبی‌ها و بدی‌ها، ما شاهد یک داستان سرایی بسیار زیبا در بخش Career Mode بودیم که بازیکنان می‌توانستند شخصیت موردعلاقه خود را ساخته و به عنوان کشتی‌گیر محلی که آرزویش لمس رینگ WWE است، راه خود را به سوی آینده پیدا کنند.

به هر ترتیب، یکی دیگر از بزرگ‌ترین تغییراتی که این مجموعه به خود دید، اضافه شدن تغییرات گسترده فنی در زمره گیم پلی بود. ویژگی‌ جدید بازی تحت نام Carry System به بازیکنان این امکان را می‌داد تا دشمنان خود به صورت چندگانه حمل کرده و روی سایر اشیاء، مثل میز یا نردبان، قرار دهند. در حقیقت هدف سازندگان در نسخه هجدهم، استفاده حداکثری از ابزارهای محیطی بود که خوشبختانه به این امر مهم دست پیدا کردند.

WWE 2K18 برای اولین بار در تاریخ بازی‌های کشتی کج، حضور گسترده کشتی‌گیران را به عنوان یک عنصر حیاتی معرفی کرد و بدین صورت بود که می‌توانستید در مسابقاتی مانند Royal Rumble، که خود دچار تغییرات بنیادی شده بود، شاهد حضور هشت کشتی‌گیر به صورت هم‌زمان باشید. با این حال، اگرچه نسخه هجدهم به عنوان اولین پرچم‌دار درست و حسابی نسل هشتم در زمینه بازی‌های شبیه‌ساز ورزشی شناخته می‌شود که قابلیت‌های گسترده‌ای را در اختیار مخاطبان قرار داده‌ است، اما همچنان به نظر نمی‌رسد که با یک بازی واقع‌گرایانه روبه‌رو هستیم. با اینکه پیشرفت‌های گرافیکی حرف نخست را در WWE 2K18 می‌زند، اما سازندگان هنوز موفق نشدند که فاصله خود را با سایر بازی‌های نسل هشتم، از لحاظ بصری و گرافیکی، زیادتر کند.

قابل توجه: بعد از دو بازی SmackDown: Here Comes The Pain و WWE SmackDown Vs Raw 2010، این بازی سومین قسمت از مجموعه بازی‌های WWE است که طیف گسترده‌ای از کشتی‌گیران جدید و قدیمی را در دل خود جای داده است. به هر ترتیب بعد از گذشت ۱۴ سال شاهد بازگشت غرورآفرین کرت انگل (Kurt Angel) آمریکایی بودیم که رنگ و لعاب بازی را دستخوش تغییرات کرد. (البته از نظر گیم‌پلی)

گیم لیست شماره ۲۷ | بازی WWE 2K19

در دسترس برای: کنسول پلی‌استیشن ۴، ایکس باکس وان و رایانه‌های شخصی
زمان انتشار: سال ۲۰۱۸ میلادی
ارزش تجربه: عالی

همان‌طور که گفتم، باز بحث تعیین عدد زوج و فرد در نسخه‌های مجموعه است و متأسفانه بازی WWE 2K19 صحت صحبت‌های من را تأیید نمی‌کند. بله من اشتباه کردم و این سری یکی از نسخه‌های اصلی سری بازی کشتی کج که با عدد فرد شناخته می‌شود، تبدیل به بهترین نسخه نسل هشتمی‌ای بازی‌های شبیه‌ساز شد که می‌توانستید با پول تهیه کنید. نه‌تنها خرج کردن پول برای خرید نسخه اصلی WWE 2K19 هنوز هم ارزش دارد، بلکه اگر بخواهید تمام بسته‌های الحاقی نسخه نوزدهم را تهیه کنید، با بهشتی از محتواهای عالی روبه‌رو خواهید شد که نمونه‌اش را کمتر طی این سه دهه مشاهده کرده بودیم. نسخه نوزدهم سطح محتوای درجه یک و حرفه‌ای داشت و توانست آنطور که شاید و باید به لایق‌ترین جایگاهش در نزد هواداران برسد (شاید به خاطر محبوبیت AJ Styles بوده است!). به عنوان اولین تغییر اساسی، بخش 2K Showcase که حالت داستانی مجموعه کشتی کج شناخته می‌شود، دوباره راه خود را به خانه مخاطبان پیدا کرد و توانست این بار سرگذشت دنیل برایان (Daniel Barayn)، کشتی‌‌گیر معروف آمریکایی، را در معرض دید عموم قرار دهد. سیر تکاملی زندگی حرفه‌ای دنیل برایان به گونه‌ای طراحی شده بود که حتی مسائل شخصی‌اش در غالب میان‌پرده‌های واقعی، دل میلیون‌ها مخاطب را به دست آورد و تجربه آن را (اگر طرفدار پروپا قرص رشته کشتی کج هستید) به شما پیشنهاد می‌کنم.

