موج اول مهاجرت ایرانیان به آمریکا از دهه 1350 ایران شروع شد. در این دهه بود که تعداد بسیار زیادی از افرادی که یا گرینکارت آمریکا را داشتند یا از طرق مختلفی ویزای این کشور را دریافت کرده بودند، راهی سرزمین فرصتها شدند. تعداد بسیار زیادی از آنها در شرایط سختی که در آن زمان در آمریکا برای آنها بهواسطه دستگیری عوامل سفارت آمریکا در ایران بهوجود آمده بود، رشد کردند و در نهایت در زمینههای مختلفی مانند نوآوری، سیاستگذاری، فعالیتهایی در زمینه مهاجرت و… تبدیل به افرادی بسیار مشهور و با نفوذ شدند. ما در این مقاله قصد داریم تا بهصورتی جامع به زندگی ایرانیانی بپردازیم که بیشترین تاثیر را بر سیلیکون ولی داشتند؛ با کاروتک همراه باشید.
همانطور که در مقاله مربوط به دارا خسروشاهی و تاثیر او بر رهبری و هدایت شرکتهای ساکن در سیلیکون ولی آمریکا صحبت کردیم، آنها در حوالی سقوط محمدرضا شاه پهلوی ایران را ترک کردند و برای ساختن مجدد زندگی خود راهی آمریکا شدند. از دیگر نمونهها میتوانیم به فرهاد محیط که در سال 1978 و زمانی که تنها 9 سال داشت ایران را ترک کرد اشاره کنیم. او که شرکتهای بزرگی مانند BizRate، Shopzilla و Flipagram را تاسیس کرده بود، در مورد این مهاجرت ایرانیها به آمریکا میگوید:
موج اول ایرانیانی که به آمریکا مهاجرت کردند، آن دست از افرادی بودند که در طبقه بالای جامعه قرار داشتند. برای مثال پدر من که یک پزشک بود، مسئولیت سرپرستی تنظیما خانواده کل تهران را برعهده داشت. بسیاری از آنها نتوانستند که قسمت بزرگی از داراییهای خود را از ایران خارج کنند و آن را در پشت سر خود جا گذاشتند. اگرچه بسیاری از آنها مبالغ هنگفتی از ثروت خود را از دست داده بودند، اما اکثرشان هنوز به اندازه کافی برای حفظ یک زندگی مناسب در طبقه متوسط ایالات متحده آمریکا پول داشتند. بسیاری از افرادی که در آن زمان ایران را ترک کردند، افرادی بودند که میتوانستند آنجا را ترک کنند و در کنار آن هم تحصیلات بیشتری داشتند.
از آنجایی که آن خانوادههای بهدنبال بهدست آوردن چیزهایی بودند که پس از ترک ایران از دست دادند، فرزندانشان که قبلا علوم ریاضی و چیزهای دیگری را یادگرفته بودند را به سمت یادگیری علوم رایانه و سیلیکون ولی فرستادند. برای آن دست از مهاجران ایرانی مانند خسروشاهیها که در سالهای حوالی انقلاب اسلامی ایران وارد آمریکا شده بودند، به این دلیل که درموقعیتهای بانفوذ بالا حضور نداشتند، شبکهسازی در جامعهشان در زمان حضورشان در آنجا فایدهای زیاد را برایشان بهارمغان نمیآورد. این موضوع همینطور ادامه داشت تا اینکه یکبهیک آنها به موفقیتهای بزرگی دست پیدا کردند و به این ترتیب دیگران را هم مورد تشویق قرار دادند تا به آنها بپیوندند. امیر خسروشاهی در مورد دارا و کاوه خسروشاهی، برادر دارا و همینطور علی و هادی پرتوی که جزوی از اولین سرمایهگذاران شرکت Nervana بودند که بعدا به اینتل فروخته شد میگوید:
پسرخالههایم واقعا در موفقیت من نقش بزرگی داشتند. آنها من را در فرآیند ساختن یک تجارت بزرگ هدایت کردند.
