کاروتک

تکنولوژی و علمی

تلویزیون و سینما

تلویزیون کاروتک

اگر برای خرید گوشی هوشمند میان دوراهی پرچمدار قدیمی و میان‌رده جدید قرار گرفته‌اید، این مقاله برای شماست. برای اطلاع از جزئیات بیشتر و بررسی‌های دقیق‌تر، با ما در کارو تک همراه باشید.

پرچمدار قدیمی یا میان رده جدید

در حال حاضر، گوشی‌های پرچمدار اکثرا بالای 1000 دلار قیمت دارند؛ اما اگر برای خرید دستگاه دلخواه خود کمی صبر کنید، قیمت آن افت کرده و می‌توانید یک پرچمدار قدیمی را با قیمتی معقول تهیه کنید. اما آیا خرید پرچمدارهای قدیمی با وجود میان‌رده جدید، امری منطقی است؟ در این مقاله به سوالاتی که ممکن است برای شما حول انتخاب میان یک پرچمدار قدیمی و میان‌رده جدید به وجود بیاید، پاسخ خواهیم داد.

در این مطلب، قصد داریم تفاوت‌های اصلی این گوشی‌ها را بررسی کرده و مقایسه را بر اساس مهم‌ترین جنبه‌های یک گوشی هوشمند انجام دهیم. با ما در کارو تک همراه باشید.

1. نمایشگر

در این بخش از مقاله، باید بگوییم که شاید پرچمداران قدیمی عمر یک یا دو ساله داشته باشند، اما در مقایسه با تمام دستگاه‌های میان‌رده امروزی عملکرد بهتری دارند. این گوشی‌ها به احتمال قوی دارای نمایشگری با پنل AMOLED و نرخ نوسازی بالا بوده که دقت رنگ بسیار زیادی دارند. همچنین اگر طرفدار نمایشگرهای خمیده هستید، یک پرچمدار قدیمی به شما توصیه می‌شود.

اما جالب است بدانید که با وجود برخوردار بودن برخی میان‌رده‌ها از پنل AMOLED و نرخ نوسازی بالا، آن‌ها همچنان از لحاظ کیفیت فاصله زیادی با پرچمداران قدیمی دارند. به عبارت ساده‌تر، می‌توان گفت کیفیت پنل AMOLED آن‌ها یکسان نیست. پیشنهاد می شود مقاله دیگر ما درباره بهترین گوشی سامسونگ را بخوانید.

اما برخی میان‌رده‌ها وجود داشته که پنل‌های LCD را به پنل AMOLED سطح پایین ترجیح داده‌اند؛ در حالی که پنل‌های LCD کیفیت قابل قبولی دارند، اما همچنان در بخش بازتولید و دقت رنگ غافله را به پرچمدارهای قدیمی می‌بازند. همچنین باید به خاطر داشته باشید که پشتیبانی از استانداردهایی مانند Dolby Vision، HDR10 و HDR10+ در میان‌رده‌ها وجود نداشته و تنها در پرچمداران قدیمی یافت می‌شود. این موارد، جزئیاتی هستند که گوشی‌های میان‌رده به دلیل کاهش قیمت مجبورند از آن‌ها چشم‌پوشی کنند.

برنده نهایی: پرچمداران قدیمی.

2. کیفیت ساخت

معمولا پرچمداران نسبت به همتایان میان‌رده خود با کیفیت بهتری ساخته می‌شوند. البته باید گفت که به لطف تلاش‌های کمپانی‌های نوظهور چینی مانند ویوو، اوپو، شیائومی و… این تفاوت روز به روز کمتر می‌شود. به عنوان مثال، می‌توان به ویوو X50 پرو اشاره کرد؛ این گوشی از نظر ظاهر و کیفیت ساخت، چیزی کمتر از یک پرچمدار ندارد. پرچمدارها معمولا به خاطر طراحی شیشه‌ای و ممتاز خود در پنل پشتی، بسیار شیک به نظر می‌رسند. اما باید بدانید که در صورت وقوع اتفاقی ناخواسته و شکستن آن‌ها، هزینه زیادی را باید پرداخت کنید.

دستگاه‌های میان‌رده به لطف ساختار پلاستیکی خود، معمولا مقاومت بیشتری داشته و کمتر در معرض شکستگی قرار می‌گیرند؛ لازم به ذکر است که این گوشی‌ها حتی در زمان شکستن، هزینه تعمیر بسیار ارزان‌تری دارند. اما یکی دیگر از برتری پرچمدارها، استاندارد IP یا همان مقاومت در برابر آب و گردوغبار است، در صورتی که میان‌رده‌ها مقاومت خاصی در برابر این عناصر ندارند.

برنده نهایی: پرچمداران قدیمی، میان‌رده‌ها نیز در حال بهبود می‌باشند.

3. دوربین و کیفیت تصویر

در حالی که نمی‌توان از رشد چشمگیر گوشی‌های میان‌رده در زمینه دوربین غافل شد، اما تعداد زیادی از کاربران معتقدند گوشی‌های مقرون‌به‌صرفه همواره در حال تلاش برای رقابت با پرچمدار سال گذشته هستند. همچنین ممکن است که دوربین‌های باکیفیتی بین میان‌رده‌ها وجود داشته باشد، اما در حالت کلی آن‌ها ضعف‌هایی نسبت به پرچمداران قدیمی دارند.

