کاروتک
طوفان‌ها و افزایش سطح دریاها می‌توانند میلیاردها خسارت به بنادر وارد کنند
بنابر گزارشی جدید، در صورت ادامه رشد انتشار گازهای گلخانه‌ای، به بنادر سراسر جهان میلیاردها دلار خسارت وارد خواهد شد. طوفان‌های شدید، سیل و بالا آمدن سطح دریا همگی به زیرساخت‌های حیاتی بنادر دریایی آسیب می‌رسانند و خطوط عرضه جهانی را مختل می‌کنند.
بر اساس این گزارش که توسط صندوق غیرانتفاعی دفاع از محیط زیست (EDF) تهیه شده است، خسارات ناشی از طوفان‌ها و اختلالات بندری مرتبط با آب‌و‌هوا تا سال 2050 به 10 میلیارد دلار در سال می‌رسد. تا سال 2100، بدون اقدام در مورد تغییرات آب‌و‌هوا، این هزینه‌ها می‌توانند به بیش از 25 میلیارد دلار در سال برسد. جالت توجه است که رقم آخر بیش از کل سود عملیاتی صنعت حملونقل کانتینری جهانی در یک سال است.
بسیاری از بنادر در حال حاضر پس از همه‌گیری کووید-19 که ضعف‌های زنجیره‌های تامین جهانی را آشکار کرد، عملا نابود شده‌اند. نویسندگان این گزارش هشدار می‌دهند که اکنون بنادر و صنعت کشتی‌رانی کار زیادی برای کاهش آلودگی ناشی از گرمایش سیاره زمین و اجتناب از بدترین سناریوهای ذکر شده در این گزارش پیش رو دارند.
صنعت حملونقل دارای زنگ هشدار اولیه و فرصتی برای اقدام است.
Marie Hubatova، مدیر ارشد تیم حملونقل جهانی EDF در بیانیه‌ای مطبوعاتی گفت:
همان‌طور که همه‌گیری کووید-19 بنادر ما و زنجیره تأمین جهانی را به حالت بحران انداخت، وضعیت اضطراری آبوهوایی پیامدهای بزرگی را برای کشتی‌رانی بین‌المللی خواهد داشت. با این حال، در مواجهه با خرابی آب‌و‌هوا و طوفان، صنعت کشتی‌رانی زنگ هشدار اولیه و فرصتی برای اقدام دارد.
طوفان‌های شدید یکی از بزرگ‌ترین تهدیداتی هستند که در این گزارش ذکر شده است، به‌ویژه زمانی که موج‌های طوفان زیرساخت‌ها و کشتی‌ها را در هم می‌ریزند. صدماتی که این طوفان‌ها به بنادر وارد می‌کنند، بیشتر ضررهای پیش‌بینی شده در گزارش را تشکیل می‌دهد. شواهد حاکی از آن است که طوفان‌های استوایی در جهان در حال گرم شدن شدیدتر می‌شوند. این بدان معناست که بارندگی بیشتر و حتی بادهای طوفانی قوی‌تری در پیش خواهیم داشت؛ سپس افزایش سطح دریاها به عمل خواهد آمد و در نتیجه‌ی بالا آمدن سطح دریاها، امواج مخرب‌تر و موج‌های طوفان بزرگ‌تر می‌شوند.
در صورتی که این طوفان‌ها وارد بنادر شوند، خسارت‌هایی با رقم‌های بسیار نجومی وارد خواهند کرد. طوفان کاترینا که در سال 2005 سواحل خلیج آمریکا را درنوردید، حدود 2.2 میلیارد دلار به بنادر آمریکا خسارت وارد کرد. گزارش جدیدی می‌گوید اگر سطح دریا و موج طوفان به اندازه‌ای بود که برخی محققان تا سال 2100 پیش‌بینی می‌کنند، تلفات اقتصادی بندر موبایل در آلاباما به تنهایی می‌توانست 5.5 برابر بیشتر از کاترینا باشد.