امروزه، نسل دوم از ایرانیانی که به آمریکا مهاجرت میکنند، آن دست از افرادی هستند در دانشگاههای برتر ایران تحصیل و برای رسیدن به دانشگاههای این کشور اپلای کردهاند. اما بگذارید از فردی برایتان بگوییم که در خود کشور آمریکا از پدر و مادری ایرانی به دنیا آمد: آرش فردوسی. او بهعنوان یک دانشجوی MIT، برای شرکت در یک دوره کارآموزی در شرکتهای تحت نظر برادران پرتوی درخواست داد، اما هیچ وقت نتوانست که پذیرش ورود به آن را دریافت کند. بعد از آنکه برای راهاندازی شرکت دراپباکس دانشگاه MIT را رها کرد، برادران پرتوی به او پیشنهادهای بزرگی برای سرمایهگذاری را ارائه و در کنار هم تجربههای مفیدشان را هم در اختیارش قرار دادند. زمانیکه فردوسی و دیگر بنیانگذار دراپباکس، یعنی درو هیوستون، سعی کردند که در کنار جذب سرمایه از برادران پرتوی، دیگر سرمایهگذاران را هم به سمت خود بکشانند، با پژمان نوزاد آشنا شدند.
فردوسی در مورد این فرایند جذب سرمایهگذاران و پژمان نوزاد میگوید:
بهمحض اینکه ارائه را متوقف کردیم، پژمان به سمت ما دوید و شروعبه صحبت با من به زبان فارسی کرد. او بسیار از این موضوع هیجان زده بود. دلیل اولش این بود که ایده ما جذابیت بسیار بالایی داشت و دلیل دیگرش هم این بود که ایران هستیم.
با بررسی زندگی پژمان نوزاد متوجه میشوید که او یک فروشنده سابق فرش است که تبدیل به یک سرمایهگذار و یکی از اصلیترین رکنهای محافل مربوط به فناوری ایرانیان ساکن آمریکا شد. نوزاد چند سالی میشود که میزبان یک مراسم صبحانه ایرانی است که محبوبیت بسیار زیادی هم دارد. این محبوبیت بسیار زیاد تا جایی پیش رفت که نمونههایی از آن را در حال حاضر در سانفرانسیسکو، منلو پارک، اورنج کانتی، ونکوور، بارسلونا و لندن هم برگزار میشود. او در حال حاضر یکی از سرمایهگذاران اولیه است که موفقیتهای بسیاری را با سرمایهگذاری در شرکتهایی مانند SoundHound، Aquantia و AppLovin که یک پایه آنها را ایرانها تشکیل میدهند، بهدست آورده است. او پس از آنکه با آرش فردوسی آشنایی پیدا کرد و متوجه شد که او چه فرد با دانش و آگاهی است، تصمیم گرفت که قسمتی از سرمایه خود را در جهت پیشرفت پروژه او تخصیص دهد.
پژمان نوزاد در مورد این سرمایهگذاریهای متعدد خود میگوید:
وقتی بهدنبال یک کارآفرین میگردم، بخشی از وجودم را در این افراد پیدا میکنم و اگر آن را ببینم، خیلی سریع به یکدیگر وصل خواهیم شد. وقتی شما ایرانی هستید، درباره غذا، پیشینه و فرهنگمان با هم حرف میزنیم و این موارد مانند یک آهنربا عمل میکند.
همه این موادی که تا به اینجای کار به شما گفتیم برای نسل بعدی ایرانیهای مهاجر و حتی زاده شده در آمریکا که حتی در زمینه تکنولوژی هم فعالیت نمیکنند، نویددهنده اخباری بسیار خوب است. پیروز پاراوند، مدیرعامل فعلی Aquantia و بنیانگذار پروژه Iranian-American Contributions که از فناوری دادهکاوی برای ردیابی دستاوردهای حرفهای و مدنی ایرانیان ساکن آمریکا استفاده میکند، میگوید که تعداد وکلای ایرانی ساکن آمریکا از بعد از سال 2000 افرایش چشمگیری داشته است. او ادامه میدهد:
ورود به رشته قانون و وکالت مستلزم تسلطبر زبان انگلیسی است که نسل اول مهاجران ایرانی که به آمریکا آمدند، آن را نداشتند. آنها بهصورتی طبیعی بهسمت چیزهایی مانند ریاضات و علوم که نیاز به تسلطبر زبان انگلیسی نداشت، گرایش پیدا کردند؛ اما در حال حاضر نسل دومی که در این کشور حضور دارند (چه مهاجر، چه بهدنیا آمده در این کشور)، بوم بسیار بزرگتری را برای نقاشی کردن آینده خود در اختیار دارند.
ما در اینجا لیستی از افراد ایرانی برجستهای که در سمتهای مهم، اعم از مدیریتی، بنیانگذاری و همچنین سرمایهگذاری فعال در بخش تکنولوژی و نوآوری ایالات متحده آمریکا فهال هستند را آوردهایم.