در حال حاضر اوضاع به آنگونه است که دوربین پرچمدارهای قدیمی نه تنها از نظر پردازش تصویر و کیفیت لنزها برتری دارند، بلکه آن‌ها در زمینه ویژگی‌های مهمی مانند نوع، کیفیت و اپتیکال حسگرها کاملا بر میان‌رده‌های جدید چیره می‌شوند. اما از طرفی دیگر، گوشی‌های میان‌رده جدید این قابلیت‌ها را نداشته و می‌توان به عنوان مثال، به لنزهای تله‌فوتو اشاره کرد.

همچنین باید گفت که دوربین پرچمدارهای قدیمی در مقایسه با میان‌رده‌های جدید، از قابلیت‌ها و کیفیت‌های بسیار بهتری برخوردار بوده که می‌توان به کیفیت تصاویر آن‌ها در شب و نور کم اشاره کرد. در نتیجه، می‌توانیم برنده این بخش را نیز، پرچمدارهای قدیمی بدانیم. پیشنهاد می شود مقاله دیگر ما درباره بهترین گوشی سونی را بخوانید.

برنده نهایی: پرچمداران قدیمی، مخصوصا اگر به کیفیت عکس و فیلم اهمیت می‌دهید.

4. امنیت، پردازنده و سخت‌افزار

همانطور که مشخص است، پرچمدارها در زمان خود از بهترین سخت‌افزار و ویژگی‌های امنیتی بهره می‌برند. اما چیزی که باید بدانید، سطح بالای این قابلیت‌ها حتی پس از دو یا سه سال است.

حتی می‌توان گفت که در بخش ویژگی‌های امنیتی، پرچمداران قدیمی بهتر از نسخه‌های کنونی خود عمل می‌کنند. به عنوان مثال، پرچمداران قدیمی از حسگر اثر انگشت فیزیکی استفاده کرده که دقت و سرعت بسیار بالاتری دارد، اما پرچمدارهای جدید با حسگرهای اثر انگشت زیر نمایشگر و با توجه به عدم بلوغ کامل این فناوری، نمی‌توانند با سنسورهای فیزیکی رقابت کنند.

به همین دلیل، سازندگان پردازنده معمولا دست به ایجاد تغییراتی جزئی در تراشه پرچمداران قدیمی زده و آن‌ها را برای دستگاه‌های میان‌رده جدید معرفی می‌کنند. نمونه واضح این ترفند، چیپست‌های اسنپدراگون 860 و اسنپدراگون 870 بوده که در واقع، نسخه بهینه شده اسنپدراگون 855 و اسنپدراگون 865 برای گوشی‌های میان‌رده می‌باشند.

بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که پرچمداران قدیمی در این بخش هم برنده رقابت هستند. اما منظور از بهتر بودن آن‌ها، بلااستفاده یا کند بودن سخت‌افزار گوشی‌های میان‌رده نیست. برای کاربرانی که استفاده‌های روزمره از گوشی دارند، ممکن است این تفاوت را حتی احساس نکنند؛ اما افرادی که کارهای پردازشی و گرافیکی با دستگاه خود انجام می‌دهند، باید پرچمداران قدیمی را برگزینند.

برنده نهایی: پرچمداران قدیمی.

5. حافظه

این قسمت ممکن است باعث تعجب شما شود، اما گوشی‌های میان‌رده و مقرون‌به‌صرفه جدید عملکرد کمی بهتری را در مقایسه با پرچمداران قدیمی در این بخش دارند. در حالی که اکثر پرچمدارها از حافظه ذخیره‌سازی 256 یا 512 گیگابایتی برخوردارند، دستگاه‌ها میان‌رده عمدتا از ظرفیت 128 یا 256 گیگابایتی برخوردارند؛ اما نکته قابل توجه، قابل ارتقا بودن حافظه گوشی‌های میان‌رده است؛ به طوری که می‌توانید با پرداخت هزینه‌ای نسبتا معقول، حافظه دستگاه خود را توسط یک microSD ارتقا دهید.

همچنین از سوی دیگر، اکثر پرچمداران از قابلیت حافظه بدون ارتقا رنج می‌برند. لازم به ذکر است که اکنون اکثر گوشی‌های میان‌رده به استاندارد UFS 3.0 مجهز بوده که باعث می‌شود حافظه ارتقا یافته، سرعت بسیار بالایی داشته باشد.

برنده نهایی: میان‌رده‌های جدید با تطبیق‌پذیری بالای خود.

