یکی از بهترین داستانهای دنیای فناوری بدون شک میتوان طی ۲۰ سال گذشته به آن اشاره کرد، داستان خرید بخش کامپیوترهای شخصی کمپانی IBM توسط لنوو بود و این که چطور کمپانی لنوو توانست این بخش را مال خود کند و بتواند انقلابی میان کامپیوترهای شخصی پرتابل و قابل حمل یا همان لپتاپها ایجاد کند که نمونهاش را در کمپانیهای دیگر هم دیده بودیم.
اما ماجرای کامل فروش بخش کامپیوترهای شخصی IBM چیست؟ در این مقاله سعی میکنیم که نگاه دقیقتری به این داستان بیاندازیم. با کاروتک همراه باشید.
در سال ۱۹۸۴ بود که IBM قصد داشت وارد دنیای کامپیوترهای قابل حمل یا همان لپتاپها بشود. در آن زمان تقریبا ثابت شده بود که رقیبهای IBM در زمینه ارائه کامپیوترهای کوچک بسیار موفقتر عمل کردهاند. مثلا در آن زمان کامپیوتر Apple-II عرضه شده بود که فروش انقلابی را از خود به جا گذاشته بود.
از عرضه کامپیوتر IBM هم سه سال گذشته بود اما خیلی از مشتریهای IBM به دنبال تهیه نسخه قابل حملتری از آن بودند که بتوانند در مکانهای مختلف مثل خانه یا محل کار استفاده کنند. آزمایشگاه شهر آستین کمپانی IBM شروع به طراحی لپتاپی کرد که برای نهایی شدن این پروژه، طی فاصله دو ساله خیلی از تیمهای تحقیق و توسعه این لپتاپ مجبور بودند که در بین مقر اصلی کمپانی IBM و آزمایشگاه شهر آستین جابهجا شوند.
آی بی ام مدلهای مخلتفی را طراحی کرده بود و برای مدیرهای این کمپانی بسیار سخت بود که بتوانند به مدل نهایی برسند. خیلی از مدلهای خوب با این که میتوانست بسیار انقلابی باشد، قیمتهای نجومی داشت و تا آن زمان خیلی از کمپانیها نشان داده بودند که اگر کامپیوترهای گرانقیمت را تحت عنوان کامپیوترهای شخصی منتشر کنند، احتمالا شکست خوردن خط تولید آنها بسیار زیاد خواهد بود.
کمپانی آی بی ام در نهایت با کامپیوتر شخصی شکل صدف خود توانست سهم خوبی در بازار رایانههای شخصی به دست آورد که تا چند سال بعد هم به دستاورد سود از این کامپیوتر ادامه داد. کامپیوتری که در آن زمان برای خیلی از کاربرها به خاطر عدم محدودیتهایش بسیار جذاب بود.
تا پنج سال آینده، لپتاپهای آی بی ام به خاطر برتری در داشتن صفحه نمایش، باتری و پردازنده بهتر نسبت به رقیبهای خودش به خوبی کارش را ادامه داد. این خط تولید برندهای لپتاپ آی بی ام در آن زمان با خط تولید لپهای Thinkpad شناخته میشدند. تمام مدت دهه ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰ بود که آی بی ام با قدرت کار خودش را ادامه داد و به عنوان یکی از قدرتمندترین برندهای کامپیوترهای شخصی در آن زمان شناخته میشد.
اما در سال ۲۰۰۴، شیوه کسبوکار آی بی ام تغییر کرد و به نظر میرسید که آی بی ام قصد داشت که برای همیشه از تولید سختافزار رایانههای شخصی کنار بگیرد. آی بی ام بخش رایانههای شخصی خودش را به کمپانی چینی لنوو فروخت و به همین راحتی لنوو موفق شد که در جمع بازیکنهای قدرتمند بازی رایانههای شخصی بشود.