سالار کمانگر کارمند شماره 9 گوگل بود و نقشهای مختلفی را در حرفه خود در آنجا ایفا کرده است. او در آن زمان مشاورههای بسیار با ارزشی را به لری پیج و سرگی برین برای تاسیس شرکت گوگل داد.
یکی از پسرعمویهای دارا خسروشاهی است. او که با نام Fuzzy هم شناخته میشود، در انکوباتوری محصولات داخلی جدید گوگل کار میکند. او کسی بود که گوگل شیت را هم بهوجود آورد.
پریسا تبریز زمانی بهعنوان شاهزاده دنیای امنیت شناخته میشد. او همچنین یکی از اعضای سابق سرویس دیجیتالی ایالات متحده آمریکا بود.
بابک پرویز نسخه آزمایشی کارخانه مهتابی گوگل به نام X را اداره میکند. او یکی از کارمندان سابق گوگل است و عینک هوشمند این شرکت را بهوجود آورد.
AppLovin به توسعهدهندگان بازیهای موبایلی کمک میکند تا به مخاطبان خود دسترسی پیدا کنند و از بازیهای خود کسب درآمد کنند. این شرکت اخیرا 2 میلیارد دلار ارزش گذاری شده است و فروغی انتظار دارد تا طی 18 تا 24 ماه آینده این شرکت را بهصورتی عمومی در بازار سرمایه عرضه کند.
شرکت Aquantia، یک شرکت تولید نیمه هادی متمرکز بر شبکههای پرسرعت، برای اولین بار در سال 2004 تاسیس شد و علائی این شرکت را در سال 2017 بهصورت عمومی در بازار سرمایه عرضه کرد. ارزش بازار این شرکت در حال حاضر بیش از 400 میلیون دلار است.
نیوشا زاده رهبری این استارتاپ فناوری فعال در زمینه سلامتی را برعهده دارد که از هوش مصنوعی برای مدیریت فرآیند کارآزمایی بالینی استفاده میکند.
علی پرتوی یکی از پسرعموهای دارا خسروشاهی، مدتهاست که یکی از بنیانگذاران، سرمایهگذاران و رابطهای مهم در دنیای تکنولوژی بهحساب میآید. او در تاسیس مانند Link Exchange که یک شرکت مربوط به تبلیغات اینترنتی پیشگام بود شراکت داشت و در نهایت آن را در سال 1998 به شرکت مایکروسافت به قیمت 250 میلیون دلار فروخت. او در ادامه یک شبکه اجتماعی مربوط به موسیقی بهنام iLike را تاسیس کرد که در نهایت تصمیم گرفت آن را در سال 2009 به مبلغ 20 میلیون دلار به شرکت MySpace واگذار کند. او در حال حاضر مدیرعاملی شرکت Nova که در زمینه سرمایهگذاری روی رهبران آینده دنیای تکنولوژی فعالیت میکند را برعهده دارد.
هادی که برادر دوقلوی علی است، شرکت TellMe، یکی از اولین سرویسهای تشخیص صدا، را پایهگذاری کرد. او هم درست مانند برادرش، در زمانی که متوجه شد شرکتش به آن حد مناسب برای فروش رسیده، تصمیم گرفت که با مایکروسافت وارد یک سری از مذاکرات شود و پس از آن شرکتش را به مبلغ 800 میلیون دلار در سال 2007 به آنها واگذار کرد. او همچنین با برادرش شرکت iLike را تاسیس کرد و همانطور که در پاراگراف قبل گفتیم در سال 2009 تصمیم گرفتند که این شبکه اجتماعی را بفروشند. هادی پرتوی بعد از این فراز و فرودهای فراوان، پرتوی تصمیم گرفت تا سازمان Code.org را برای کمک به دانشآموزان در زمینه یادگیری علوم کامپیوتری تاسیس کند. در حال حاضر چیزی بیش از 30 درصد دانشآموزان ایالات متحده آمریکا یک اکانت در Code.org دارند.
خردپیر یکی از قدیمیترین مدیران فعال در زمینه شبکه است. او در سال 2014 مدیرعاملی شرکت Jupiter Network را برعهده داشت و شرکت Coriant که در زمینه شبکههای فیبر نوری فعالیت میکند را در سال 2018 تاسیس کرد. این شرکت در نهایت توسط Infinera به مبلغ 430 میلیون دلار خریداری شد.