6. سیستم عامل و بروزرسانی نرم‌افزاری

در حال حاضر، پرچمداران قدیمی بسیار بهتر از میان‌رده‌های جدید در بخش بروزرسانی نرم‌افزاری عمل می‌کنند؛ اما آیا این روند در آینده نیز ادامه خواهد داشت؟

سال 2021 یک بازه زمانی بسیار چشم‌گیر برای گوشی‌های هوشمند اندرویدی بود؛ زیرا سامسونگ خبر مهمی را اعلام کرد. این کمپانی طی بیانیه‌ای اعلام کرد که تمامی گوشی‌های این شرکت سه سال بروزرسانی نرم‌افزاری و یک سال بیشتر بروزرسانی امنیتی دریافت خواهند کرد.

این اعلامیه درست در زمانی منتشر شد که بروزسانی نرم‌افزاری گوشی‌های هوشمند اندرویدی بسیار نامنظم بود و به صورت کاملا تصادفی عرضه می‌شد. زیرا تنها کاری که تا قبل از این بیانیه می‌توانستید انجام دهید، امیدوار بودن به دریافت بروزرسانی سال‌های آینده بود.

اما گوشی‌های پرچمدار اینگونه نبودند؛ زیرا خریداران آن‌ها معمولا افرادی سخت‌گیر بوده که به بروزرسانی نرم‌افزاری اهمیت زیادی می‌دهند. سپس سامسونگ با اعلام این تصمیم، باعث ایجاد تغییری در سیاست گوشی‌های میان‌رده شد و با اجرای آن، سایر برندها نیز کم‌کم به فکر اصلاح افتادند.

این اتفاق، به آن معنا است که عمر مفید نرم‌افزاری گوشی‌های میان‌رده به اندازه دستگاه‌های پرچمدار می‌باشد؛ همچنین، می‌توانید اطمینان حاصل کنید که دستگاه‌های مقرون‌به‌صرفه بروزرسانی‌های طولانی‌تری در مقایسه با پرچمدار قدیمی دریافت می‌کنند. همین موضوع باعث شده که در این بخش، کفه ترازو به سمت گوشی‌های میان‌رده سنگینی کند.

اما باید اضافه کرد هنوز برندهایی وجود داشته که وارد این چرخه نشده‌اند. به همین دلیل می‌توان در محصولات آن کمپانی‌های محدودی، پرچمداران را برنده این رقابت بدانیم. پیشنهاد می شود مقاله دیگر ما درباره بهترین گوشی گیمینگ را بخوانید.

برنده نهایی: گوشی‌های میان‌رده.

7. باتری

یکی از مهم‌ترین برتری‌های یک گوشی میان‌رده در مقایسه با پرچمدار، ظرفیت باتری است. زیرا پرچمدارها معمولا دارای یک طراحی ظریف و شیک بوده که قرار دادن یک باتری بزرگ در خود را غیرممکن می‌سازد. اما در آن سوی میدان، گوشی‌های میان‌رده ادعایی در زمینه طراحی و ظرافت نداشته و با باتری‌های بزرگتر، عمر باتری بیشتری را برای کاربران به ارمغان می‌آورند.

لازم به ذکر است که شگفتی‌های میان‌رده‌ها به ظرفیت بالا ختم نمی‌شود؛ آن‌ها همچنین از سرعت کافی برای شارژ استفاده می‌کنند که باعث می‌شود شارژ شدن آن‌ها حتی با باتری‌های پرظرفیت، زمان زیادی به طول نینجامد. علاوه بر این، دستگاه‌های مقرون‌به‌صرفه از کیفیت کمتری در بخش نمایشگر برخوردار بوده که باعث می‌شود انرژی کمتری مصرف شده تا حتی پرچمداران جدید هم هیچ شانسی در مقابلشان نداشته باشند.

اما یکی از جنبه‌هایی که می‌توان برتری را به پرچمداران داد، شارژ بی‌سیم است. احتمالا بدانید که حتی پرچمداران قدیمی هم از این فناوری پشتیبانی می‌کنند، در حالی که تقریبا می‌توان گفت هیچ گوشی میان‌رده‌ای از شارژ بی‌سیم برخوردار نمی‌باشد؛ به جز تعدادی بسیار محدود.

برنده: میان‌رده‌های جدید.

نکته: اگر به شارژ بی‌سیم اهمیت می‌دهید، یک پرچمدار قدیمی می‌تواند گزینه جذابی باشد.

پرچمدار قدیمی یا میان‌ رده جدید؛ برنده کدام است؟

همانطور که احتمالا تا کنون متوجه شده‌اید، ترجیح یک پرچمدار قدیمی به یک میان‌رده جدید، در حالت کلی عاقلانه‌تر است.

افرادی که از گوشی خود استفاده گیمینگ داشته و می‌خواهند مقدار کمی برای یک گوشی هوشمند هزینه کنند، باید به سراغ یک پرچمدار قدیمی بروند. همچنین کاربرانی که خواهان بروزرسانی نرم‌افزاری منظم بوده و در کنار آن، کیفیت تصویر، طراحی دل‌نواز و امنیت بالا برایشان حائز اهمیت بوده، پرچمدار قدیمی باید اولویت آن‌ها باشد.

اما اگر شما به یک کیفیت تصویر قابل قبول راضی بوده و باتری پرظرفیتی می‌خواهید، باید میان‌رده جدید را انتخاب کنید.