پس از طوفان، هزینه‌های بازیابی و باز‌سازی طولانی مدت و اقدامات زمان‌بر پرهزینه حملونقل وجود دارد. این گزارش هم‌چنین به هزینه‌هایی اشاره می‌کند که بنادر برای سازگاری با تغییرات آبوهوایی متحمل می‌شوند. بنادر ممکن است مجبور باشند سازه‌ها را بالا ببرند، موانع حفاظتی مانند دیوارهای دریایی بسازند یا حتی به زمین‌های بلندتر منتقل شوند. هم‌چنین هزینه‌هایی برای کشتی‌ها وجود دارد که مجبور به ترسیم مسیرهای جدید برای جلوگیری از بر خوردن به طوفان‌های بزرگ هستند. این گزارش خاطرنشان می‌کند که طوفان‌های که از سال 2015 تا 2019 با گرم شدن کره زمین شدیدتر می‌شدند، تقریباً از هر ۵ کشتی ۱ کشتی را در سراسر جهان سرنگون می‌کرده‌اند.
خوش‌بختانه، احتمال‌هایی که در این گزارش آمده است حداقل به‌طور قطعی نیست. این گزارش بر اساس بدترین سناریوهای ممکن برای بحران آب‌و‌هوا نوشته شده است؛ یعنی در صورتی که انتشار گازهای گلخانه‌ای بی‌وقفه ادامه یابد، این اتفاقات خواهد افتاد. توافق پاریس، کشورها را متعهد می‌کند که تا اواسط قرن تقریباً انتشار گازهای گلخانه‌ای را متوقف کنند؛ اگرچه جهان هنوز در مسیر رسیدن به این هدف قرار نگرفته است.
با این حال، برخی از سیاست‌گذاران نیز به چگونگی آماده‌سازی این اقدام فکر می‌کنند. در ایالات متحده، یک قانون زیرساختی دو حزبی در سال گذشته شامل 17 میلیارد دلار برای ارتقاء بنادر و آبراه‌ها عمدتاً برای کاهش ازدحام به‌وجود آمد. در برگه اطلاعاتی کاخ سفید آمده است که بنادر هم‌چنین با چالش‌های گسترده‌ای در نوسازی زیرساخت‌ها و حفظ تأسیسات ضروری در معرض تهدید ناشی از افزایش سطح دریا و سایر چالش‌های آبوهوایی مواجه هستند.
این تلاش‌ها هم‌چنین مستلزم هم‌کاری با بخش خصوصی است. از نظر تاکتیکی این سوال وجود دارد که چگونه با شرکت‌ها تعامل برقرار خواهد شد تا به آن‌ها کمک شود ریسک دارایی در خطر خود را درک و کنترل کنند؟ Sreenivas Ramaswamy، مشاور ارشد سیاست در وزارت بازرگانی ایالات متحده، دیروز در یک میزگرد در حالی که درباره تقویت زنجیره‌های تامین ایالات متحده از جمله بنادر در برابر تغییرات آبوهوایی و سایر خطرات بحث می‌کرد، گفت که در سال‌های آینده اقدامات مهمی انجام خواهد شد. او خاطرنشان کرد که تسهیل هم‌کاری بیشتر بین سیاست‌گذاران و صنعت، پایه کلیدی برای انعطاف‌پذیری زنجیره تامین است.
برخی از غول‌های خرده‌فروشی و کشتی‌رانی به سمت استفاده از کشتی‌های کم آلاینده حرکت کرده‌اند. این امری حیاتی است، زیرا حملونقل دریایی تقریباً 3 درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی را تولید می‌کند. به عنوان هشدار آخر در این گزارش آمده است که صنعت حملونقل باید یا اکنون اقدامی کند، یا در آینده بهای کم‌کاری خود در را به‌طور قطع خواهد پرداخت.
انتشار متن مطالب کاروتک در نشریات کاغذی یا رسانه‌های دیجیتال٬ بدون کسب اجازه از مدیر سایت ممنوع است.
کاری با 
در استودیو کارو