فردوسی در فرایند رسیدن DropBox از یکی استارتاپ زیرمجموعه Y Combinator به یک شرکت عمومی به ارزش بیش از 9 میلیارد دلار که در حال حاضر بیش از یک میلیارد دلار درآمد سالانه دارد، کمک کرد.
امیدیار در سالهای ابتدایی فعالیت خود در زمینه تکنولوژی در شرکت Silicon General فعالیت داشت و در روزهای اولیه ظهور اینترنت، به این موضوع فکر میکرد که یک یک بازار آنلاین با محوریت کاربران و فروشندگان ایجاد کند. eBay یکی از معدود موفقیتهای بزرگ در دوران داتکام بود و امروز ارزشی بازار بیش از 28.5 میلیارد دلاری را دارد. پیر امیدیار در کنار فعالیت در زمینه فناوری و تکنولوژی هیچگاه از فعالیتهای انساندوستانه و سرمایهگذاری هم غفلت نکرده و در بسیار از سازمانها و موسسات مانند Code.org، African Leadership Academy، Kiva، Meetup و تعداد زیادی از شرکتهای فعال در زمینه کارهای اجتماعی حمایت میکند. او همچنین در زمینه رسانه هم فعالیتهایی دارد و برای آنکه بتواند روی این حوزه هم تاثیرگذار باشد، استارتاپ The Intercept را تاسیس کرد.
او در کنار تمام این موارد، تهیهکنندگی چندین فیلم و مستند مانند Spotlight وDark Money را از طریق شرکت First Look Media برعهده داشته که هرکدام از آنها جوایز گوناگونی را کسب کردهاند.
ذوالفنون در فیسبوک در زمینه توسعه این شرکت فعالیت میکرد. قبل از اینکه در سال 2011 به فیسبوک بپیوندد، سمت مشابهی را در شرکت گوگل داشت.
محیط یک کارآفرین بزرگ ایرانی ساکن در آمریکا است که شرکت Bizrate را راهاندازی کرد تا به مشتریان در زمینه تجارت الکترونیک اطمینان خاطر را دهد و بعد از آن هم Shopzilla که یک موتور جستجوی مربوط به خرید کردن بود را تاسیس کرد. او در سال 2005 تصمیم گرفت که این موتور جستجو که در زیرمجموعه آن Bizrate هم قرار داشت را به شرکت E.W.Scripps به مبلغ 565 میلیون دلار فروخت. او در ادامه برنامه محبوب اشتراکگذاری تصاویر Flipagram را ایجاد کرد که در سال 2017 به شرکت Bytedance فروخته شد.
مقدم یکی از سه بنیانگذار اولیه شرکتی بود که در ابتدا ما آن را RapGenius میشناختیم و بعد از آن هم با یک تغییر برند تقریبا کوچک به Genius تغییر نام داد. همانطور که در نام اولیه این پلتفرم قابل مشاهده است، آنها در زمینه توضیح اشعار رپ و سایر متون فعالیت میکردند. البته مقدم در نهایت خودش و شرکتش را در دردسر بزرگی انداخت که یک سر آن شرکتهایی مانند گوگل و Whole Foods قرار داشتند. در ماه می 2014، او از شرکت Genius بهدلیل آنکه نظرات بسیار عجیبی را درباره حادثه تیراندازی شهر سنبرناردینو ایالت کالیفرنیا منتشر کرده بود، اخراج شد.
صرافان این شرکت فعال در زمینه سلامت را با تمرکز بر مراقبت در خانه برای سالمندان اداره میکند.
خسروشاهی که یکی دیگر از پسرعموهای دارا خسروشاهی است، استارتاپ Nervana که در زمینه هوش مصنوعی فعال بود را تاسیس کرد. او در نهایت تصمیم گرفت که آن را در سال 2016 به مبلغ 408 میلیون دلار به شرکت اینتل واگذار کند.
گودرزی هم درست مانند دارا خسروشاهی در سن 9 سالگی بههمراه خانواده خود ایران را به مقصد آمریکا ترک کرد. پس از آنکه پدرش فوت کرد، برادران بزرگتر او برای تامین معاش خانواده، کسبوکاری را راهاندازی کردند. این ارتباط صمیمانه با کسبوکارهای کوچک بهخوبی به او کمک کرد که در مسیرش رشد کند و به همین واسطه رتبه او در شرکت Intuit که QuickBooks را ساخته است، بالا رفت و در ماه اوت سال 2018 اعلام شد که این شرکت قصد دارد تا او را در ماه ژانویه سال 2019 بهعنوان مدیرعامل معرفی کند.