نکته‌های مثبت نسخه هجدهم گسترده شدند و این بار، فهرست لیست کشتی‌گیران به بالاترین حد خود رسید و شما می‌توانستید ساعت‌ها با محتواها و مسابقات جدیدی که بعد از مدت‌ها بازگشته بودند، تجربه‌ای متفاوت و مدرن‌تر از آنچیزی که قبلاً امتحان کرده بودید، داشته باشید. البته نمی‌توانیم از نکات منفی WWE 2K19 هم به‌سادگی بگذریم، چراکه این بازی با وجود تمام بهینه‌ها و افزونه‌های گسترده، هنوز هم در زمینه انیمیشن و گیم‌پلی چیزی را به ما ارائه می‌داد که در نسخه ۱۵ هم تجربه کرده بودیم. به هر ترتیب این بازی، بزرگ‌ترین به‌روزرسانی پولی برای نسخه هجدم بود که توانست کار خود را به خوبی انجام دهد.

قابل توجه: یکی از فانتزی‌ترین ویژگی‌هایی که به بازی اضافه شده بود، قابلیت Big Head نام داشت که باعث می‌شد سر و صورت کشتی‌گیران بسیار بزرگ‌تر از بدنشان باشد ( در حد و اندازه یک بادکنک بزرگ). این ویژگی در نسخه هجدهم یک باگ خنده‌دار و دوستداشتنی بود که از نسخه نوزدهم به بعد تبدیل به یک عنصر جذاب شد.

گیم لیست شماره ۲۸ | بازی WWE 2K20

در دسترس برای: کنسول‌های پلی‌استیشن ۴، ایکس باکس وان و رایانه‌های شخصی
زمان انتشار: سال ۲۰۱۹ میلادی
ارزش تجربه: بسیار بد

نسخه بیستم یک سقوط کاملاً آزاد بود که باعث از دست رفتن مجموعه محبوب WWE شد. اصلی‌ترین دلیل را می‌توان جدایی استودیوی یوکس از روند طراحی پروژه و قطع همکاری آن با کمپانی 2K Sports دانست که ضربه سخت و سنگینی را به پیکره جان گرفته هواداران زد. بگذارید کاملاً رک و پوست‌ کنده بگویم که این بازی یک محصول مزخرف به تمام معنا و مطلق است که مدت‌ها در صنعت بازی‌های رایانه‌ایو همچنین بازی‌های ورزشی نمونه‌اش را نخواهید دید.

آنقدر نکات منفی این بازی بالا است که نمی‌دانم از کجا باید شروع کنم. خب بیایید با اشکالات اساسی به توصیف و شرح بازی WWE 2K20 بپردازیم. بازی Starship Troopers را به خاطر دارید؟ این عنوان محصولی بود که به خاطر باگ‌های گسترده و آزاردهندش مورد انتقاد بازیکنان و منتقدان قرار گرفت و سازندگان نتوانستند برای مدت‌ها محصول جدیدی را تولید کنند. WWE 2K20 وضعیت بسیار بدتری از آن محصول قدیمی داشت، منتها با این تفاوت که در سال ۲۰۱۹ میلادی تولید و عرضه شده بود.

وجود باگ در هر بازی‌ای ممکن است و این ایراد فنی می‌تواند طی به‌روزرسانی‌های متعدد توسط سازندگان حل شود، اما چیزی که ما در نسخه بیستم مشاهده کردیم، بازی نامیده نمی‌شد. مشکلات کهن مثل فیزیک بسیار بد بازی،‌ پارگی تصویر، ذوب شدن در رینگ یا پرواز بر فراز سالن مسابقات از جمله مشکلاتی بودند که بازیکنان در مواجه با آنان یا می‌خندیدند، یا از شدّت عصبانیت فریاد می‌زدند.

در حقیقت انگار نه انگار که این بازی برای کنسول‌های نسل هشتم تولید شده و با اطمینان می‌گویم که کیفیت بصری مجموعه SmackDown Vs Raw بسیار بالاتر از این بازی قرار داشتند. نرخ فریم متغییر، بافت‌های ضعیف در طراحی و مدل‌سازی کشتی‌گیران، هوش مصنوعی تحریف شده از دیگر عواملی است که دوست دارید پول خود را آتش زده، اما خرج خرید WWE 2K20 نکنید. در نهایت گیم‌پلی بازی را نمی‌توانیم تفسیر کنیم، چراکه چیزی از تجربه آن متوجه نشدیم. از همین‌جا از استودیوی یوکس خواهش می‌کنم که به روند ساخت بازی بعدی اضافه شود و نگذارد که تیر خلاص به سر مجموعه اثابت کند.