تیم توسعه آی بی ام در آن زمان به بیجینگ و به مقر اصلی کمپانی لنوو رفتند و با تیم مدیریت لنوو جلسههای زیادی را برگزار کردند. در آن زمان دوران عجیبی برای کارکنان آی بی ام بود. کسانی که تا امروز مشغول به ساخت سختافزار کامپیوترهای شخصی و لپتاپ بودند حالا از فردا قرار است در کمپانی دیگری مشغول به کار باشند. این که تمام اعضای تیم توسعه سختافزار رایانههای شخصی قرار بود به لنوو انتقال پیدا کنند، موضوعی بسیار عجیب برای خیلی از رسانهها بود.
اما لنوو به خوبی این انتقال را انجام داد و تقریبا تمام کارکنهای آن زمان در آی بی ام به خوبی به لنوو منتقل شدند. همچنین لنوو تمام تلاش خود را کرد که مشتریهای آی بی ام مطمئن باشند که قرار نیست کیفیت ساخت این سختافزارها افتی داشته باشد و لنوو به جای آی بی ام ادامه میدهد تا بتواند کمپانی اول سختافزارهای رایانه شخصی باقی بماند.
البته این قرارداد به همین راحتی بسته نشده بود. آی بی ام از زمان قدیم دادههای زیادی از دولت آمریکا داشت و دولت آمریکا هم کمی با بسته شدن این قرارداد احساس ناخوشآیندی داشت و به همین خاطر بود که فشارهای زیادی از سمت دولت به کمپانی لنوو وارد شد. اما در نهایت و بعد از یک سال رایزنی، این کمپانی موفق شد که قراردادش را با آی بی ام نهایی کند.
موفقیت لنوو تنها به خاطر زحماتی نبود که آی بی ام طی سالها کشیده بود. برنامهریزی مناسب این کمپانی چینی هم تاثیر بسیار زیادی داشت. اگر این ادغام با برنامهریزی اشتباه صورت میگرفت، امکان زیادی وجود داشت که هیچوقت این کمپانی نمیتوانست خط تولید Thinkpad را زنده نگهدارد و همه فراموش کنند که خط تولید کامپیوترهای شخصی آی بی ام دقیقا چه بود.
حتی رسانهها هم اعتماد چندانی به لنوو نداشتند. خیلیها تصور میکردند که این انتقال قدرت از آی بی ام به لنوو در نهایت به ضرر مشتریهای ثابت خط تولید Thinkpad خواهد بود و قرار نیست که در آینده نزدیک دیگر خبری از این خط تولید باشد. اما خیلی زود لنوو نشان داد که نه تنها میتواند به خوبی آی بی ام این خط تولید را ادامه دهد، بلکه میتواند حتی بهتر از آنها عمل کند و تا به امروز سختافزارهای خارقالعاده خوب و در عین حال با قیمت منصفانهای در بازار عرضه کردهاند.
پیتر هورتنسیوس، مدیر اجرایی فناوری لنوو است که او مستقیما از آی بی ام به لنوو آمد و در آنجا ترفیعهای شغلی متفاوت گرفت. او در مصاحبهای گفته بود که لنوو تعهد خودش را برای توسعه محصولهای نوآورانه به خوبی حفظ کرده و در بعضی مواقع حتی نسبت به آی بی ام هم دید بازتری دارند و به همین خاطر است که نوآوریهایی که لنوو روی خط تولید Thinkpad پیادهسازی کرد، هیچوقت در شرکتی مثل آی بی ام ممکن نبود.
چند سال بعد لنوو سرورهای بیزنس موتورولا و آی بی ام را هم خریداری کرد و تا به امروز موتورولا وعده ایجاد اکوسیستمی بیمانند را به کاربرهایش میدهد. موتورولا طی چندین سال موفق شد که به شرکت شماره یک رایانههای شخصی بدل شود و این موقعیت را به خوبی حفظ کرد. این در حالی است که آنها وارد بازار گوشیهای هوشمند طی برندهای دیگر شدهاند و در مقام ۴ام جهانی قرار دارند که حقیقتا رکوردی بیمانند برای لنوو محسوب میشود.
این داستان کنارهگیری آی بی ام از دنیای کامپیوترهای خانگی و شخصی و فروش این بخش به لنوو بود اما با حفظ شدن خط تولید لپتاپهای ThinkPad، هنوز هم میتوانیم تاثیر آی بی ام روی کامپیوترهای شخصی را احساس کنیم. نظر شما چیست؟