دوگان یکی از شرکای اصلی در شرکت GV است که در آن زمان در لندن زندگی میکرد. GV یکی از بازوهای سرمایهگذاری خطرپذیر شرکت آلفابت است. در ماه ژانویه سال 2018، Kobalt اعلام کرد که از این به بعد مالک و مدیریت کاتالوگهای انتشار موسیقی و حقوق دیجیتالی این شرکت را برعهده دارد و برای آنکه بتواند بهتر این قسمت را مدیریت کند، دوگان را برای اجرای استاراتژی جهانی برای این شرکت استخدام کرد.
معین یکی از قدیمیترین افراد فعال در زمینه تکنولوژی جهانی بهحساب میآید که بیش از 30 سال را در تجارتهای مربوط به فناوری گذرانده است از سال 2010 تا 2018، سرپرستی قسمت فناوری و استراتژی شبکههای شرکت نوکیا را اداره میکرد و در نهایت در سال 2018 شایگان خردپیر، مدیرعامل وقت Coriant، از او خواست که بهعنوان مشاور اجرایی استراتژیک در شرکتش مشغول به فعالیت شود و او هم قبول کرد.
ماینر را شاید بتوانیم در حال حاضر شخصی بدانیم که کمترین ارتباط را با دیگر ایرانیان حاضر در این لیست دارد، چرا که والدینش در سال 1920 ایران را به مقصد ایالات متحده آمریکا ترک کردند و وقتی که در ایران انقلاب شد، او در سیامین دهه زندگیش قرار داشت و قسمت فناوری شرکتهای مختلفی را هدایت میکرد. در سال 1977، ماینر با لری الیسون در Ampex که یکی از شرکتهای بزرگ آن زمان در سیلیکون ولی بود دیدار کرد. در واقع او در آن بازی زمانی سرپرست الیسوم بود. ماینر مدت کوتاهی پس این موضوع تصمیم گرفت که بههمراه دو همکار دیگرش شرکت Ampex را ترک کند تا بتواند یک شرکت را برای خودشان تاسیس کنند. نکتهای که در این بین باید به آن توجه کنیم، این است که الیسون در ابتدا همراه با آنها نبود و بعد از مدتی به تیمشان اضافه شد.
ماینر پس از تاسیس شرکت مهندسی را برعهده داشت و الیسون هم به رهبری تیم فروش مشغول بود. در نهایت ماینر پس از تحقیق و بررسیهای فراوان توانست که نسخه سوم از اوراکل را بهتنهایی بنویسد. این دو شریک البته در همه زمینهها با یکدیگر نظر یکسانی نداشتند و برای مثال او در زمینه فرهنگ سختگیری که الیسون از آن پیروی میکرد، جلوی او میایستاد. او به این موضوع اعتقاد داشت که باید بین زندگی روزمره و کار تعادلی ایجاد شود و مخالفت خود را با این موضوع که مهندسان باید ساعات طولانی کار کنند، اعلام میکرد. متاسفانه او در سال 1994 و بر اثر مزوتلیوما در سن 52 سالگی درگذشت.
پورزنجانی شرکت PriceGrabber را در سال 1999 راهاندازی کرد. PriceGrabber همانطور که از نامش پیداست، یک ابزار در زمینه مقایسه قیمتها بود که در سال 2015 توسط Connexity خریداری شد و بعد از آن به Shopzilla تغییر یافت.
شیرازی یکی دیگر از پسرعموهای دارا است که یکی از اولین کارمندان فیسبوک بهحساب میآید و قبل از راهاندازی این پلتفرم تجزیه دادههای سازمانی، در سال 2008 در شرکت eBay مشغول به فعالیت بود.
بنیاسدی یکی از بنیانگذاران Bina Technologies است که در زمینه تجزیه و تحلیل دادههای ژنومیک فعال بود. در سال 2014، شرکت Roche این شرکت را طی یک قرارداد به ارزش 121 میلیون دلار تصاحب کرد. بنی اسدی در حال حاضر یک کارآفرین در Zinc VC است.
کردستانی را میتوانیم یکی از موفقترین مدیران اجرایی سیلیکون ولی بدانیم که سابقهای بسیار درخشان در این سمت را در شرکتهایی مانند 3DO، Go و Netscape داشته است. او یازدهمین کارمندی بود که به شرکت گوگل ملحق شد و سمت مدیر تجاری آنجا را در دست گرفت. او کمک کرد تا این شرکت تبدیلبه جایی شود که سالانه 70 میلیارد دلار درآمد دارد. هنگامی که جک دورسی، بنیانگذار توییتر، در اکتبر سال 2015 به این شرکت بازگشت تا دوباره سمت مدیرعاملی آنجا را در دست گیرد، کردستانی را بهعنوان مدیر اجرایی شرکت تحت فرمانش منصوب کرد.