قابل توجه: بخش Career Mode حالا میزبان یک شخصیت خودساخته مونث هم شده و بازیکنان می‌توانند انتظارات بسیار خوبی از این بخش داشته باشند. هرچند که به دلیل مسائل فنی و غیرقابل بخشش تجربه‌ این قسمت داستانی را به هیچ وجه پیشنهاد نمی‌کنم.

گیم لیست شماره ۲۹ | بازی WWE 2K Battlegrounds

در دسترس برای: کنسول‌های پلی‌استیشن ۴، ایکس باکس وان، رایانه‌های شخصی، نینتندو سوئیچ، سرویس استدیا و سیستم‌ عامل‌های IOS و اندروید
زمان انتشار: سال ۲۰۲۰ میلادی
ارزش تجربه: بسیار خوب

بازگشت به ژانر آرکید این بار به وسیله استودیوی 2K Sports چه احساسی دارد؟ برای من لذت بخش است. بعد از مشکلات فراوانی که بازی WWE 2K20 به بار گذاشت، حالا وقت آن رسیده بود که ژانر شبیه‌ساز و مبارزه‌ای جای خود را به محصولی دهد که از عرضه نمونه‌اش حدود یک دهه می‌گذرد. فرزند سوم از خانواده‌ای که همه ما تحت نام‌های WWE WrestleMania: The Arcade Game و WWE All-Stars می‌شناختیم، متولد شد و از نظر جذابیت و سطح گیم‌پلی با خانواده خود مو نمی‌زد. هرچند کم لطفی است اگر بگوییم تغییراتی در روند فنی بازی دیده نمی‌شد، اما به ترتیب بازی‌ آرکید همان مشخصه‌هایی را دارد که در گذشت داشت.

با معرفی این بازی (که در آن زمان همه از آرکید بودن نسخه بعدی مطمئن شده بودند)، خیل عظیمی از طرفداران خرید این بازی را منطقی در نظر نگرفتند و WWE 2K Battlegrounds را به عنوان یک بازی فانتزی کودکانه که برای مخاطبان زیر ۱۲ سال مناسب می‌دانستند، توصیف کردند و سازندگان احتمالاً در آنجا خطری را که بازی WWE 2K20 برای تیم سازنده بوجود آورده بود را با پوست و گوشت احساس کردند. بگذارید اینطور بگویم کسانی که این بازی را تجربه نکردند، آن نمایش فوق‌العاده‌ای که بازی WWE All-Star در سال ۲۰۱۱ نمایش داده بود را از دست دادند.

درحالی‌که بازی WWE 2K Battlegrounds پس از اثبات محبوبیت خود، سروصدای زیادی را در ژانر بازی‌های آرکید به پا کرد، اما متأسفانه این موضوع که بازی‌های آرکید هنوز هم از بین نرفته‌اند و می‌توانند به‌شدت سرگرم کننده باشند، از ذهن هواداران پاک شده و بار دیگر کم توجهی‌ها و بی‌لطفی‌ها به این بازی ادامه پیدا کرد. البته سازندگان هم در بی‌محلی بازیکنان نقش مؤثری داشتند، چراکه آن‌ها مجموعه گسترده‌ای از حرکات خلاقانه‌ای که مخاطب می‌توانست ابداع کند را از بازی حذف کردند و سایر بخش‌های مربوط به مودهای قابل بازی هم کاهش شدیدی پیدا کرده بود. به هر ترتیب با اینکه زمان زیادی تا تجربه بازی WWE 2K22 داریم، اما مطمئناً این بازی می‌تواند به اندازه کافی سرگرمتان کند.

قابل توجه: بازکردن قفل سوپراستارها که در بازی‌های WWE 2K به یک روند عادی تبدیل شده است، در این بازی با طراحی متفاوت‌تری مواجه شده و بازیکنان زمانی که می‌خواهند شخصیتی را باز کنند، با صحنه‌ای مواجه می‌شوند که انگار یک اکشن فیگور را از پک اصلی خود خارج کرده‌اند. حس و حال جالبی است و بابت این خلاقیت از کمپانی 2K قدردانی می‌کنیم.

نظر شما در خصوص این گیم لیست تاریخی چیست؟ آیا سری بازی WWE به اندازه کافی طی سالیان اخیر برای شما سرگرم کننده بوده است؟ به نظر شما نسخه جدید این مجموعه که تحت نام WWE 2K22 عرضه می‌شود، می‌تواند تحولی شگرف در حد بازی WWE SmackDown: Here Comes The Pain و WWE SmackDown Vs Raw 2010 ایجاد کند؟ نظرات خود را پیرامون این موضوع با ما به اشتراک بگذارید.