بیکپور قبل از آنکه به توییتر بپیوندد، سرویس پخش زنده ویدیویی پریسکوپ را تاسیس کرده بود. بعد از راهاندازی آن، توییتر تصمیم گرفت که این سرویس را به مبلغ 100 میلیون دلار بخرد و کیوان بیکپور هم در سال 2015 آن را فروخت. بعد از خریداری شدن این سرویس توسط توییتر، جک دورسی تصمیم گرفت که یک ایرانی دیگر را هم به تیم تحت مدیریتی خود بیفزاید و به این ترتیب بیکپور در این شرکت در سمت سرپرست قسمت محصولات منصوب شد.
در واقع دارا خسروشاهی اصلا قرار نبود که در این شرکت بهعنوان مدیرعامل منصوب شود، اما بهصورتی ناگهانی و در زمان رایگیری هیئت مدیره در سال 2017 نامش مطرح شد و توانست که تمام حریفان خود را کنار بزند. همانطور که در مقاله مربوط به زندگینامه او گفتیم، او از سال 2005 در سمت مدیرعاملی شرکت Expedia فعال بود و حتی قبل از آن هم در شرکت بری دیلر، یعنی IAC فعالیت میکرد.
پدرام کیانی: مدیر مهندسی
پیشهور یکی دیگر از بنیانگذاران بحث برانگیز در این لیست است. پیشهور که بیشتر بهعنوان یک سرمایهگذار شناخته میشود، در سال 2014 در پاسخبه درخواست ایلان ماسک از دیگران برای پذیرش ایدهای که او برای حملونقل با سرعت بالا داشت، Virgin Hyperloop One را تاسیس کرد. در ماه اکتبر سال 2017، سر ریچارد برنسون اکثریت سهام را در این شرکت بهدست گرفت.
ما در چند خط قبل گفتیم که شروین پیشهور یکی از بحثبرانگیزترین ایرانیهای فعال در زمینه تکنولوژی است، اما چرا این حرف را میزنیم؟ سال 2017 بود که همراه با موج اول افشاگریهای زنان در مورد آزار و اذیتهای جنسی که علیه آنها انجام شده بود، از سمت ریاست اجرایی این شرکت و در کنار آن شرکت سرمایهگذاری خودش با نام Sherpa Capital استعفا داد. البته او هیچگاه این اتهامات را نپذیرفت و گفت که این موارد جزوی از یک کمپین توهینآمیز هستند.
روغنی در سال 2014 بهعنوان یک شریک به شرکت Y Combinator پیوست و انجمن مربوط به صندوق رشد خود را یک سال بعد پیوستنش با سرمایه 700 میلیون دلاری راهاندازی کرد. قبل از Y Combinator، او در شرکت Pixar بهعنوان مدیر ارشد مالی و معاون برنامهریزی استراتژیک آن کمک کرد و زمانیکه در سال 2013 سهام این شرکت بهصورت عمومی در دسترس تمام مردم قرار گرفت، بهعنوان مدیر مالی و مدیر ارشد اجرایی به توییتر رفت.
ناظم از سال 1985 برای اوراکل کار و به تبدیل شدن این شرکت بهعنوان یکی از غولهای بزرگ دنیای پایگاههای داده کمک بسیار زیادی کرد. یاهو را را برای اداره تیم مهندسی خود در سال 1996 و قبل از عرضه عمومی بهخدمت گرفت. او در این مسیر خود به رشد استعدادهای فنی شرکت و بهدست آوردن دهها استارتاپ برای ایجاد خدمات اینترنتی کمک بسیار زیادی کرد. او در ادامه مسیر زندگی خود تصمیم گرفت که دیگر از سال 2007 هیچ فعالیت مدیریتی را انجام ندهد و بهجای آن در زمینه سرمایهگذاری فعالیت کند.
یزدانی کار خود را در اوراکل در دهه 1980 آغاز کرد و تا کنون بهعنوان یک سرمایهگذار برجسته و پرکار فعالیت کرده است. او موسس و یکی از شرکا در مدیریت Cota Capital است که در سال 2014 راه اندازی شد.